Szkoła aniołów

Żywa, pełna dźwięków, kolorów i zapachów historia o pasji silniejszej niż wszystko i o odnajdowaniu w sobie wolności, napisana przez laureatkę Stonewall Book Award oraz Reading Women Award.

Zmysłowa, głęboko poruszająca opowieść o urzeczonej tangiem młodej kobiecie, która wchodząc do zakazanego dla niej świata, łamie tabu.

Luty 1913 roku. Siedemnastoletnia Włoszka Leda, z małą walizką i zamkniętymi w futerale starymi skrzypcami ojca, opuszcza rodzinną wioskę i wyrusza do Argentyny. Nie ma pojęcia, że jej poślubiony per procura mąż, dla którego przemierzyła Atlantyk, nie żyje, a ją czeka życie w starej kamienicy, bez rodziny i przyjaciół, na skraju nędzy. Leda nie wie również, że skrzypce, które trzyma pod pachą, pozwolą jej przetrwać w zatłoczonych przez imigrantów slumsach.

Prawie natychmiast po przybyciu do Buenos Aires zostaje uwiedziona przez muzykę, którą nieustannie pulsuje miasto: zakochuje się w tangu, zrodzonym z głosów biednych imigrantów, skandalicznym tańcu z burdeli i owianych złą sławą kabaretów, którym pulsuje całe miasto. Leda decyduje, że zrealizuje swoje odwieczne marzenie i zostanie mistrzynią gry na skrzypcach, choć wie, że nigdy nie będzie mogła występować jako kobieta. Obcina więc włosy, bandażuje piersi i staje się Dantem, młodym mężczyzną, który dołącza do grupy grających tango muzyków, próbujących podbić salony socjety.

Stopniowo zaciera się granica między Ledą a Dantem, a pragnienia, które Leda do tej pory tłumiła, rozkwitają w niej na nowo, zagrażając nie tylko jej karierze muzycznej, ale i życiu.

Poruszająca… De Robertis wplata do tej prowokującej powieści rytmy, którym nie można się oprzeć.

BBC.com

Ambitna i świetnie skonstruowana. Porywająca opowieść o seksie, przemocy, euforii, biedzie, szczęściu i odkupieniu.

„San Francisco Chronicle”

Powieść śmiała i hipnotyzująca. Ta historia jest utkana z wielu wątków, jest pochłaniająca i doskonała. Rozdziały pulsują w rytmie tanga, uwodzą czytelnika i nie pozwalają mu się od siebie oderwać. Po prostu olśniewająca!

„Los Angeles Review of Books”

Carolina De Robertis jest urodzoną narratorką. Ta książka jest pełną pasji opowieścią o zmianie płci w najmniej do tego odpowiednich czasach.

„The Washington Post”

Tango jest muzyką imigrantów osiadłych w Argentynie, wyraża ich tęsknoty i pragnienia, surową pasję i frustrację. Powieść Caroliny De Robertis świetnie oddaje tę fizyczność i energię seksualną tańca.

„The Wall Street Journal”

Tak jak taniec, od którego pochodzi tytuł, „Bogowie tanga” są zdecydowani, zmysłowi i dziko romantycznie.

„The Columbus Dispatch”

Hipnotyzujące… Pełna pasji proza De Robertis chwyta rytm tango, porywając czytelnika w jego wirowania i promenady.

„The Seattle Times”

De Robertis z gracją porusza się po zmysłowym świecie Buenos Aires i jego bogatym muzycznym dziedzictwie.

Bustle.com

Czasem dobrze się zgubić by odnaleźć swoje miejsce.

Kilka dni z życia siedemnastoletniego chłopaka, który u progu dorosłości postanawia wybrać się w spontaniczną podróż do Francji. Zostawia za sobą wszystko to, co go przytłaczało, i pozwala się poprowadzić drodze. Tylko on, jego motocykl i zmieniające się jak w kalejdoskopie, zachwycające krajobrazy – czy trzeba czegoś więcej do szczęścia?
Ta niezwykła historia jednej podróży utkana jest z mglistych wspomnień, tęsknot za tym, co minione i planów cierpliwie czekających na realizację. Pierwszy seks, pierwsza miłość, pierwszy alkohol... Melancholia miesza się z humorem, przeszłość z przyszłością, a pewne jest tylko jedno: żeby odnaleźć swoje miejsce na ziemi, trzeba najpierw się zgubić.


Ściemniało się, gdy dojeżdżałem do znajomych przedmieść. Nie śpieszyło mi się. Chyba przeczuwałem, że dziś nie zasnę szybko. Trzymałem motocykl tylko jedną ręką, drugą zaś oparłem na lewym udzie. W lekko pochylonej pozycji wjeżdżałem do miasta i przypominałem sobie miejską dżunglę. Pode mną trzypasmowa droga, a tam, po prawej, znajomy przystanek, na którym często łapie za szybkich klientów policja w nieoznakowanych radiowozach; znajoma stacja, do której kiedyś pchałem motocykl dwa kilometry, gdy zabrakło mi paliwa, a nie wiedziałem, że mogę przełączyć kranik na rezerwę; znajome budynki, do których dojeżdżało się wieczorami, koczując kolejną imprezę, i te, których barwy znałem od małego, ale nigdy nie przechodziłem chociażby przylegającymi do nich uliczkami, w których mieszkali moi byli znajomi od kłopotów i pięknych chwil dzieciństwa. W końcu to znajome uczucie – że dojeżdżam.

Gdzie jest granica, za którą świat rozpada się na milion brudnych kawałków?

