ebook
Tajemnice wichrowych wzgórz Prawdziwa historia Branwella i Charlotte Brontë
Eryk Ostrowski
Na słynnym autoportrecie z siostrami pozostała po nim smuga cienia. Jest dodatkiem, ciekawostką, bohaterem mitów i legend. Jego imię stało się symbolem przekleństwa. Miał zmarnować swój talent, jak twierdziła jego starsza siostra. Tymczasem fakty były inne.
Branwell Brontë, legendarny brat trzech słynnych sióstr pisarek, Charlotte, Emily i Anne, pozostaje największą zagadką literatury nowożytnej. Jako prekursor gatunku fantasy i twórca poematu psychologicznego wyprzedzał swoją epokę niemal o całe stulecie.
Tajemnice wichrowych wzgórz to pierwsza wspólna biografia Branwella i Charlotte. Ostrowski tworzy fascynujący portret psychologiczny genialnego rodzeństwa, które przez lata łączyły wspólne doświadczenia – dzieciństwo w cieniu śmierci, pasja pisania, marzenia o literackiej sławie, pierwsze uczuciowe rozczarowania, pozamałżeńskie miłości. Co sprawiło, że ich więź zostawała zerwana, a siostrzana miłość Charlotte zmieniła się w nienawiść?
Książka odsłania nieznane fakty z dziejów rodziny Brontë. Eryk Ostrowski rekonstruuje genezę Wichrowych Wzgórz, arcydzieła światowej literatury. Charlotte poczyniła wiele starań, by pewne informacje nigdy nie wyszły na jaw. Odnalezione w ostatnich latach dokumenty każą na nowo spojrzeć na tę historię i definitywnie oddzielić prawdę od mitu, a zapomniana twórczość oraz korespondencja Branwella Brontë dają klucz do poznania tajemnicy dzikich wrzosowisk zachodniego Yorkshire.
Ten produkt nie ma jeszcze opinii
Twoja opinia
aby wystawić opinię.
- Wysyłka na email (tylko dla produktów cyfrowych) 0.00 zł brutto
„w sprawach serca mężczyzna nie jest herosem, na heroizm stać tu tylko kobietę”
Na słynnym autoportrecie z siostrami pozostała po nim smuga cienia. Jest dodatkiem, ciekawostką, bohaterem mitów i legend. Jego imię stało się symbolem przekleństwa. Miał zmarnować swój talent, jak twierdziła jego starsza siostra. Tymczasem fakty były inne.
Branwell Brontë, legendarny brat trzech słynnych sióstr pisarek, Charlotte, Emily i Anne, pozostaje największą zagadką literatury nowożytnej. Jako prekursor gatunku fantasy i twórca poematu psychologicznego wyprzedzał swoją epokę niemal o całe stulecie.
Tajemnice wichrowych wzgórz to pierwsza wspólna biografia Branwella i Charlotte. Ostrowski tworzy fascynujący portret psychologiczny genialnego rodzeństwa, które przez lata łączyły wspólne doświadczenia – dzieciństwo w cieniu śmierci, pasja pisania, marzenia o literackiej sławie, pierwsze uczuciowe rozczarowania, pozamałżeńskie miłości. Co sprawiło, że ich więź zostawała zerwana, a siostrzana miłość Charlotte zmieniła się w nienawiść?
Książka odsłania nieznane fakty z dziejów rodziny Brontë. Eryk Ostrowski rekonstruuje genezę Wichrowych Wzgórz, arcydzieła światowej literatury. Charlotte poczyniła wiele starań, by pewne informacje nigdy nie wyszły na jaw. Odnalezione w ostatnich latach dokumenty każą na nowo spojrzeć na tę historię i definitywnie oddzielić prawdę od mitu, a zapomniana twórczość oraz korespondencja Branwella Brontë dają klucz do poznania tajemnicy dzikich wrzosowisk zachodniego Yorkshire.
