Szczury Wrocławia. Chaos. Tom 1

W Niebiosach szykuje się wojna. Po buncie Samaela, który nie pokłonił się człowiekowi i za to został strącony w piekielną otchłań, kolejni aniołowie podważają odwieczny ład. Zazdrośni o miłość Ojca uważają człowieka za istotę ułomną i niedoskonałą. Planują zagładę ludzkości. W jej obronie stają aniołowie wierni Bogu.
Podczas najazdu wojsk Nabuchodonozora na Królestwo Judy ze świątyni jerozolimskiej zostaje wywieziony tajemniczy artefakt, którym zbuntowane anioły chciały się posłużyć, by zerwać przymierze ludzi z Bogiem. Buntownicy rozpoczynają poszukiwania, ślad jednak rozwiewa się jak dym…
Powieść rozgrywa się w czasach biblijnych, w okresie wypraw krzyżowych i współcześnie, a bohaterami jest troje ludzi, których losy wiąże wspólna tajemnica.

Drogi potencjalny czytelniku, czy zdarzyło ci się przejechać właściwy przystanek/zapomnieć o bardzo ważnym spotkaniu/zalać sąsiadów/przypalić zupę...

"Bez przebaczenia" to zbiór opowiadań, których bohaterami są dwaj najemnicy – rozważny, honorowy i nieustępliwy Avaret, oraz nierozważny, nieodpowiedzialny i niewylewający za kołnierz przedstawiciel starożytnej rasy elfów – Ervill. Przemierzając rozmaite krainy w poszukiwaniu zajęcia zazwyczaj związanego z machaniem mieczem, stykają się ze złem w różnej postaci. Jego natura nie zawsze bywa oczywista; żeby skutecznie mu się przeciwstawić, bohaterowie niejednokrotnie zmuszeni są toczyć walkę z własnym sumieniem. W obliczu niełatwych dylematów kontrast charakterów obu postaci staje się częstą przyczyną sporów, w których gorzki pragmatyzm musi mierzyć się ze szlachetnymi pobudkami

Jednak oprócz tego „Bez przebaczenia” jest przede wszystkim podróżą do świata pełnego magii, baśniowych istot i rycerskich ideałów. Podróżą, w której świetnie odnajdzie się każdy miłośnik fantastyki.

"Do siedmiu razy sztuka... by ocalić planetę Ziemię.

Mieszkańcy błękitnej planety Arkturii, po fiasku poprzednich przedsięwzięć, podejmują kolejną próbę ocalenia planety Ziemi, która stanowi zagrożenie dla całej przestrzeni międzygalaktycznej. Wydaje się, że tym razem wszystko jest dopięte na ostatni guzik i nic nie powinno pokrzyżować ich planów. Jednak już wkrótce okazuje się, że nic nie idzie po ich myśli, a kosmici tracą kontakt z Laurą, swoją wysłanniczką... I gdy wydaje się, że wszystko przepadło, a cały plan spalił na panewce, okazuje się, że jest ktoś, kto być może będzie potrafił przywrócić kanał komunikacyjny pomiędzy Laurą a Arkturianami. Kim jest tajemniczy nieznajomy? Czy uda mu się wypełnić swoje zadanie? Czy Laura zrealizuje w końcu misję, z którą została wysłana na Ziemię?

– Wszystko gotowe – powiedział, stawiając buteleczkę na stole.
– Świetnie, dziękuję! – zawołał radośnie kierownik. – Ksawery, powiadom ekipę zwiadowczą, że zaczynamy akcję podrzucenia.
– Kasjan, znasz dane geograficzne pobytu naszego obiektu, prawda?
Pytany pokiwał twierdząco głową.
– Jedź z nimi, Kasjanie, i dopilnuj, aby wszystko przebiegło zgodnie z planem. Nie spieszcie się. Poczekajcie na dogodną chwilę, nie chcemy przecież siać na Ziemi paniki

Aneta Zych - urodzona w Zgierzu. Studiowała w Londynie, gdzie mieszka od 2004 roku. Pasjonują ją podróże, a w szczególności wyprawy trekkingowe w góry, na których odnajduje natchnienie i inspiracje do pisania blogów i malowania obrazów olejnych. Ogromnym szacunkiem darzy przyrodę. Interesuje się zagadnieniami rozwoju osobistego i psychologii. Uwielbia muzykę klasyczną i latynoamerykańską. Optymistka – we wszystkim stara się dostrzec pozytywne strony."

