Trzy po trzy

To książka o godzeniu się! O godzeniu się na i o godzeniu się z.
36 i 6 wydaje się być stanem normalnym. Ale co jest normą? Czy jest nią stan uśpienia cywilizacyjnego, czy może stan nieustannego borykania się?
36 i 6 to stan pomiędzy tym, co jest i co nie jest rzeczywistością.
A może jest po prostu stanem życia.
Jest życiem.

Basil, potomek arystokratycznego rodu i aspirujący pisarz, zakochuje się w dziewczynie – smagłej, ciemnookiej piękności – przypadkowo spotkanej w omnibusie. Nie mogąc liczyć na aprobatę ojca dla małżeństwa z córką kupca, poślubia dziewczynę w tajemnicy. Jednocześnie akceptuje pewien dziwaczny warunek postawiony przez teścia. Basil ryzykuje wszystko dla miłości, nie podejrzewając zdrady. Gdy nadchodzi krytyczny moment młodzieniec pozbawiony wsparcia bliskich, jednocześnie zagrożony zemstą odwiecznego wroga jego rodziny, zdaje się być zdany wyłącznie na siebie.

Opowieść o władzy, o manipulacji, o małości człowieka w skrajnych okolicznościach, ale też o odradzaniu się, o tęsknocie za tytułowym blaskiem w świecie zdegenerowanym, brudnym, źle urządzonym. Ta opowieść biegnie na tyle daleko od naszej rzeczywistości, by się w nią nie zamieszać, i na tyle blisko, by ani na chwilę nie stracić jej z oczu.
Świat Blasku może być za chwilę naszym światem.
A może naszym światem już jest.

KRUCHE JEST NASZE ISTNIENIE I NAJCZĘŚCIEJ BYLE JAKIE. OD TRWOGI DO TRWOGI. ALE UPŁYWAĆ MOŻE W MROKU LUB BLASKU. OBIECUJĘ WAM BLASK.

Eustachy Rylski – urodził się w 1944 r., prozaik, dramaturg i scenarzysta. Zadebiutował w 1984 roku dyptykiem powieściowym Stankiewicz. Powrót. Autor powieści Człowiek w cieniu, Warunek, Na Grobli, Obok Julii; tomów opowiadań Tylko chłód, Wyspa, Szara lotka; esejów Po śniadaniu. Laureat kilku prestiżowych nagród literackich. Tłumaczony na wiele języków.

ŻONA. MATKA. POLITYCZKA. ZDRAJCZYNI. WOJOWNICZKA. OCALONA. PISANA Z FEMINISTYCZNEJ PERSPEKTYWY EPICKA OPOWIEŚĆ O WOJNIE DOMOWEJ W XV-WIECZNEJ ANGLII, ZNANEJ JAKO WOJNA DWÓCH RÓŻ. POWIEŚĆ HISTORYCZNA… I TAK BARDZO WSPÓŁCZESNA, ŻE JEJ AKCJA MOGŁABY SIĘ ROZGRYWAĆ NA DOWNING STREET.
Rok 1431 to dla kobiety niebezpieczny czas na bunt. „Bunt? To słowo jest jak iskra, można wzniecić nią pożar albo zgasić ją palcami”. Ona decyduje się rozpalić ogień. Anglia od kilkudziesięciu lat toczy wycieńczającą wojnę z Francją. Tymczasem w kraju żądni władzy i skorumpowani członkowie wielkich rodów feudalnych manipulują coraz słabszym i popadającym w szaleństwo królem. Rozpoczyna się wieloletnia walka o tron Anglii między dwiema liniami rządzącej dynastii: Lancasterami (mającymi w herbie czerwoną różę) i Yorkami (z białą różą w herbie). Na wroga publicznego numer jeden wyrasta Ryszard, książę Yorku i mąż Cecylii Neville, charyzmatycznej kobiety, która wywiera na niego dominujący wpływ. Gdy prawowity władca traci całkowicie rozum, spiski mające na celu zniszczenie Yorków nabierają tempa. Ocalenie rodziny będzie wymagało od Cecylii ogromnej odwagi i przebiegłości. Czy w burzliwym momencie dziejów, gdy dla angielskiej korony kluczowe staje się samo przetrwanie, błyskotliwa księżna zaryzykuje zdradę, by ją ocalić? Figury na szachownicy są już rozstawione. Czas na pierwszy ruch. To jest wojna, w której walczą kobiety. Zdumiewający debiut, który opowiada o znanych z kronik pierwszych dniach wojny Dwóch Róż, widzianych oczami najważniejszej – niewidzialnej – bohaterki tych wydarzeń. W pełnej energii i napisanej bezpośrednim językiem prozie Garthwaite porywająco wskrzesza niezwykłą kobietę z zamierzchłej przeszłości. Zajmująca powieść. „The Times” Czy właśnie objawiła nam się nowa Hilary Mantel? „The Telegraph” Naprawdę zachwycająca bohaterka. Sarah Moss, autorka „Muru duchów” Żywe, kobiece spojrzenie na wojnę Dwóch Róż i napisany ze znawstwem przewodnik po dramatycznych wydarzeniach tamtej epoki – co za wyczyn! Imogen Hermes Gowar, autorka „Syreny i pani Hancock” W tej bardzo ważnej książce ogień buzuje niemal na każdej stronie – od pierwszej brutalnej sceny aż po błyskotliwy finał. Nieopowiedziana historia Anglii, w której główną rolę odgrywa wybitna kobieta. Chris Cleave, autor „Między nami”

To cudowne, jaki naturalny urok ma morderstwo i nagła śmierć w tak romantycznym kraju jak ten. Czyny, które gdzie indziej byłyby po prostu brutalne i obrzydliwe, stają się dramatyczne i tajemnicze, ponieważ to są Włochy...