- Tytuł
- Tajemnice wichrowych wzgórz
- Podtytuł
- Prawdziwa historia Branwella i Charlotte Brontë
- Autor
- Eryk Ostrowski
- Język
- polski
- Wydawnictwo
- Wydawnictwo Naukowe PWN
- ISBN
- 978-83-01-19272-3
- Rok wydania
- 2017 Warszawa
- Wydanie
- 1
- Liczba stron
- 544
- Format
- epub, mobi
- Spis treści
- Od Autora 5
Przedmowa. Brat w cieniu 9
Część I 35
LEGENDA ELLISA BELLA 35
Wprowadzenie 37
1. Jak rozpoczęła się legenda 41
2. Emily i Branwell 48
3. Co zobaczył Francis Leyland 60
4. Co zobaczyła Alice Law 69
5. Mgła na wzgórzach 76
Część II 87
SIEĆ DZIECIŃSTWA (1817–1839) 87
1. Najdroższy brat 91
2. Władcy sekretnych królestw 103
3. Izba na poddaszu 120
4. Grupa ze strzelbą 136
5. Listy do Londynu 149
6. Lady Zamorna 161
7. Elizjum 168
8. „Mamo, widziałem Aniołów” – portrety ukryte 181
9. Listy do Krainy Jezior 204
10. Historia Czarnego Dworu 225
11. Stateczny młody dżentelmen 240
12. W pracowni portrecisty 256
13. Daleko milsze serce 265
Część III 287
WICHROWE NIEBO (1840–1843) 287
1. Kaledonia 291
2. Majówka z Coleridge’em 304
3. Córka Branwella Brontë 321
4. Pomocnik zawiadowcy 333
5. Charlotte w Dolinie Aire 343
6. Branwell w Dolinie Calder 349
7. Okno z Wichrowych Wzgórz 359
8. Pod niebem Luddenden 377
9. Mieszkaniec starej plebanii pośród samotnych wzgórz 395
10. Muzyka harmonijnych słów 405
11. Letni wieczór w gospodzie „Na Rozstajach” 416
12. O spokojnej śmierci i nieznośnym życiu 427
13. Decyzje 441
14. Ogród w sercu miasta 447
Część IV 461
SEKRET DWORU THORP GREEN (1843–1846) 461
1. W Domu Zakonnika 465
2. Wysoka woda 478
3. Dramat w uśpionym domu 484
4. Zaginiona powieść 496
5. Pani Robinson 509
6. Przypadek lady Byron 521
7. Kosmyk jej włosów, opowieść ogrodnika i legenda Harrogate 539
Część V 555
WRZOS NA URWISKU (1846–1848) 555
1. Za murami plebanii 559
2. Za burtą 574
3. Poselstwo z Thorp Green 589
4. Ukończenie Wichrowych Wzgórz 602
5. W zamkniętej izbie 620
6. Medalion i pieśń 633
7. Córka oberżysty 642
8. „Moje wojsko stoi teraz tam, gdzie wówczas” 654
9. Widmo nierozpoznanej choroby 665
10. Jane Eyre i Wichrowe Wzgórza 685
11. Patrick Reid 700
12. Druga powieść Ellisa Bella? 711
13. Ostatni łyk przed bitwą 719
14. „W półmrok bezgwiezdnej i bezdennej nocy” 741
Epilog. Po wszystkim 751
APENDYKS
„Nurty niech kocham i lasy”
– Branwell Brontë o roli artysty 755
Patrick Branwell Brontë, Thomas Bewick 761
Bibliografia (wybór) 767
Źródła ilustracji 773
Indeks osób 775
- Format pliku
- ebook
Pobierz fragment
Produkty podobne
„Jonasz w brzuchu wieloryba”. Czesław Miłosz wobec nowoczesności
Starotestamentowa opowieść o proroku Jonaszu połkniętym przez morskiego potwora, do której Czesław Miłosz nawiązywał w Ziemi Ulro, doskonale obrazuje problematyczność jego własnej sytuacji poznawczej – aktywnego uczestnika dziejów nowoczesnych, a zarazem ich świadka czy sędziego. Miłosz to poeta nieustannie skoncentrowany na tym, by wypowiedzieć, nazwać i poddać analizie swe egzystencjalne uwikłanie w nowoczesność, w której na co dzień żyje, która go otacza, a nawet w pewnym sensie atakuje i prowokuje. Problematyka nowoczesności, choć tak różnorodna, wieloznaczna i pełna aporii, zajmuje więc stałe miejsce w światopoglądzie noblisty.
Autorka prezentowanej monografii, przyjmując za punkt wyjścia swych analiz szerokie rozumienie kategorii nowoczesności jako formacji kulturowej o określonym zapleczu filozoficzno-światopoglądowo-cywilizacyjnym, stara się ukazać, jak ewokowana przez nią problematyka została sfunkcjonalizowana w egzystencjalnym doświadczeniu noblisty, jak się przejawia i jaki ma status w jego refleksji nad wiekiem XX. Poszczególne rozdziały, oświetlając skomplikowaną relację między światopoglądem noblisty a doświadczaną przezeń współczesnością, odtwarzają wewnętrzną dynamikę krystalizowania się Miłosza refleksji nad nowoczesnością. Są próbą zrekonstruowania właściwego poecie rozumienia nowoczesności poprzez wskazanie najistotniejszych rejestrów problemowych, oryginalnie przezeń aktualizowanych i przekształcanych na gruncie literatury. Ukrytym tłem wszystkich zabiegów interpretacyjnych pozostaje dla autorki pytanie o to, czy można wskazać stałe prawidłowości, które każdorazowo projektują i strukturalizują przebieg samookreśleń Miłosza wobec nowoczesnej epoki na poszczególnych etapach jego artystycznej biografii. A jeśli tak, to czy można widzieć w nich przesłankę jedności jego światopoglądu? I wreszcie – jak wyjaśnić epistemologiczny paradoks „bycia Miłoszem”, czyli nie tylko podmiotem zanurzonym w nowoczesnym uniwersum, lecz także twórcą konstruującym własne narzędzia do opisywania oraz diagnozowania swojej epoki, tj. wykorzystującym problematykę nowoczesności jako matrycę rozumienia siebie i świata.
