Trenowanie gracza na specjalnym etapie

Czasopismo ANTROPOMOTORYKA jest współfinansowane przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w ramach programu wspierania działań upowszechniających naukę. Periodyk znajduje się w bazach danych: INDEX COPERNICUS. Czasopismo zamieszczone jest na liście B czasopism naukowych Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego (posiada 4 punkty).

Monografia została zainspirowane wciąż trwającą pandemią i problemami związanymi z ograniczeniem aktywności fizycznej. Praca jest zaadresowana do studentów akademii wychowania fizycznego i szkół kształcących przyszłych nauczycieli wf. oraz instruktorów sportu i rekreacji, a także do trenerów personalnych i uczestników zajęć z zakresu aktywności fizycznej świadomych zagrożeń zdrowotnych wynikających z ograniczenia ruchu. Pierwszy rozdział zawiera szczegółową historię pandemii COVID-19 w Polsce wzbogaconą doniesieniami z lat 2020 i 2021 opracowanymi pod kątem skutków zdrowotnych hipokinezji w różnych grupach wiekowych i społecznych, analizę danych epidemiologicznych dotyczących Polski i innych krajów, a także zalecenia WHO i innych organizacji w zakresie przeciwdziałania negatywnym skutkom nieodpowiedniego odżywiania się i hipokinezji. W rozdziale drugim opisano wybrane aspekty zaburzeń rozwoju psychomotorycznego dzieci ze szczególnym uwzględnieniem dysharmonii rozwojowych w dobie hipokinezji. Autorka zaproponowała test oceny rozwoju psychomotorycznego dzieci przedszkolnych oraz terapię łagodzącą dysharmonię. Trzeci rozdział porusza temat aktywności elektrycznej mięśni i możliwości wykorzystania zaawansowanych technik statystycznych do oceny jakości, struktury i funkcji mięśni. Ostatni rozdział jest poświęcony aktywności fizycznej i jej znaczeniu w czasie pandemii. Omówiono w nim także formy aktywności fizycznej cieszące się największą popularnością w czasie pandemii i lockdownu, w tym bieg na orientację jako forma aktywności fizycznej możliwej do realizacji w czasie obowiązujących restrykcji epidemicznych.

„Nie liczy się wielkość człowieka, ale wielkość jego serca”.

Wychował się w skrajnym ubóstwie i w dzieciństwie wcale nie imponował warunkami fizycznymi. Miał jednak coś, czego nie mieli inni: spryt ulicznika i żelazną wolę. To dzięki nim zburzył mur zbudowany z przeciwności losu i został jedynym w historii czterokrotnym mistrzem świata wagi ciężkiej.

W tej książce Evander Holyfield opowiada o tym, jak nie dał się sprowokować Mike’owi Tysonowi mimo odgryzionego kawałka ucha, przedstawia kulisy trylogii z Riddickiem Bowe’em, która porwała fanów boksu, a także wspomina ekscytujące pojedynki z George’em Foremanem, Lennoxem Lewisem czy Johnem Ruizem.

Droga wojownika to opowieść o problemach, z jakimi Holyfield zmagał się jako pięściarz, ale także o tym, jak bardzo zmieniły one jego życie. I dowód, że nigdy nie warto się poddawać. Tak jak nie poddał się Holyfield, nawet wtedy, gdy stracił szansę na złoty medal olimpijski na skutek kontrowersyjnej dyskwalifikacji, czy wówczas, gdy błędnie zdiagnozowano u niego chorobę serca, co zmusiło go do krótkotrwałej emerytury.

Poznaj historię pięściarza, dla którego nie liczyła się tylko wysokość kontraktu. Człowieka, który nigdy nie kalkulował, z kim ma większe szanse, ale wychodził na ring i podejmował rękawicę, dzięki czemu zyskał dozgonny szacunek rywali i kibiców.

Celowe kierowanie procesem szkolenia gracza wymaga nie tylko trafnego oddziaływania na sferę fizyczną i ruchową, ale – co jest bardzo istotne – na jego sferę umysłową, stanowiącą bazę kompleksowego działania w specyfice gry sportowej. Poszukując dróg usprawnienia efektywności szkolenia Naglak (1994) wskazuje na potrzebę zespolenia działań rozwijających: zdolności motoryczne, specjalne zdolności ruchowe i zdolności umysłowe.