F. Marion Crawford, "For the Blood is the Life"


Książka, którą oddajemy do rąk naszych Czytelników powstała dwadzieścia lat przed narodzinami autora "Ojca Chrzestnego".

Dwadzieścia lat przed tym, jak Mario Puzo przyszedł na świat, amerykański autor o włoskich korzeniach napisał ksiażkę: "CORLEONE: Opowieść o Sycylii", przedstawiającą konflikt między sycylijskim rodem Corleone, powiązanym z mafią, a rzymskim rodem - Saracinesca.

Jest to w swej istocie powieść, która przedstawia prawdziwego ducha i esencję tego, czym w swoim głębokim znaczeniu była sycylijska mafia. Znajdujemy w niej wszystko, czego można spodziewać się po powieści, której powiązanie z prozą Maria Puza, słynnym "Ojcem Chrzestnym" jest czymś więcej, niż jedynie zbiegiem okoliczności. Czego możemy się spodziewać po tej książce? Wszystkiego, co może uczynić z niej prolog do sagi Maria Puza! Sycylia, Rzym, mafia, konflikt, sycylijskie krajobrazy, romans, mezalians, zemsta, wiara... a wszystko to opatrzone gęstą i wnikliwą analizą psychologiczną bohaterów.


Powiązania między tymi dziełami, jak wskazuje profesor Taeko Kitahara z Wydziału Literatury Angielskiej i Amerykańskiej, Uniwersytetu Toyo z Tokio, w swojej analizie porównawczej obu tytułów, są tak znaczące, że dalece wykraczają poza prawdopodobieństwo przypadku...


"Choć fabuły obu sag rodzinnych różnią się od siebie, ich struktury narracyjne, jeśli obserwować z punktu widzenia zdarzeń w każdej z historii, wydają się podobne. (...) Jak widać, mimo pewnych zmian, z obu powieści wyłaniają się wspólne motywy wiktymizacji rodziny i bratobójstwa. Wreszcie, w ostatniej części, obaj autorzy zajmują się oczyszczeniem mafii. Podczas gdy w Corleone mafię niszczy wojsko, w Ojcu Chrzestnym Michael zleca zabójstwa zdrajców i głów rywalizujących rodzin.

Obie historie przywracają porządek narracyjny poprzez wytępienie „złej” mafii. Powyższe podobieństwo sugeruje, że Crawford stworzył strukturę opowieści mafijnych, którą następnie Puzo zdaje się naśladować..."

prof. Taeko Kitahara, Profesor nadzwyczajny, Wydział Literatury Angielskiej i Amerykańskiej, "Dziedzictwo F. Mariona Crawforda: Corleone i Ojciec Chrzestny", Uniwersytet Toyo, Tokio, Japonia.

NAGRODA PULITZERA 2023 ZA NAJLEPSZĄ KSIĄŻKĘ BELETRYSTYCZNĄ
Laureatka Women’s Prize for Fiction
„Nadzwyczajna powieść” – OPRAH WINFREY
„[Autorka] zamierza nas uratować, opowiadając nam rozmaite historie… Udaje jej się to lepiej niż jakiejkolwiek innej znanej mi osobie” – ANN PATCHETT
„Demon Copperhead” to genialna powieść, która zachwyca, przykuwa uwagę i porusza do głębi, opisując niezwykłą podróż młodego bohatera ku dojrzałości. Rozgrywająca się w południowych Appalachach powieść „Demon Copperhead”, to historia chłopca urodzonego przez nastoletnią samotną matkę w przyczepie mieszkalnej, który nie ma nic poza odziedziczonymi po zmarłym ojcu rudymi włosami i urodą, zjadliwym dowcipem i nieposkromionym darem przetrwania. Demon opisuje własnym, bezlitośnie szczerym głosem problemy współczesnego świata, doświadczenia opieki zastępczej, pracę dzieci, zaniedbane szkoły, sukcesy sportowe, uzależnienia, zgubne miłości i druzgocące straty. Jednocześnie musi zmierzyć się z tym, że sam pozostaje niewidzialny w kulturze popularnej, bo nawet superbohaterowie opuścili prowincję i wolą wielkie miasta. Wiele pokoleń wstecz Charles Dickens przy pisaniu „Davida Copperfielda” posiłkował się własnym doświadczeniem, bo z pierwszej ręki znał zjawisko ubóstwa i jego szkodliwy wpływ na dzieci. Problemy nękające współczesne mu społeczeństwo po dziś dzień pozostają nierozwiązane. Przenosząc wiktoriańską powieść w realia współczesnego amerykańskiego Południa, Barbara Kingsolver odwołuje się do gniewu i współczucia dziewiętnastowiecznego autora, a przede wszystkim do jego wiary w to, że dobra historia może odmienić rzeczywistość. „Demon Copperhead” przemawia w imieniu nowego pokolenia zagubionych chłopców i tych wszystkich osób urodzonych w pięknych, choć przeklętych miejscach, których nie potrafią opuścić.