Świat. Malownicze Miejsca

Katalonia swoją wyjątkowość zawdzięcza absolutnie niepowtarzalnej Barcelonie, która fascynuje dziełami Gaudíego i Dalego, malowniczym plażom, wcinającym się w urwiste wybrzeże Morza Śródziemnego, a także pejzażom ośnieżonych Pirenejów. Nieco dalej od zgiełku popularnych szlaków oczarują nas urokliwe miasteczka ze starą zabudową, przytulnymi knajpkami i cichymi portami. Z kolei wypoczynek w jednym z turystycznych ośrodków na Costa Brava lub Costa Dorada z pewnością poprawi samopoczucie i na długo pobudzi wyobraźnię!

280 stron tekstu, 65 fotografii barwnych, 66 fotografii czarno-białych, 5 rysunków, 32 mapki i planiki, barwne mapki przeglądowe Czarnogóry i gór Durmitor. Przewodnik opisuje jedną z dawnych republik związkowych Jugosławii, obecnie niepodległe państwo — Czarnogórę, sto lat temu zwaną też Montenegro.

Czarnogóra, niewielki kraj położony pomiędzy Chorwacją, Bośnią, Serbią i Albanią, obfituje w niezwykłe kontrasty. Od południowego zachodu zamyka ją typowe adriatyckie wybrzeże z pięknymi nadmorskimi krajobrazami, wygodnymi hotelami, plażami i uroczymi zabytkowymi miasteczkami pamiętającymi czasy potęgi Republiki Weneckiej. Podupadła w wyniku trzęsienia ziemi i konfliktów związanych z rozpadem Jugosławii, czarnogórska riwiera odzyskuje w szybkim tempie swą dawną popularność i również w polskich biurach podróży nietrudno o oferty wczasów w tamtejszych kurortach. Dalej w głąb lądu ciągnie się wyżyna o charakterystycznym, nieco posępnym krajobrazie krasowym, przywodzącym na myśl sceny z Dzikiego Zachodu (właśnie w tych stronach Włosi kręcili swoje spaghetti-westerny). Tu przez wiele wieków toczyła się historia Czarnogórców — małego, ale nieugiętego górskiego ludu, bodaj jedynego na Bałkanach, który nigdy do końca nie uległ potędze otomańskiej Turcji. Teren obfituje w ciekawe zjawiska krasowe i pamiątki historyczne. Dla miłośników dzikiej przyrody niezwykle ciekawym miejscem jest wielkie Jezioro Szkoderskie, nad którym żyją nawet… pelikany. Północno-wschodnią część Czarnogóry zajmują pasma górskie o zróżnicowanej wysokości i charakterze, stanowiące — ze względu na znikome zagospodarowanie — prawdziwe wyzwanie dla turystów lubiących samodzielność. Wyjątkową atrakcję stanowią niezwykle głębokie kaniony rzeczne. W największym i najpiękniejszym z nich kanionie Tary organizowane są spływy raftingowe trwające nawet dwa dni. Pierwsza część przewodnika to dość obszerny, lecz przystępny zarys geografii i historii Czarnogóry. W rozdziale „Vademecum turysty” ujęto podstawowe informacje praktyczne dla turysty, m.in. o możliwościach dojazdu i zakwaterowania, niezbędnych formalnościach itp., a także o możliwościach uprawiania różnych rodzajów turystyki i aktywnego wypoczynku, ważniejszych imprezach kulturalnych, religiach i języku. Część krajoznawcza składa się z trzech rozdziałów, obejmujących kolejno: wybrzeże, wyżynę krasową oraz góry. Szczególnie dużo miejsca poświęca autorka otoczeniu Zatoki Kotorskiej oraz najpopularniejszym i najlepiej zagospodarowanym turystycznie górom Durmitor, w których opisuje większość znakowanych szlaków turystycznych.

Mapa turystyczna obejmująca obszar Broumovska oraz Gór Stołowych.
Na stronie 2 umieszczono mapy Adršpaško-Teplickich Skał, Szczelińca Wielkiego i Błędnych Skał a dodatkowo plany Nachodu, Trutnova, Kudowy-Zdrój, Duszników-Zdrój i Polanicy-Zdrój.
Ponadto opis krajobrazowy w wersji czeskiej, niemieckiej i polskiej.

To niesamowite, ile rzeczy zawdzięczamy Grecji! To tu narodziła się olimpiada, teatr i matematyka. Sprawdzimy, kim byli znani z mitów greccy bogowie i o czym rozmawiali filozofowie. Poznamy grecki alfabet i odkryjemy sekrety wysp. Dowiemy się też, dlaczego gałązka oliwna była cenniejsza niż złoto, kto mieszka w morzu i kogo wabiły swym śpiewem syreny. Ruszaj z nami do Grecji po przygody!

