Ulubieńcy bogów umierają młodo

Profesor Maria Prussak, wybitna filolog i zasłużona edytorka, przez wiele lat związana z Instytutem Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, znawczyni polskiego romantyzmu i modernizmu Stanisława Wyspiańskiego, a zarazem aktywna uczestniczka życia teatralnego, to dla wielu osób niekwestionowany autorytet o szczególnym znaczeniu i pozycji. Niezwykle pracowita, niezależna intelektualnie, idąca własną drogą bez względu na mody i presje, pozostaje konsekwentnie w swoistym ukryciu. Jako edytorka i filolog służy słowu innych. Jako badaczka i pisarka pozostaje autorką niewielkich objętościowo tomów, zawierających jednak prace przełomowe, oddziałujące na kolejne pokolenia osób czytających, interpretujących i inscenizujących dzieła polskiej kultury.
Szczególnym bohaterem jej naukowego pisarstwa pozostaje od ponad trzech dekad Stanisław Wyspiański. Książka, którą zatytułowała Brzmienia Wyspiańskiego zbiera większość jej prac dotyczących jego teatru i dramatu. Każda jest autonomiczną i inspirującą propozycją interpretacyjną, ale zarazem wszystkie składają się na przemyślaną kompozycję stanowiącą unikalną i oryginalną panoramę sztuki i myśli autora Wyzwolenia. Profesor Maria Prussak w kolejnych odsłonach ukazuje własny, daleki od wszelkich stereotypów sposób widzenia twórczości Wyspiańskiego i jego miejsca nie tylko w polskiej kulturze, ale i w życiu duchowym i społecznym.

Ze „Wstępu”:
„Teksty pisane przez trzydzieści lat, zarówno prace naukowe, jak i recenzje teatralne, scalone, poprawione i na nowo uporządkowane, starają się odtworzyć nieprostą drogę Wyspiańskiego do widzów i czytelników, jego zmagania z bezwładem teatru i nawykami odbiorców, ale także nade wszystko z presją historii i tradycyjnych kategorii myślowych. Zebrane tu artykuły są próbą rozszyfrowania zawiłości dramatów Wyspiańskiego, bo to one w znacznej mierze kształtowały ich wrażliwych czytelników oraz polski teatr dwudziestego wieku”.

Album ze zdjęciami Andrzeja Fidyka, które powstały podczas kręcenia jednych z najsłynniejszych filmów reżysera: Rosyjskiego streaptease’u, Carnavalu. Największego party świata, Dojenia wielbłąda, Kiniarzy z Kalkuty oraz Tańca trzcin. Komentarze do książki napisali: Manuela Gretkowska,Katarzyna Grochola, Łukasz Maciejewski, KrzysztofZanussi oraz Michał Ogórek.

