„…twój czas minął - już jesteś…”. Mgnienie. 69 wierszy

Jest to zbiór wierszy, którego motywem przewodnim jest wiara w przypadek. Tomik jest dedykowany wszystkim tym, którzy poznali smak cierpienia, ale nie poddali się losowi. Tomik zawiera sześć cykli:
Ulica Poziomkowa - o miłości,
Wojenna szafa - o ratunku,
Przypadki - przypadki, które nie są przypadkami,
Modlitwa - o przetrwaniu,
Natura - o ukojeniu,
Do widzenia, Mamo - pożegnanie z matką.
Wierzę w przypadek, Ty Czytelniku też nim jesteś.

W antologii zaprezentowano teksty omawiane przez polonistów na różnych etapach kształcenia w szkole średniej, poczynając od pierwszej klasy, aż do samej matury. Dokonany w sposób syntetyczny i przekrojowy wybór liryków – różnorodnych tematycznie i najciekawszych pod względem formalnym – pozwala na wstępną orientację w całokształcie zjawisk historycznoliterackich, jak również w kierunkach i stylach, które zmieniały się w poszczególnych epokach. Wybór ten uwydatnia zarazem najważniejsze osiągnięcia poetyckie, jakie stały się udziałem kolejnych pokoleń naszych poetów od momentu powstania pierwszych tekstów w języku narodowym. Miłośnicy poezji, uczniowie i nauczyciele, studenci historii literatury, a także czytelnicy niemający ukształtowanych zainteresowań humanistycznych znajdą tu, oprócz reprezentatywnych tekstów kultowych wieszczów, również dzieła twórców niemal zapomnianych. (...)

Wiersze zawarte w niniejszej antologii zostały przedstawione w ujęciu chronologicznym, a listę nazwisk twórców zamykają poeci najnowsi, tworzący po 2000 roku. Oddając książkę do rąk czytelników, mamy nadzieję, że przyczyni się ona do lepszego poznania i pokochania krainy polskiej poezji, a także wzbogacenia wiedzy o znanych i lubianych autorach.

„W wierszach Krystyny Gucewicz jest dużo czułości, zatrzymują się nad prostotą świata i uczuć, na chwilę wyłączając jego zgiełk. Dużo jest zachwytu i uważności, która dostrzega łzy idącego po linie. To jeden z tych obrazów, które nie chcą wyjść z głowy. Bo linoskoczek – być może jak sama poetka – żyje nigdzie chociaż tu i teraz, smakując lato i opium mirabelek. Coś poważnego stoi za tymi kruchymi wierszami, coś trwałego za ich zapatrzeniem. Zatrzymanie serca? Przebudzenie? Powrót? Wiersze Krystyny Gucewicz nie czekają na koniec świata, przeczuwam, że one się z końca świata narodziły”. Remigiusz Grzela

Błogosławieni to historie zwykłych ludzi – tych, żyjących na marginesie, w oficynach miasta i tych, działających w światłach jupiterów. Historie zaskakujące, niekiedy bolesne lub żartobliwe, będące zapisem wydarzeń przeżytych lub zasłyszanych, czasem pokolorowanych pudrem wyobraźni. Bohaterowie opowiadań nie są ludźmi świętymi. Ich los, ich ból jest jednak rodzajem błogosławieństwa, otrzymanym także po to, by czynić nasze życie lepszym.

Zbigniew Joachimiak (ur. w 1950 r. w Elblągu) - poeta, tłumacz, krytyk, wydawca redaktor antykwariusz.
W latach 70. był jednym z założycieli grupy poetyckiej Wspólność i liderów ruchu poetyckiego Nowej Prywatności. Redagował związane ze Wspólnością zeszyty literackie "Litteraria", później również pismo gdańskich środowisk twórczych "Punkt", zeszyty artystyczne "Integracje" i miesięcznik literacki "Autograf. W latach 1981-1984 przebywał na emigracji w USA. Po powrocie do Polski pracował jako wydawca w Tower Press oraz Literatura Net Pl. Jest założycielem i redaktorem naczelnym kwartalnika literackiego Migotania, który ukazuje się od 2002 roku do dzisiaj. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Laureat Czerwonej  Róży, jest też odznaczony medalem Glora  Artis.

Tom Zbigniewa Joachimiaka Córka. Tom dwujęzyczny, właściwie wybór, polsko-angielski, wybór wytrawny w swoim przesłaniu, wybór fascynujących wierszy poety dojrzałego, wystudzonego, osiadłego w wymowie i cieniu, poety, który przecież jak wino z najwyższej półki konesera, nabrał już mocy, nabrał dystansu, swego rodzaju charakteru i nieśpiesznie delektuje się poezjowaniem na tym dziwnym łez padole. Córka jest jedynie punktem odniesienia, a jednocześnie najgłębszą tęsknotą, ale i punktem dojścia, a może wyjścia, czy może nawet i wejścia: w świat nieskończony, w świat zaskakujący i nowy, a zarazem budujący słowny pomost pomiędzy tym, co było, a co jeszcze być powinno i wydarzy się nam nieuchronnie. (Andrzej Walter, krytyk literatury)

Tomik, który miał być debiutem Poetki Czarna piosenka to tomik, który miał być debiutem Wisławy Szymborskiej, ale nigdy nie został wydany. Prawdopodobnie wstrzymała go cenzura, bo w takim kształcie nie mógł się wówczas ukazać. Niektóre z wierszy publikowane były w czasopismach literackich, zaledwie kilka z nich poetka włączyła później do wydań książkowych. W roku 1970 Adam Włodek podarował jej na urodziny niezwykły prezent – zebrał wszystkie jej wiersze z lat 1944–1948, przepisał na maszynie i opatrzył komentarzami, a następnie wręczył wraz z listem: „Kochana Wisełko…”. Prezent ten przechowywany był przez całe lata i dopiero w roku 2014, opatrzony wstępem Joanny Szczęsnej, trafił do rąk czytelników poezji Wisławy Szymborskiej.