W życiu miłośników górskich szlaków przychodzi taki moment, kiedy przemierzanie Beskidów to za mało, a Tatry są zbyt ciasne... Wędrowanie już trochę nudzi, a wspinanie nie fascynuje. Wtedy zaczyna się poszukiwanie nowych możliwości i prędzej czy później natrafia się na via ferraty.

Dzięki nim turyści mogą korzystać z uroków górskich szlaków, a jednocześnie zdobywać wysokie, niedostępne wierzchołki Alp czy Dolomitów.

Przy tym nie muszą się wspinać i przechodzić specjalistycznych, długich szkoleń z zakresu asekuracji.

Czym właściwie jest via ferrata? W języku włoskim oznacza żelazną drogę, żelazną perć. Via ferrata pozostaje w sferze szlaku górskiego, ale jest ubezpieczona, to znaczy, że trudniejsze jej fragmenty wyposażono w linę poręczową do asekuracji. A ile jest tych fragmentów? Czasem cała droga wymaga asekuracji, a czasem tylko jej odcinek.

Na początek wystarczy wiedzieć, że via ferraty są dostępne niemal dla każdego, kto nie ma lęku przed ekspozycją, kocha górskie krajobrazy oraz ma sportowe zacięcie. Popularność tego rodzaju sportu wzrasta i z roku na rok przybywa miłośników "żelaznych dróg".

JEZIORO GARDA - FERRATOWY RAJ

Północna część jeziora Garda, otoczona Południowymi Alpami Wapiennymi, to mekka wspinaczkowa, niemal raj dla miłośników górskich aktywności. Jezioro położone jest w połowie drogi między Wenecją a Mediolanem. Rejon górski rozciąga się na północy, wzdłuż doliny rzeki Sarche. Każdy znajdzie tu coś dla siebie. Wspinacz, miłośnik gór, rowerów, sportów wodnych, jak również spacerowicz lubujący się w krętych, starych uliczkach miast.

Krajobraz jest tutaj spektakularny - urokliwe miasteczka oraz lazurowa tafla jeziora, która znajduje się na wysokości zaledwie 65 m n.p.m., łączy się z alpejskimi szczytami sięgającymi ponad 2000 m. Monti del Garda, których najwyższym szczytem jest Monte Cadria (2254 m n.p.m.), fascynują różnorodnością krajobrazu. Zbocza gór porasta śródziemnomorska roślinność, ale w większości są to kilkusetmetrowe wapienne ściany, które skrywają drogi wspinaczkowe i via ferraty.

Rejon oferuje żelazne drogi o różnych trudnościach - od bardzo łatwych po skrajnie trudne. Od sportowych krótkich ferrat, po górskie, całodniowe wyprawy. Różnorodność i dostępność dróg sprawiają, że jest to miejsce dobre zarówno dla osób początkujących, jak i zaawansowanych. Sprzyjarównież rodzinom z dziećmi.

Łagodny klimat rejonu jeziora Garda czyni go dostępnym niemal przez cały rok. Najlepszą porą na chodzenie po tutejszych via ferratach jest wczesna wiosna (kwiecień, maj) i jesień (wrzesień, październik). Śnieg występuje tylko na kopułach szczytowych, dlatego większość ferrat jest dostępna dla ruchu turystycznego również zimą. Latem panują tu dość wysokie temperatury - nawet powyżej 30 stopni C. Jednak i przy takiej pogodzie można ruszać na niektóre tutejsze szlaki, które są ocienione drzewami, poprowadzone wąwozami lub leżą wysoko w górach.

Każda z opisanych w tym przewodniku via ferrat ma swój urok i dostarcza wspaniałych wrażeń. Nie sposób wskazać tej najpiękniejszej. Każdy zachwyca się czymś innym. Dla jednych znaczenie ma krajobraz, dla kogoś innego trudność ferraty, a dla jeszcze innych sama droga.

Przewodnik „Magiczna Katalonia” nie jest typowym, klasycznym przewodnikiem-słownikiem krajoznawczym. To luźny zbiór bardzo osobistych wspomnień, opowieści o miejscach szczególnych, niezwykłych, wybranych. Miejscach magicznych. Takich, w których zakochujemy się od pierwszego wejrzenia, których widok wywołuje szczery uśmiech na twarzy i iskry zachwytu w oczach.

Zapraszamy więc do wspólnej podróży przez prowincje Girona i Barcelona, najpierw szlakiem małych miasteczek wzdłuż Costa Brava, a potem w góry, w głąb lądu. Będziemy oglądać przepiękne ogrody, zabytkowe kościoły, klasztory i zamki, odbywać wędrówki w czasy starożytności i średniowiecza, podziwiać malownicze pejzaże morza i powulkanicznych gór, a także miejsca, którymi potrafi zachwycać współczesna Katalonia.

Uwaga! W tym przewodniku pominięto świadomie Barcelonę. To miasto zasługuje na osobny przewodnik. I taki przewodnik został napisany i wydrukowany, a nazywa się „Czarodziejska Barcelona”.