Urodzeni biegacze

Gdybym miał wskazać Ślązaka łączącego przeogromną miłość do ojczystej ziemi z gruntowną wiedzą o niej, udokumentowaną już wieloma książkami, wybór padłby na krajana z Tarnowskich Gór (ściślej mówiąc, z Rybnej – dziś należącej do mojego rodzinnego miasta) – Jana Cofałkę. A jeśli do tych walorów uczuciowo-intelektualnych trzeba byłoby dołączyć perfekcyjną wiedzę o sporcie, jakże typową dla ludzi mojego pokolenia pochodzących z Górnego Śląska, postać Autora niniejszej publikacji objawia się w kategoriach merytorycznego ideału.
Polecam dlatego gorąco tę książkę nie tylko miłośnikom sportu, ale wszystkim, którym leżą na sercu sprawy Śląska. Zobaczą je Państwo w niezwykle ciekawej perspektywie. Starsi czytelnicy będą z rozczuleniem wracać do wspomnień z dzieciństwa, młodsi – przez pryzmat sportu – zobaczą ziemię śląską na szerokim tle historyczno-społecznym.
Jan Miodek

„Temat na scenariusz”, „Jeśli wróci, będzie z tego piękny film” – twierdzili dziennikarze i fani Roberta Kubicy, gdy Polak zabiegał o fotel w królowej sportów motorowych, walcząc o historyczny powrót do Formuły 1. Wszyscy byli w błędzie. Robert pierwszy scenariusz „napisał”, zanim jeszcze – po wypadku w Ronde di Andora – przyszło mu walczyć o życie, zdrowie, a następnie powrót do wyczynowego sportu i – wreszcie – na sam jego szczyt, do najważniejszej, koronnej kategorii. Jego kariera jest pełna momentów, w których w kluczowych chwilach robił coś niewyobrażalnego – pokazujących nie tylko, jakim jest sportowcem, ale przede wszystkim – jakim człowiekiem.

Jeden z najbardziej podziwianych sportowców w historii – Andre Agassi – od wczesnego dzieciństwa nienawidził tenisa. Nakłaniany do machania rakietą od wieku przedszkolnego, nie pogodził się z nieustanną presją nawet wtedy, gdy dotarł na szczyt.

Opowiedział o tym w znakomitej autobiografii, opisując
w niej swoje życie tenisisty balansujące miedzy autodestrukcją i perfekcjonizmem. Samotny, przerażony chłopak rzuca szkołę w 9. klasie i buntuje się: farbuje włosy, przekłuwa uszy i ubiera się jak punk, stając się wkrótce ikoną młodych buntowników. Kiedy w wieku szesnastu lat przechodzi na zawodowstwo, zarówno jego wygląd na korcie, jak i błyskawiczna kontra zapowiadają rewolucyjne zmiany w światowym tenisie. Tymczasem Agassi wciąż zmaga się ze sobą. Czuje zwątpienie, gdy przegrywa z największymi gwiazdami tenisa, i jest jeszcze bardziej niepewny, kiedy w końcu zaczyna z nimi wygrywać. Zaskakuje cały świat, wygrywając Wimbledon w 1992 r.

W jednej chwili staje się ulubieńcem publiczności i mediów.
Agassi z fotograficzną dokładnością przywołuje każdy swój kluczowy mecz i każdą znajomość. Nigdy wcześniej gra na korcie, ale też i to wszystko, co dzieje się wokół, nie zostało tak precyzyjnie opisane. Ujawnia prawdę o niszczącej depresji i przygodzie z narkotykami, która mogła zniweczyć wszystko, do czego doszedł. Opisuje wreszcie swoje spektakularne odrodzenie, powrót, którego punktem szczytowym były heroiczne zmagania podczas French Open w 1999 r., oraz drogę powrotną na pierwsze miejsce rankingu ATP, kiedy to został najstarszym najlepszym tenisistą na świecie.

Prostymi, emocjonalnymi słowami Agassi opisuje swego lojalnego brata, mądrego trenera, wyrozumiałego opiekuna, wszystkich ludzi, którzy pomagali mu odzyskać równowagę i znaleźć miłość – Stefanie Graf. Wspierany przez nią walczy z obezwładniającym bólem kręgosłupa, by być groźnym graczem w 21. i zarazem ostatnim roku sportowej kariery. Udziałem w swoim ostatnim turnieju w 2006 r. przypieczętowuje zadziwiającą metamorfozę z bezkompromisowego buntownika w statecznego mężczyznę, z ucznia porzucającego szkołę w zwolennika starannego wykształcenia. W pamiętnym meczu podczas US Open stawia czoło dużo młodszemu przeciwnikowi, żegnając się z kibicami w najbardziej spektakularny sposób, o jakim słyszano w sporcie.