Nierozgarnięty i strachliwy Gamoń męczy się w rzeczywistości pełnej krytyki, rywalizacji i demonicznych kobiet. W matce-prostytutce dopatruje się głównej przyczyny ograniczeń i życiowych porażek. By uratować jedyne szczęście – pierwszą czystą kobietę w swoim życiu, która nieoczekiwanie obdarza go uczuciem – postanawia usunąć wszystkie ślady i wpływy matki ze swojego otoczenia. Przypadkowo znaleziony pamiętnik staje się przyczynkiem do podróży przez najciemniejsze zakątki siebie i świata, w którym rola i pozycja kobiet stale podlegają redefinicji.
Ostoją Gamonia w tej trudnej przeprawie są metafizyczny przyjaciel, muzyka i więcej niż fanowska więź z piłkarskim idolem. Kariera wybitnego reprezentanta Polski inspiruje Gamonia do walki o to, co dla niego najważniejsze. Jest jednak ktoś, kto zrobi wszystko, by pokrzyżować jego plany zbudowania sobie nowego, lepszego życia…

Czasem trzeba stracić wszystko, by zrozumieć, czym jest prawdziwe szczęście

Życie Natalie Braun, młodej bizneswoman z Zurychu, przypomina statek, który obrał ślepy kurs na karierę i miłość bez happy endu. Zraniona i oszukana przez byłego partnera, marzy o tym, by w końcu rozwinąć żagle i ruszyć w rejs do miejsca, gdzie mogłaby odzyskać upragniony spokój. Wybiera się więc w podróż do rodzinnej miejscowości u podnóża szwajcarskich gór. W otoczeniu przyjaciół – kochającej malarstwo Anny, jej męża Edda Evansa oraz ich synka Benna – powoli powraca do wewnętrznej równowagi, uświadamiając sobie znaczenie wartości, o których niemal zapomniała.
Ale ta równowaga wkrótce zostanie zaburzona, a to za sprawą tajemniczego Mathew Schmidta, poznanego w mało sprzyjających okolicznościach. Namiętność, sekrety i miłość przeplatane łzami, rozczarowaniem oraz tęsknotą za niespełnionymi marzeniami powodują, że wszystko, co do tej pory wydawało się oczywiste, staje pod wielkim znakiem zapytania....

Książka dla fanek serialu Downton Abbey.

Opowieść o pasji, zdradzie i tragedii.

Choć zdarzają się TRAGEDIE, po których załamuje się wszystko, trzeba jakoś żyć – dzień za dniem, powoli oddalając się od PRZESZŁOŚCI…

Co jednak, jeśli PRZESZŁOŚĆ nie chce pozwolić o sobie zapomnieć? I by spokojnie UMRZEĆ, trzeba będzie jeszcze raz przenieść się w czasy, które odeszły na zawsze…?

Wtedy z mroków historii wyłoni się świat na granicy JAWY i SNU, kiedy wszystko było inne: miłość – bardziej namiętna, gniew – silniejszy, ból – rozszarpujący serce na strzępy, a tajemnice – o wiele straszniejsze, niż ktokolwiek mógłby przypuszczać…

Niesamowity debiut, napisany porywającą prozą. Morton wie, jak zachwycić czytelnika hipnotyzującymi sekretami i rodzinnymi dramatami.

„The Sunday Telegraph”

Rok 1924. Kiedy w noc letniego przesilenia niebo nad posiadłością Riverton rozświetlają fajerwerki, nad pobliskim jeziorem sławny poeta, Robbie Hunter, odbiera sobie życie. Wydarzenie to wywołuje skandal, który nie cichnie przez dziesięciolecia. Z niewyjaśnionych przyczyn dwie siostry pochodzące z Riverton, Hannah i Emmeline, po tym wieczorze już nigdy nie zamienią ze sobą słowa.

Rok 1999. Dziewięćdziesięcioośmioletnia Grace Reeves, ostatnia żyjąca uczestniczka tragicznego w skutkach letniego przyjęcia w Riverton, otrzymuje dwa listy od reżyserki, która chce nakręcić film o śmierci Robbiego. Choć bardzo broni się przed powrotem do przeszłości, z mroków jej pamięci zaczynają wyłaniać się obrazy, rozmowy i wspomnienia, które znowu przenoszą ją do bezpowrotnie minionych czasów. Lecz związane z nimi tajemnice są tak samo żywe, jak siedemdziesiąt lat wcześniej…

Jest kwietniowa sobota. Zwyczajny dzień. Jedni pracują, robią zakupy, inni cieszą się chwilą oddechu. Maturzystka dowiaduje się, że jest w ciąży, żona odkrywa powtórną zdradę męża, dwóch młodych narkomanów kupuje kebab w budce, dziewczynka z tabletem siedzi nieopodal placu zabaw. Przypadkowo mijających się ludzi, obcych sobie zupełnie mieszkańców Warszawy, połączy muśnięcie dłoni, zetknięcie się palców – dotyk życia i śmierci. Za sprawą przypadkowego dotyku ta sobota okaże się brzemienna w skutkach.

Mohammed zderza się barkiem z jedną z nich. Dotyk gwałtowności i potrącenia, agresji i znieczulenia, chłopak dalej prze do przodu, nie odwraca się nawet w kierunku uderzonej dziewczyny. Brutalność tego dotyku symbolizuje stosunek zindoktrynowanego młodego Mohammeda do reszty ludzi, którzy nie wierzą w tego samego Boga co on. Jest mu obojętne, czy to bydło zginie teraz w jego zamachu, czy później podczas świętej wojny, która wielkimi krokami nadciąga nad europejski kontynent niczym kolejna jesienna nawałnica. Tym dotykiem rozbija w pył resztki swojej człowieczej godności, jego śmierć i poświęcenie będą inspiracją dla innych, jego męczeństwo – nagrodą, jego ostatni dotyk – ostatnim namaszczeniem.