Trzeci tom Europejskiego kina gatunków kontynuuje prezentację dokonań filmowców Starego Kontynentu tworzących filmy gatunkowe. Tym razem prym wiodą teksty penetrujące kino z naszej części Europy, stale obecne w filmowej produkcji, ale właśnie dziś odkrywane przez filmoznawców i miłośników X muzy. Polskie dzieła science fiction, środkowoeuropejskie horrory, zachodnio- i wschodnioniemieckie ersatz-westerny, filmy wojenne z krajów byłej Jugosławii, czechosłowackie i rosyjskie obrazy historyczne czy wreszcie kino sportowe, realizowane również przez kinematografię polską, węgierską lub rosyjską, to teksty kultury powstające nie tylko ku uciesze masowego widza, lecz często także skrywające pokłady zaskakujących symboli i znaczeń. Kino gatunkowe kręcone zwłaszcza w demoludach, ale i dziś kreowane w określonej sytuacji geopolitycznej, z jednej strony zaspokaja zapotrzebowanie na atrakcyjną – wizualnie i treściowo – filmową rozrywkę, z drugiej zaś staje się medium propagandowym albo wprost przeciwnie – demonstrującym oficjalny, politkulturowy dyskurs. Jednak Europejskie kino gatunków 3 to przede wszystkim podróż do barwnego, kinematograficznego królestwa westernów, kinowej fantastyki, historii i sportu na ekranie, realizowanego przez europejskich filmowców nie tylko zapatrzonych w hollywoodzkie wzorce, ale też wypracowujących swój własny, oryginalny idiom kina gatunkowego.
Piotr Kletowski „Wchodzące w skład tomu artykuły wpisują się w przeważającej większości w refleksję nad kinem Europy Środkowo-Wschodniej. Już sam ten fakt przekłada się na znaczenie publikacji. Jeśli wziąć pod uwagę, że jej problematyka zdecydowanie pozostaje w obrębie kina popularnego (a nie artystycznego, w jakim rozważane są z reguły kinematografie Europy Środkowej i Wschodniej), potwierdza to doniosłość całego przedsięwzięcia. Książka ta wypełnia bowiem istniejącą lukę na polskim rynku wydawniczym. Co ważne, wpisuje się w zainteresowania szczególnie młodszych pokoleń filmoznawców. Jej odbiorcą może być jednak nie tylko środowisko akademickie. Powinna ona również zainteresować wielbicieli kina europejskiego nieograniczających się do nurtu artystycznego oraz miłośników kina popularnego i kina gatunków czy historii X muzy”. Z recenzji dr hab. Elżbiety Durys, prof. UW

Shay Goldstein od blisko dekady jest realizatorką w stacji radiowej w Seattle i nie wyobraża sobie innej pracy. Jej karierę zaczyna zaburzać pojawienie się Dominica Yuna – świeżo upieczonego absolwenta dziennikarstwa, przekonanego, że o radiu wie absolutnie wszystko.
Borykająca się z problemami stacja potrzebuje nowego programu, by przetrwać. To wtedy Shay wpada na entuzjastycznie przyjęty pomysł. W audycji Porozmawiajmy o eksie dwoje byłych będzie na żywo udzielać związkowych rad. Szef rozgłośni uznaje jednak, że nie ma potrzeby szukać skłóconej ekspary, gdy Shay i Dominic żywią do siebie taką niechęć, jakby dopiero co ze sobą zerwali. Choć żadnemu z nich nie podoba się wizja okłamywania słuchaczy, alternatywą jest utrata pracy.
Program szybko zyskuje popularność i pnie się po listach najchętniej słuchanych audycji w Seattle. A para prowadzących własne rady zaczyna stosować w coraz mniej służbowym związku…

„Błyskotliwa perełka, cudownie feministyczna komedia, która przebojem wdarła się na nasz stosik ulubionych książek”. – Christina Lauren, duet autorski bestsellerów z listy „New York Timesa”
„Cały szum wokół tej książki jest absolutnie uzasadniony”. – PopSugar
„Porozmawiajmy o eksie ma tyle twarzy: to przezabawna, pełna żarcików komedia romantyczna, refleksja nad tym, jak żałoba wpływa na nasze życie i miłość, oda na cześć radia publicznego i podcastów, a przy tym wciągająca historia miłosna… Prawdziwy powiew świeżego powietrza”. – Entertainment Weekly
„To książka, przy której miałam motylki w brzuchu. Zakochałam się w miłości Shay i Dominica”. – Sarah Hogle, autorka Miłosnego układu

Książka 1000 filmów, które tworzą historię kina przybliża filmy, jakie odcisnęły wpływ na dziesiątą muzę, oraz rzuca na nie świeże spojrzenie. Zaprezentowane zostały tu nie tylko arcydzieła, ale również filmy kontrowersyjne, skandaliczne, nowatorskie czy przeboje box office’u. Po książkę mogą sięgnąć nie tylko miłośnicy kina, ale także rozpoczynający z nim przygodę czy szukający filmowych inspiracji.