Świat jest tylko umysłem, czyli filozofia buddyjska z przymrużeniem (trzeciego) oka

Mało jest w świecie książek o tak fundamentalnym znaczeniu jak "Filozofia indyjska" S. Radhakrishnana. To - na 100% - najbardziej wyczerpująca i najważniejsza dotąd publikacja w świecie dotycząca Indyjskiej Filozofii. Jeśli chce się Indie zrozumieć, jeśli chce się poznać system wartości, sposób myślenia Indusów nie sposób tej ksiązki pominąć. A przy tym jak pisze Eugenisz Słuszkiwicz Spotkanie się Wschodu z Zachodem to nie jedynie marzenie nielicznych wizjonerów. Autor ukazuje na podstawie zabytków, jakie elementy wschodnie, w szczególności indyjskie, przeniknęły do myśli Greków starożytnych oraz do myśli chrześcijan dawnych i średniowiecznych z jednej strony, z drugiej zaś, jak się przeróżne plemiona i religie spotykały i zlewały z sobą na obszarach Indii."Filozofia indyjska" wypełnia lukę w naszym rozumieniu ponad miliardowego narodu, o kulturze tak niby odmiennej, a czasem zaskakująco bliskiej. Ale książka Radhakrishnana to nie studia komparatysztyczne, to najbardziej rzetelna publikacja na temat filozoficznych podstaw życia Indusów. To gigantyczne blisko 1300-stronicowe dzieło obejmuje okres wedyjski w tym Wedy i Upaniszady przez systemy buddystyczne i 6 systemów bramińskich aż po system jogi Patandżalego i siwaizm i siaktyzm. Drugie, poprawione wydanie.

Księga Przemian jest pierwszą z kanonu pięciu ksiąg konfucjańskich, ale jej początki są dużo starsze. Chociaż znana powszechnie jako wróżebna, pełniła w kulturze Chin rolę nieporównanie donioślejszą. Była księgą mądrości, gdyż nie przepowiadała po prostu wydarzeń jak zwykły jasnowidz, lecz diagnozowała teraźniejszość i przewidywała rozwój wypadków, mówiąc jednocześnie pytającemu, co powinien czynić. Stanowiła swoisty podręcznik dobrego zarządzania państwem, jako że miała służyć „szlachetnym”, a nie „pospolitym”. Kodyfikacja, jaką znamy dzisiaj, nastąpiła trzy tysiące lat temu, a zredagował ją i opatrzył komentarzami Konfucjusz (VI/V w. p.n.e.). Publikowany tom obejmuje tekst Księgi i wybrane starożytne komentarze przełożone na niemiecki przez wybitnego znawcę tej tematyki Richarda Wilhelma (1873–1930). Jego przekład od dziesięcioleci uchodzi w świecie za kanoniczny i za najlepszego pośrednika, gdyż dziś nawet dla osób znających język chiński oryginalny tekst nie byłby zrozumiały. Z I-cing można wyczytać głęboką kosmologię opartą na filozofii zmiany, można podziwiać tam prostą binarną konstrukcję systemu mającego ogarnąć całą dynamikę świata. Wersetowy charakter myśli i piękno prostych, prastarych obrazów to osobny, literacki walor tego dzieła – jednego z najważniejszych w dziejach ludzkości.

Dowiedz się, jak czerpać siłę z żywiołów natury! Leczenie formą, energią i światłem przedstawia nauki na temat pięciu żywiołów – ziemi, wody, ognia, powietrza i przestrzeni – z punktu widzenia tybetańskiego szamanizmu, tantry i dzogczen. Zawiera wskazówki, jak czerpać siłę z żywiołów natury, jak równoważyć wewnętrzne żywioły poprzez praktyki duchowe, ćwiczenia oddechowe i wizualizacje oraz jak rozpoznać, że wszystko stanowi grę pięciu czystych żywiołów. Autor w niezwykle ekscytujący, a zarazem przystępny sposób przedstawia sferę, w której łączy się wschodnia mądrość, duchowość i medycyna.

Przez wieki Chińczycy opierali swe twórcze, racjonalne i pokojowe istnienie na księdze „I-cing” będącej księgą świętą i zarazem mądrościową. Powstała ona przed tysiącami lat. Ta oparta na systemie zerojedynkowym jak nasze komputery księga służąca do wróżenia stanowi zarazem system wiedzy o świecie, stara się uporządkować wszystko, co twórcze na ziemi, a co podlega zmianom. Albowiem „niebo tworzy z chaosu i mroku” i „tylko zmiana jest niezmienna”. Hellmut Wilhelm (1905–1990), wybitny znawca i badacz chińskiej literatury, historii i filozofii, urodził się w Chinach, długo tam mieszkał i pracował, by po 1948 roku osiąść w USA, gdzie na Uniwersytecie w Seattle stworzył solidne podstawy amerykańskiej sinologii. Poprawiał i kontynuował twórczo dzieło życia swego ojca Richarda Wilhelma (1873–1930), znakomitego tłumacza księgi „I-cing” na język niemiecki. W książce Hellmuta Wilhelma, wielokrotnie wznawianej w Niemczech od czasu jej publikacji w 1955 roku (wersja rozszerzona 1972), czytelnik znajdzie próbę ustalenia „sensu” tej klasycznej księgi jako systemu wiedzy o świecie – próbę wydobycia jej historycznego kontekstu i uwarunkowań, a także odsłonięcia natury chińskiego umysłu i jego myślenia.

'Meanwhile, let us have a sip of tea. The afternoon glow is brightening the bamboos, the fountains are bubbling with delight, the soughing of the pines is heard in our kettle.'

In this charming book from 1906, Okakura explores Zen, Taoism, Tea Masters and the significance of the Japanese tea ceremony.

One of 46 new books in the bestselling Little Black Classics series, to celebrate the first ever Penguin Classic in 1946. Each book gives readers a taste of the Classics' huge range and diversity, with works from around the world and across the centuries - including fables, decadence, heartbreak, tall tales, satire, ghosts, battles and elephants.

Read more at https://www.penguin.co.uk/books/292253/the-book-of-tea/#L67x6hAo1XpJVoFA.99

Niniejszy namthar, tradycyjna tybetańska biografia, wprowadza czytelnika w nadzwyczajny świat urzeczywistnionego jogina. Opowiada o najważniejszych wydarzeniach z życia cieszącego się wielkim szacunkiem Togdena z Drugu (1853-1919). Jest to portret cenny również z tego względu, że ukazuje nam świat, który odszedł w przeszłość. Kronikarska relacja lśni opisami porywających faktów i cudownych wydarzeń, jak również wnikliwymi spostrzeżeniami zawartymi w korespondencji Togdena z niektórymi największymi mistrzami jego czasów. Książka rozpoczyna się od głębokich i przystępnych instrukcji Śakja Śri pod tytułem "Otwarcie bramy wyzwolenia" oraz jego wybranych pieśni urzeczywistnienia, przenikliwych strof, stanowiących nauki same w sobie. W załącznikach tłumacz opisuje życie, pracę i osiągnięcia mistrza w dodatkowym, poglądowym kontekście. Tekst zawiera również przedmowę Czogjala Namkhaia Norbu, a także słowo wstępne Seja Rinpocze, dzierżyciela linii przekazu Śakja Śri i jego prawnuka. Dzięki kompetentnemu i pełnemu wdzięku tłumaczeniu z języka tybetańskiego niniejsza pozycja obficie wynagrodzi czytelnikowi czas poświęcony lekturze, dając mu poczucie, że rzeczywiście spotkał Mistrza i odniósł z tego bezpośrednią korzyść.