„Romanica Silesiana” 2015, No 10: Insularia
Sous la rédaction de Ewelina Szymoniak, textes réunis et établis par Aneta Chmiel, Andrzej Rabsztyn, Zuzanna Szatanik
Kolejny numer czasopisma obejmuje artykuły napisane w języku francuskim, hiszpańskim, włoskim i angielskim. Tematem przewodnim tomu zatytułowanego Insularia jest literatura wysp będących dawnymi koloniami angielskimi, francuskimi i hiszpańskimi. Pomimo zrozumiałych lokalnych różnic charakteryzuje ją „kreolskość”, wyrażająca się często językiem, będącym syntezą języka kolonizatora i języka ludności skolonizowanej, ale też wielokulturowością zamkniętą na stosunkowo niewielkim obszarze insularnym. W zbiorze oprócz tekstów podejmujących ten zasadniczy nurt zamieszczono także artykuły, w których zagadnienie wyspiarskości traktowane jest w sposób metaforyczny.
W stałej części Comptes rendus znalazły się nadesłane do Redakcji lub przez nią zamówione omówienia wybitnych prac literaturoznawczych z ostatnich dwóch lat.
Aleksander Szczęsny (1885-1929) Poeta, baśniopisarz, patriota
Niedoceniony w pełni, choć uznany przez największych – m.in. Przesmyckiego i Leśmiana; wycofany i melancholijny, delikatny i marzycielski; poeta, ojciec, patriota – przedwcześnie zmarły, następnie niemalże zapomniany, później wspominany rzadko, „przy okazji”, „po przecinku”, gdzieś pomiędzy tymi, których historia uznała za bardziej utalentowanych. Aleksander Szczęsny to przykład twórcy tyleż niezwykłego, co tragicznego. Jako należący do pokolenia przełomu wieków, Szczęsny debiutował na styku dwóch epok. Niefortunnie, gdyż jedna bezpodstawnie niepochlebna recenzja sprawiła, że zaliczono go do grona epigonów. Tymczasem jego twórczość stanowi niezwykły pomost pomiędzy poetyką Młodej Polski i dwudziestolecia międzywojennego.
Z Wprowadzenia
Autorka rozwija wątki podjęte przez wcześniejszych badaczy, uzupełnia luki, szerzej pokazuje dorobek Szczęsnego. Jej studia stanowią więc w rezultacie syntezę tego, co już z prac historycznoliterackich i biograficznych wiadomo na temat twórczości i działalności Szczęsnego. Ponadto publikacja jest zadowalającym uzupełnieniem stanu badań, poszerza go i ukazuje w kontekście biografii i całokształtu twórczości. Analizy odznaczają się dbałością i starannością, a także – co jest zaletą tej pracy – zwięzłością analityczno-interpretacyjną.
Z recenzji prof. dr. hab. Edwarda Jakiela
Amor Fati 1(9)/2018 – Czasoprzestrzenie
Czasopismo „Amor Fati”, które publikuje głównie recenzowane artykuły naukowe z zakresu humanistyki (zwłaszcza z filozofii), powstało w styczniu 2015 roku. „Amor Fati” od samego początku było wydawane tak drukiem (ISSN: 2449-8807), jak i w wersji elektronicznej (ISSN: 2449-7819).
Przy czasopiśmie ukazuje się „Biblioteka Amor Fati”, w ramach której wydawane są głównie autorskie, ale także współautorskie monografie i książki naukowe w formie drukowanych publikacji oraz e-booków z własnymi ISBN-ami.
"Amor Fati” w latach 2015-2017 było wydawane przez Wydawnictwo Leimak. W 2017 roku prawa do wydawnictwa przejęła Fundacja „dzień dobry! kolektyw kultury”, pod której szyldem obecnie ukazują się publikacje związane z czasopismem.
Anioł Ślązak Mickiewicza
Rozprawa Anioł Ślązak Mickiewicza prezentuje różne przejawy obecności wrocławskiego mistyka w twórczości autora Dziadów. Zawiera studium o miejscach w poezji Mickiewicza zainspirowanych lekturą wrocławskiego poety, który budzi w Polsce i na świecie niesłabnące zainteresowanie. Kondensacja myśli w aforystycznych formułach i siła emocji sprawiają, że epigramaty Ślązaka mogą być odbierane nie tylko jako wyrażony językiem poetyckim system teologiczny, ale też jako najwyższej próby liryka.
Antyfont, Dejnarchos i Likurg
Niniejsza praca jest pierwszym polskim tłumaczeniem wszystkich zachowanych mów trzech spośród tzw. ‘pomniejszych mówców’ (oratores minores), Antyfonta (ok. 480 – 411 p.n.e.), Dejnarchosa (ok. 360 – ok. 290 p.n.e.) i Likurga (ok. 390 – 324 p.n.e.). Przekłady poprzedzone zostały obszernym wprowadzeniem (tak ogólnym, jak i szczegółowymi, poprzedzającymi pojedyncze mowy) i opatrzone wyczerpującym komentarzem podejmującym kwestie tekstualne, stylistyczne, prawne, historyczne i kulturowe.