(...) czerwona kula wielkości dorodnego melona przeprowadzała fuzję jądrową. Dookoła, w precyzyjnie skonfigurowanych tunelach magnetycznych, orbitowały planety, na powierzchni których powstawały mikroskopijne konstrukcje, niby rodzące się i upadające cywilizacje.
Efekciarstwo, ale imponujące – pomyślałem.
(...) wierzą, że prawdziwa rzeczywistość rozgrywa się jedynie na płaszczyźnie. Wszystko, co powyżej i poniżej uważają za twory wirtualne, konstruowane oczywiście na naszą szkodę. Przez kogo i po co, to nie wiem, ale ma to chyba związek z często ostatnio wspominaną kosmiczną rasą chomików.
(...) ktoś wysoko postawiony poczuł się w obowiązku rękami podwykonawcy wetknąć czujniki wilgotności i składu gleby w każdą szczelinę, zainstalować kamery multispektralne na upadających gmachach, puścić napędzane słońcem pojazdy autonomiczne w opustoszałe ulice. Gdzieś w bezpiecznej odległości urzędnicy, których gówno to wszystko obchodziło, mieli dostawać szczegółowe raporty na temat przebiegu procesu przeistoczenia starego urbanistycznego ładu w nowy – ekologiczny.
Ktoś doczytał do tego miejsca? Szacun! Nie spodziewałem się. W nagrodę chcę zaproponować Ci książkę, która zerka nieśmiało w stronę tak zwanego twardego science fiction ery Lema. Mając świadomość, że problemy filozoficzno-techniczne dziś inne, potrzeby czytelników nie takie, no i... Zresztą, sam się przekonasz.
Tomasz Fąs (pedagog, inżynier, doktorant i, za przeproszeniem, autor)

Okręt badawczy „Accipiter” przemierza bezkres kosmicznej próżni, a jego załoga pogrążona jest w głębokiej kriostazie. Nieliczni świadomi są dramatu, który rozgrywa się na pokładzie.

Astrochemik Håkon Lindberg budzi się przedwcześnie z kriogenicznego snu i widzi, jak ginie jeden z ostatnich członków załogi.

Prócz niego rzeź przetrwał tylko nawigator, Dija Udin Alhassan.

Czy to on jest odpowiedzialny za fiasko misji? A może stoi za tym jakaś niewypowiedziana siła? Obca cywilizacja? Nieokreślony byt? Ludzkość podróżuje między gwiazdami, odkrywa miriady światów, ale nigdy nie napotkała żadnych oznak życia.

Chór zapomnianych głosów to SF z tempem właściwym powieściom sensacyjnym, intrygą iście kryminalną i klimatem rodem z horrorów. Zakończenie powinno zaskoczyć nawet najbardziej przewidującego czytelnika.

„Niesamowita podróż przez czas i przestrzeń! Mróz wnikliwie przygląda się ludzkiemu pragnieniu, by zrozumieć to, co nieznane”.
Blake Crouch

„Zapierający dech w piersiach debiut w bardzo ryzykownym gatunku. Czekam na więcej!”
Dmitry Glukhovsky

„Fantastyczna powieść mistrza polskiego kryminału, w której autor śmiało mierzy się z dylematami godnymi Stanisława Lema”.
Robert J. Szmidt

„Remigiusz Mróz zna się na rzeczy – wciąga czytelników na pokład czasoprzestrzennego rollercoastera, którego trasa wiedzie przez oszałamiające zwroty akcji. Trzymajcie się mocno!”
Michael Cobley