Tak To Się Robi W Polityce

Szukasz sensu na jedną noc? A może seksu na całe życie? Polizwiązku z kilkoma fajnymi osobami? Stałej, monogamicznej relacji? Dalej nie możesz znaleźć miłości? A może była, ale się skończyła?

Na Tinderze możesz znaleźć to wszystko, a nawet więcej.

Asia Jędrusik korzystała z tej apki tak intensywnie, że momentami aż bolał ją kciuk od przewijania potencjalnych partnerów. I tylko raz umówiła się na randkę z fanem Breivika.

Czytając jej przygody na przemian chce się płakać i wybucha się śmiechem. Nie zdziw się jednak, gdy w przezabawnie opisywanych przez nią randkach, odnajdziesz portrety osób przypominające twoich znajomych.

50 twarzy Tindera to fascynujący autobiograficzny reportaż o poszukiwaniu bliskości, seksu i sensu, praktyczny poradnik randkowania i obsługi relacji damsko-męskich.

POWIEDZ MI, GDZIE MIESZKASZ, A POWIEM CI, KIM JESTEŚ

Adres – niektórzy świadomie nie chcą go mieć, dla innych jego zdobycie to jedyny sposób na wyjście z ubóstwa. Ten fascynujący reportaż pokazuje, jak miejsce zamieszkania, siatka ulic, ich nazwy, a nawet numeracja domów wpływają na nasze życie – zarówno w wymiarze prywatnym, jak i politycznym.

Jak mapa miasta pomogła zatrzymać epidemię cholery na Haiti?

W jaki sposób odnajdywali drogę starożytni Rzymianie?

Czy to możliwe, że dzięki kodom pocztowym Anglia uniknęła powtórki z rewolucji francuskiej?

I czy w przyszłości tradycyjne adresy będą jeszcze potrzebne?

Autorka na przykładach z całego świata wyjaśnia złożone problemy kryjące się za nazwami ulic oraz strategiami adresowania domów.

Dodatek specjalny dla naszych czytelników: rozdział autorstwa Maksa Suskiego poświęcony polskim adresom.

Deirdre Mask jest finalistką nagrody Kirkus Prize for Nonfiction 2020, a jej reportaż Gdzie mieszkasz? znalazł się na liście najważniejszych książek 2020 roku według magazynu „Time”.

Wykonajcie proste ćwiczenie: spróbujcie wskazać komuś drogę, nie używając nazw topograficznych i numerów. Zobaczycie, jakie to trudne i jak bardzo adres wpływa na nasze postrzeganie świata. Uwielbiam książki takie jak ta – zmuszają do zastanowienia się nad rzeczami, które na pierwszy rzut oka są przezroczyste. Adres jest właśnie jedną z nich.

Filip Springer

Książka prezentuje wiedzę, którą powinien opanować każdy, kto zamierza strzelać na nieco większych dystansach. Idealna lektura dla myśliwych, którzy polują w górach lub na otwartych, rozległych przestrzeniach. Skorzystają z niej także ci, którzy są zainteresowani tematem sportowego strzelectwa długodystansowego.
Strzelanie długodystansowe wymaga wieloletniej praktyki, oczywiście sama wiedza zawarta w książkach, nie wystarczy, potrzebny jest trening praktyczny. Niektórzy sądzą, iż wystarczy mieć najlepszy sprzęt, by natychmiast wygrywać zawody czy trafiać każdą zwierzynę. To oczywiście nie jest możliwe.
Autor opisuje broń, celowniki, amunicję i inne oprzyrządowanie. Radzi, jak dobrać kaliber i pociski, jak powinna wyglądać obsada broni, montaż optyki czy mechanizm spustowy, zapoznaje też z technikami strzelania. Uczy, jak korzystać z dalmierzy i kalkulatorów balistycznych.
Książka zawiera także dwa opowiadania, które pokazują, iż mimo upływu czasu w taktyce działań strzelców wyborowych niewiele się zmienia. Mają znacznie lepszą broń i wyposażenie, ale o ich sukcesie decydują te same cechy charakteru – cierpliwość, upór w dążeniu do celu, wola pokonania wszystkich przeciwności i umiejętność przechytrzenia wroga.
Nikt, kto decyduje się na zostanie snajperem, nie szuka sławy. Od tego jest Hollywood.
Marek Czerwiński