Powszechnie znane i obserwowane na całym świecie jest zjawisko tendencji przemian międzypokoleniowych (określane inaczej jako długofalowe kierunkowe zmiany, trendy
sekularne, zmiany sekularne – od angielskiego terminu secular trend lub secular change) w procesach wzrastania i rozwoju morfologicznym człowieka. Z dekady na dekadę, szczególnie po II wojnie światowej, kolejne generacje stawały się coraz wyższe i coraz wcześniej dojrzewały płciowo (trend pozytywny), a więc zwiększało się tempo wzrastania i rozwoju, co wiązane jest z poprawą sytuacji ekonomicznej społeczeństw, odżywiania, higieny i opieki zdrowotnej. W czasie wojen oraz kryzysów ekonomicznych obserwowano negatywne trendy sekularne – zmniejszenie rozmiarów ciała, opóźnienie dojrzewania płciowego. W tym kontekście poziom i dynamika rozwoju biologicznego dzieci i młodzieży stały się dla biologów i lekarzy wyznacznikiem warunków życia.

WSTĘP
Jedno z pierwszych pytań, które stawiam studentom Podyplomowych Studiów Psychologii Sportu w warszawskiej AWF na pierwszym wykładzie z przedmiotu Psychologia sportu jako nauka dotyczy tego, czy psychologia sportu stanowi samodzielną subdyscyplinę psychologii. Zwykle zgadzamy się, że ma ona swoisty przedmiot badania. Zgodnie z definicją sformułowaną w 1996 przez FEPSAC (Europejską Federację Psychologii Sportu) psychologia sportu zajmuje się badaniem psychologicznych podstaw, procesów i efektów aktywności sportowej. Czy posługuje się jednak „własnymi”, specyficznymi dla sportu narzędziami pomiaru? Odpowiedź na to pytanie jest twierdząca w odniesieniu do światowej psychologii sportu, istnieje bowiem wiele narzędzi do badania specyficznych dla sportu bądź ujawniających się w aktywności sportowej właściwości psychicznych np. lęku związanego ze współzawodnictwem sportowym, motywacji osiągnięć czy strategii radzenia sobie ze stresem w rywalizacji sportowej. Zdecydowanie trudniej jest wskazać dostępne w języku polskim skale i kwestionariusze odnoszące się do zachowania w kontekście sportowym. Zwykle zachęcam wtedy studentów do przystosowania do warunków polskich istniejących narzędzi jak i tworzenia własnych skal do badania istotnych w aktywności sportowej właściwości psychicznych.
W niniejszej monografii przedstawiamy efekty pracy młodych psychologów sportu, którzy podjęli trud adaptacji kulturowej znanych i uznanych narzędzi pomiarowych jak Skala do badania lęku związanego ze współzawodnictwem SCAT i Skala do badania intensywności stanu lęku CSAI-2R Martensa, Inwentarz Pewności Siebie w Sporcie TSCI Vealey, Skala Zachowań Trenerskich CBS-S autorstwa Cote’a, Yardleya i Haya, Skala Przywództwa w Sporcie LSS Chelladuraia i Saleha, Kwestionariusz Radzenia Sobie ze Stresem w Sporcie CICS Goudreau i Blondina, Skala Uzależnienia od Ćwiczeń EDS Hausenblas i Symons Downs, Kwestionariusz Motywacji do Tańca, którego autorami są Maraz, Király, Urbán, Griffiths i Demetrovics, Kwestionariusz Odporności Psychicznej Sportowca SMTQ Shearda i współautorów, Kwestionariusza Stanu Flow w Sporcie Jackson i Marsh oraz Kwestionariusza do badania wypalenia w sporcie – Athlete Burnout Questionnaire (ABQ) autorstwa T. D. Raedeke’a i A. L. Smitha. Prezentujemy także oryginalne narzędzia do badania perfekcjonizmu i poczucia lokalizacji kontroli w sporcie. Wszystkie prezentowane tu skale zostały ocenione pod względem psychometrycznym i spełniają wymagania stawiane psychologicznym narzędziom badawczym.
W imieniu wszystkich autorów wyrażam nadzieję, że stworzone przez nas narzędzia okażą się przydatne polskim psychologom sportu i aktywności fizycznej, zarówno zajmującym się prowadzeniem badań naukowych jak i działalnością praktyczną. Zależy nam na tym, by były one dostępne dla wszystkich psychologów zainteresowanych ich wykorzystaniem, dlatego Autorzy już w monografii udostępniają zaprezentowane od strony psychometrycznej skale. Prosimy równocześnie, by stworzonymi przez nas narzędziami posługiwały się jedynie osoby do tego uprawnione, posiadające tytuł zawodowy psychologa lub studiujące psychologię.
Monika Guszkowska