Ronnie O’Sullivan jakiego nie znaliście. Szczera historia prawdziwej ikony, a także fascynujący wgląd w umysł najwspanialszego snookerzysty świata.

Książka Nie do zdarcia opowiada nie tylko o sukcesach i rekordowych osiągnięciach legendarnego sportowca, ale przedstawia też często brutalne realia wchodzenia na sam szczyt. Ronnie stawia sprawę jasno: nie zna odpowiedzi na wszystkie pytania, lecz dzieli się doświadczeniami, które go ukształtowały, a także mówi o swoich błędach, mając nadzieję, że dzięki temu czytelnicy będą lepiej radzić sobie z wyzwaniami codzienności.

O’Sullivan to niepokorny gość, dzięki któremu snooker z brytyjskich barów przeniósł się w świat. Uwielbiam tę grę, ale gdy przy stole nie ma Ronniego, emocje znacząco maleją. Należy bowiem do wielkich sportowców, którzy pozwalają młodym chłopakom marzyć o zwycięstwie, a starych dziadów trzymają przy życiu.

Marek Kondrat

To książka o przyczynach. O tym, dlaczego miłość do snookera musi współistnieć z nienawiścią do niego. O tym, dlaczego ten sport uzależnia i fascynuje. Ta książka to wyprawa w najdalsze zakamarki umysłu Ronniego. Zakamarki, do których on sam jeszcze niedawno nie ważyłby się wybrać, a teraz zaprasza w tę podróż każdego z nas.

Przemek Kruk, Snookerowy Klub Sportowy, Komentator Eurosport Polska

Spowiedź najlepszego snookerzysty na świecie, niezłego biegacza, alkoholika, celebryty, a przede wszystkim człowieka po wielu przejściach może być doskonałym poradnikiem, jak znaleźć szczęście. Dzięki tej lekturze można się też sporo dowiedzieć o sobie samym.

Rafał Jewtuch, Komentator Eurosport Polska

Przez lata świat snookera starał się bezskutecznie zrozumieć Ronniego O’Sullivana. Nadszedł czas wreszcie to zmienić! W autobiografii mistrz zaprasza nas w fascynującą podróż w głąb swojego umysłu, podczas której ujawnia największe sekrety i zdradza, do czego zdolni są snookerowi bogowie.

Grzegorz Podolski, Blog Snookerowy, Przegląd Sportowy Onet

***

Ronnie O’Sullivan przechodził na zawodowstwo jako cudowne dziecko snookera i już jako nastolatek musiał mierzyć się z ogromną presją, która sprawiła, że jego życie pełne było szalonych wyskoków i zgubnych nałogów. Wygrywał turnieje, lecz przegrywał w życiu, gdy usiłował na swój sposób radzić sobie z problemami mentalnymi i depresją. Choć kibice widzieli go szczęśliwego, to w życiu codziennym było zupełnie inaczej.

W 2000 roku O’Sullivan postanowił zająć się swoimi demonami i korzystając z pomocy specjalistów, zadbał o swoje zdrowie psychiczne. Już rok potem zdobył tytuł mistrza świata i od tego czasu jest zaliczany do ścisłej czołówki światowego snookera. Ponad 20 lat później wciąż najlepiej czuje się przy stole snookerowym.

BIOGRAM

Ronnie O’Sullivan

Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego i najwspanialszy snookerzysta wszech czasów. Zdobył rekordową liczbę siedmiu tytułów mistrza świata, siedmiokrotnie wygrywał też w Masters oraz UK Championship ma w sumie 21 zwycięstw w turniejach Potrójnej Korony, najwięcej ze wszystkich graczy. Obecnie jest numerem 1 światowego rankingu – miano to zdobywał już wielokrotnie.

TALENT, KLASA I CHARYZMA

PO PROSTU WOJCIECH SZCZĘSNY

Kiedy miał 9 lat, grał w ataku i chciał być napastnikiem. W wieku 16 lat opuścił rodzinę i zupełnie sam wyjechał do Anglii. Mając 20 lat, został najmłodszym bramkarzem w historii Arsenalu. Dziś stoi w jednym szeregu z najlepszymi bramkarzami świata, gra w legendarnym Juventusie, a na mundialu w Katarze obronił dwa rzuty karne – w tym jeden wykonywany przez samego Leo Messiego.

Wojciech Szczęsny, oto jego historia. To wzruszająca opowieść o chłopcu, który nigdy nie bał się wyzwań. Oraz o światowej klasy bramkarzu, który swoją wartość udowodnił już w trzech znakomitych klubach:

Arsenalu, Romie i Juventusie.

Przede wszystkim jednak to historia wzlotów, upadków oraz twardych lekcji życia, z których nasz bohater za każdym razem wychodził silniejszy.

I choć brzmi nieprawdopodobnie, ta historia WYDARZYŁA SIĘ NAPRAWDĘ.