„Nigdy nie chciałem rozsądnej śmierci” ? wyznaje Maros, węgierski korespondent wojenny, który na kartach książki Diabeł to czarny pies przemierza Afrykę i Bliski Wschód. Pojawia się wszędzie tam, gdzie konflikt zbrojny nierozłącznie splata się z codziennym życiem, a dotknięci tragedią ludzie tracą rozum, wiarę, wolę życia. Reporterski obiektyw Marosa zawsze jest bowiem wycelowany w jednostkę ? doprowadzonego do obłędu żołnierza Legii Cudzoziemskiej, nastoletniego męczennika, zrutyniałych pracowników organizacji humanitarnych, walczącego z przesądem imama, pogodzoną ze śmiercią reporterkę, świątobliwego muzułmanina, który nagle wyrzeka się Boga... I w niego samego, w korespondenta wojennego, który stopniowo osuwa się w amoralność i apatię.Powstałe z połączenia faktów i fikcji opowieści zachwycają pełnokrwistym językiem, świetnie skrojoną fabułą i wyczuloną na szczegół narracją. Kto z nich przemawia? Czy fikcyjny fotoreporter Maros? Czy pisarz Sándor Jászberényi? A może po prostu człowiek, który pewnego dnia ujrzał oblicze zła. Jedna z najsłynniejszych książek węgierskich, tłumaczona na wiele języków m.in. angielski

Rewolucja 25 stycznia 2011 roku zakończyła erę 30 lat rządów Hosniego Mubaraka e Egipcie. Był to długi okres czasu pod każdym względem. Mubarak doszedł do władzy, kiedy prezydent Reagan sprawował urząd nie dłużej niż rok w Stanach Zjednoczonych, a pani Thatcher pełniła funkcję premiera Wielkiej Brytanii zaledwie od dwóch lat, tj. przed wdrożeniem neoliberalnych polityk gospodarczych. Związek Radziecki nadal się utrzymywał, a my nie słyszeliśmy jeszcze o Gorbaczowie czy pierestrocje, a co dopiero upadku muru berlińskiego i upadku jednego państwa socjalistycznego po drugim, ze Związkiem Radzieckim włącznie.To także podczas ery Mubraka Saddam Husajn zaatakował nowy islamski reżim w Iranie. Stany Zjednoczone z przyjaciela Saddama Husajna stały się jego wrogiem także za prezydenta Mubaraka u władzy. Gdy Mybarak został prezydentem, zażarta wojna domowa w Libanie wciąż trwała, król Husajn rządził Jordanią, a Hafiz az-Asad był prezydentem Syrii. Potem nastąpiły wydarzenia z 11 września 2001 roku, a Mubarak nadal pozostawał u władzy, będąc świadkiem deklaracji tzw. wojny z terroryzmem i obarczenia winą Arabów i muzułmanów. Prezydenci Ronald Regan, George W. Bush, Bill Clinton i George W. Bush przychodził i odchodził, podczas gdy Mubarak trwał na swoim miejscu.Co wydarzyło się w gospodarce, polityce i społeczeństwie w Egipcie w ciągu kolejnych dwudziestu siedmiu lat jego rządów, jest pytaniem, na które ta książka próbuje odpowiedzieć.

Marek Orzechowski, dziennikarz, publicysta i pisarz, ma w swoim dorobku wywiady z czołowymi politykami Europy, setki komentarzy, artykułów i reportaży, w tym z wojny na Bałkanach. W Europolis przypomina te najciekawsze i nadal aktualne.

Uprawianie zawodu dziennikarza to przywilej. To więcej niż spowiedź w konfesjonale. Tam zostaje wszystko, co zostało wyznane. Dziennikarz wszystko, co zostało powiedziane, może wykorzystać, a wówczas warto pamiętać, że rękopisy nie płoną.