Treningi i ćwiczenia sztabowe z zespołami zarządzania kryzysowego

Najsłynniejszą armatą przeciwpancerną armii niemieckiej w okresie II wojny światowej była osławiona „75” czyli armata 7,5 cm Pak 40L/46 kalibru 75 mm.
Dopełnieniem arsenału niemieckiej artylerii przeciwpancernej były armaty kalibru 50 mm, które wprowadzono do służby w 1941 roku. Powstanie nowych typów armat przeciwpancernych kalibru 75 mm, a potem 88 mm, nie wyparło całkowicie armat 5 cm Pak 38L/60 z jednostek, bowiem „50” były używane, choć w ograniczonym zakresie, aż do końca wojny.
Armaty 50 mm z powodzeniem były używane do zwalczania celów naziemnych, ponieważ została do nich opracowana odpowiednia amunicja.

W momencie ataku na amerykańską bazę Floty Pacyfiku w Pearl Harbor Cesarska Marynarka Japońska dysponowała najnowocześniejszymi na świecie samolotami uderzeniowymi. Był to Aichi D3A oraz Nakajima B5N. Oba samoloty, obok myśliwca A6M, stały się symbolem japońskich sukcesów militarnych w początkowym okresie wojny na dalekim Wschodzie. Celność zrzutu bomb przez D3A nie miała sobie równych i dalece przewyższała pod tym względem, nawet owianego legendą niemieckiego Junkersa Ju 87 „Stuka”. I choć samolot D3A w dość krótkim czasie stał się przestarzały, to jednak zdążył zatopić największą ilość okrętów przeciwnika, niż jakikolwiek inny bombowiec nurkujący państw Osi.
Opisany w niniejszej książce samolot, niszcząc w zaskakującym nalocie trzon amerykańskiej Floty Pacyfiku 7 grudnia 1941 roku, wytyczył japońskiemu lotnictwu drogę, u schyłku której leżała całkowita zagłada potencjału militarnego i gospodarczego Kraju Kwitnącej Wiśni, zakończona użyciem nad Hiroszimą i Nagasaki najstraszliwszej broni jaką kiedykolwiek zastosowano.

Książka jest bogatym źródłem wiedzy o bezpieczeństwie narodowym. Przedstawiono w niej szeroką wykładnię:
- współczesnego postrzegania bezpieczeństwa narodowego i bezpieczeństwa państwa,
- środowiska bezpieczeństwa narodowego,
- zagrożeń bezpieczeństwa narodowego,
- organizacji: bezpieczeństwa politycznego, militarnego, ekonomicznego, informatycznego, społecznego i ekologicznego państwa,
- polityki bezpieczeństwa narodowego,
- strategii bezpieczeństwa narodowego,
- zarządzania bezpieczeństwem narodowym,
- kształtowania bezpieczeństwa narodowego w środowisku międzynarodowym,
- współczesnych specyficznych determinantów bezpieczeństwa narodowego,
- nowych kierunków wiedzy o bezpieczeństwie narodowym.

Praktycznym i użytecznym uzupełnieniem publikacji jest załącznik zawierający Zestawienie definicji i interpretacji podstawowych terminów związanych z bezpieczeństwem narodowym. Książka adresowana jest przede wszystkim do studentów i doktorantów oraz nauczycieli akademickich kierunków studiów związanych z bezpieczeństwem narodowym. Może stanowić również bogate źródło informacji dla osób zajmujących się zawodowo tą dziedziną.

Aleksander Smoliński, Tomasz Strzeżek
Z potrzeby chwili. Mobilizacja jazdy w warunkach powstania i wojny polsko-rosyjskiej w końcu 1830 i w 1831 r. oraz w pierwszym okresie walk o niepodległość i granice na przełomie 1918 i 1919 r.

W publikacji omówiono podstawowe elementy niezbędne w ramach szkolenia taktycznego pododdziału oraz w czasie wykonywania zadań z zakresu działań patrolowych. Skrótowo ujęto zakres wyszkolenia indywidualnego żołnierzy, stanowi ono bowiem obszar szkolenia podstawowego, wskazując tylko obszary niezbędne w omawianym rodzaju działań. Autorzy skoncentrowali się przede wszystkim na taktyce sekcji ogniowej, drużyny i plutonu, których siłami realizuje się zadania stanowiące cel patrolu. W przygotowaniu publikacji oparto się na dostępnej literaturze przedmiotu, szeroko wykorzystując w tym zakresie doświadczenia sił zbrojnych USA, Kanady oraz Wojska Polskiego. Synteza ujmuje również wiele doświadczeń własnych, wynikających z wieloletniej pracy szkoleniowej autorów w organizacjach proobronnych.

Publikacja adresowana jest do członków stowarzyszeń proobronnych, środowisk ASG, a także żołnierzy, którym może służyć za pomoc w procesie szkolenia.

Technonauka świetnie wykorzystuje nasze pragnienie ciągłego udoskonalania się i pracuje nad coraz większym usprawnieniem człowieka. Literatura science fiction od lat pełna była bohaterów cyborgów, lecz naukowcy nie mogli za nią nadążyć. Dziś jednak fantastyka coraz dynamicznej przeistacza się w rzeczywistość, a nowoczesne technologie wkraczają nie tylko w życie wojska, ale również w naszą codzienność. Mimowolne cyborgi Łukasza Kamieńskiego to fascynująca wyprawa do świata ludzi-maszyn i najnowszych osiągnięć nauki. Sięgając po twarde dane z zakresu technologii i bioinżynierii oraz odwołując się do popkultury, Kamieński opisuje długą drogę od superwojownika Achillesa do dystopijnych wizji niedalekiej przyszłości. Próbuje też odpowiedzieć na najbardziej palące pytania – jak wiele ulepszeń przyjmą ciało i umysł? Czy natura sama określi granicę, po której przekroczeniu pojawią się niemożliwe do przewidzenia skutki uboczne? A może przeciwnie – ciało zacznie się dostosowywać do ingerencji, aż do momentu pełnej technoewolucji? Człowiek od wieków próbował poprawiać swoje zdolności i wykorzystywał najnowsze osiągnięcia techniki. Od teleskopu po mikroskop, od okularów po noktowizor, od kompasu po GPS. Czas na kolejną ewolucję. Od człowieka do cyborga. „Jeszcze nie tak dawno wydawało się, że technologia rozwiąże wszystkie nasze problemy, a wojna to – przynajmniej w tej części świata – sprawa przeszłości. Niestety rzeczywistość okazuje się bardziej skomplikowana, a historia wcale nie chce się skończyć. Kolejne konflikty wydają się nieuniknione, a lektura „Mimowolnych cyborgów” pozwala sobie wyobrazić, jak będą wyglądały. Łukasz Kamieński ze swadą i erudycją maluje obraz pól bitewnych przyszłości, opierając się nie tylko na badaniach naukowych i raportach Pentagonu, ale także na twórczości klasyków science fiction i starożytnych eposach. Warto przy tym zaznaczyć, że jest to książka nie tylko dla czytelników zainteresowanych militariami, ale dla każdego, kto jest ciekaw, co przyniesie jutro. Technika wojskowa ma bowiem to do siebie, że prędzej czy później wchodzi pod strzechy. Bardzo możliwe, że nie każdy cyborg będzie chodził w mundurze.” Jakub Szamałek