Wazowie na polskim tronie

Kochanka, matka, morderczyni. Pierwsza kobieta, która samodzielnie władała Rosją. Z nieprawego łoża, biedna, ale uderzająco piękna Marta w wieku piętnastu lat zostaje sprzedana na służbę. Tam w akcie desperacji popełnia zbrodnię i musi uciekać. Dziewczynę porywa nurt wielkiej wojny północnej. Kiedy pracuje jako praczka w obozie wojskowym, wpada w oko carowi. Namiętny i obdarzony żelazną wolą Piotr Wielki pragnie zmienić konserwatywne rosyjskie carstwo w nowoczesne zachodnie imperium. Dzięki sprytowi, odwadze i ambicji uboga dziewczyna staje się Katarzyną I. Lecz drogo ją to kosztuje. Kiedy Piotr umiera, imperium zostaje bez dziedzica, a Rosji grozi chaos. Pustkę tę wypełnia ona – kobieta, która stała u boku cara przez dziesięciolecia: równie ambitna, bezwzględna i namiętna co on. Od rozrywek rozpustnej arystokracji, poprzez pachnące kadzidłem rytuały Kościoła prawosławnego aż po horror sal tortur – cały oszałamiający i niebezpieczny świat imperialnej Rosji staje przed oczami jak żywy. Caryca to opowieść o wyjątkowej kobiecie, która, sięgając po władzę, zmieni rosyjskie imperium. Sprawia, że „Gra o tron” wydaje się bajką dla dzieci. Daisy Goodwin Olśniewająca i precyzyjna niczym zdobione klejnotami i emalią dzieła Fabergégo... świeża i elegancka powieść historyczna przepleciona emocjami i wigorem. Adriana Trigiani, autorka cyklu o Valentine Roncalli Miłość, seks i lojalność kontra wojna, intryga i zdrada tworzą malowniczą opowieść, równie egzotyczną i potężną jak osiemnastowieczna Rosja. Świetnie oddane tło historyczne i piękny język tworzą powieść idealną. Nancy Goldstone, autorka powieści Królowe rywalki Ellen Alpsten urodziła się i wychowała na wyżynach Kenii, a potem studiowała w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu. W trakcie studiów wygrała konkurs Grande École na opowiadanie, co było zachętą do dalszych prób literackich. Po zdobyciu tytułu magistra pracowała jako producentka i prezenterka telewizji Bloomberg w Londynie. Pisuje do takich czasopism, jak „Vogue”, „Standpoint” czy „Condé Nast Traveller”. Caryca to jej pierwsza powieść. Mieszka w Londynie z mężem i trójką dzieci. Książka n ominowana do nagrody Author’s Club dla najlepszego debiutu i nagrody Debut Crown Stowarzyszenia Autorów Powieści Historycznych.

By acclaimed royal biographer and author of Queen of Our Times, Robert Hardman, Charles III is a brilliant account of a tumultuous period in British history, full of intriguing insider detail and the real stories behind the sadness, the dazzling pomp, the challenges and the triumphs as Charles III sets out to make his mark.

How would – or could – he fill the shoes of the record-breaking Elizabeth II? With fresh debates about the monarchy, political upheavals and a steady flow of damning headlines unleashed by the Duke and Duchess of Sussex, Charles could not afford to put a foot wrong. Hardman draws on unrivalled access to the Royal Family, friends of the King and Queen, key officials and courtiers, plus unpublished royal papers, to chart the transition from those emotionally charged days following the death of the late Queen all through that make or break first year on the throne.

This book also reveals how Charles III is determined to move ahead at speed, the vital role played by Queen Camilla, the King’s relationships with his sons and the rest of his family, his plans for reforming the monarchy and how he is taking his place on the world stage.

Charles III is a fascinating portrait of a hard-working, modern monarch, determined to remain true to himself and to his Queen, to make a difference, to weather the storms – and, what’s more, to enjoy it.

Święte królowe, które pokochały władzę. Gdy zabrakło dynastii, tylko one mogły zapewnić Polsce przyszłość Kontynent pustoszony zarazą, jakiej ludzkość jeszcze nie widziała. Czasy naznaczone upadkiem najpotężniejszych rodów. Epoka potrzebująca prawdziwych bohaterek. Kobiet zdolnych położyć podwaliny nowego polskiego imperium. Bez Jadwigi nie byłoby królestwa. Gdy męża wygnano z kraju, to na jej barki spadła walka o przetrwanie dynastii. Gdy zaś wróg stanął u bram Wawelu, ona osobiście dowodziła ostatnim bastionem Piastów. Elżbieta nie zasłaniała się żadnym mężczyzną. Straciła dłoń, broniąc rodziny przed atakiem oszalałego zamachowca. A gdy jej brat umarł, to ona stała się ostatnią nadzieją królestwa. I jedyną w historii Polski kobietą, która nikomu nie oddała choćby krztyny swej władzy. Jadwiga Andegaweńska po prababce odziedziczyła nie tylko imię, ale też hart ducha. Zrobiono z niej króla, licząc, że będzie bezwolną marionetką. Ale to ona utorowała drogę do polskiej potęgi. Pokora, pobożność i nieposkromiona ambicja. Przełomowy moment dziejów. I wybitne damy, bez których nie byłoby Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Najnowsza książka autora bestsellerowych Dam złotego wieku i Żelaznych dam.

Marc Bloch (1886–1944), francuski historyk rozstrzelany przez nazistów za działalność w ruchu oporu, jest dziś w swojej dziedzinie legendą, a na jego dorobku wychowali się tacy badacze jak na przykład Jacques Le Goff. Główne dzieła Blocha to Społeczeństwo feudalne (1940) i właśnie Królowie cudotwórcy (1924). Królowie… są pracą zaliczaną do antropologii historycznej i historii mentalności w duchu słynnego czasopisma „Annales”, którego Bloch był współzałożycielem. Traktują o nadprzyrodzonym jakoby darze francuskich i angielskich królów leczenia tzw. skrofułów, czyli ropnego zapalenia węzłów chłonnych szyi. Nie jest to jednak sensacyjna opowieść o domniemanych cudach, lecz analiza średniowiecznej i późniejszej mentalności społecznej. Istniała praktyka, zdaniem Blocha rozpoczęta w XI wieku we Francji, a nieco później w Anglii, „leczenia” skrofulozy dotykiem rąk władcy. Niektórzy z nich odprawiali ten rytuał na setkach zgromadzonych określonego dnia chorych, po raz ostatni w XVIII wieku w Anglii, a w XIX wieku we Francji. W tym osobliwym zjawisku skupiają się, badane przez autora, różne motywy, które je wspierają i utrwalają: od politycznego wykorzystania „świętości” króla do wzmocnienia jego władzy świeckiej po „zbiorową pomyłkę” ludowych wierzeń. Ostatecznie więc to, trzeba przyznać, dość osobliwe studium dotyczy historii politycznej – próby sakralizacji monarchii i króla na wzór wschodniego basileusa.

Ta książka to dziewięć krwistych portretów wszystkich prezydentów Czechosłowacji plus jako bonus portret księdza Tiso – głowy marionetkowego państwa słowackiego z czasów drugiej wojny światowej. Jest w tych opowieściach nie tylko wiedza i rzetelny warsztat historyczny autora, ale także wiele pysznych anegdotek. Jest dramat trudnych wyborów Edvarda Beneša i Emila Háchy, są gangsterskie porachunki komunistycznych prezydentów – niczym z dobrego kryminału i jest też niezamierzona groteska ich politycznych poczynań, a na koniec barwny portret zmarłego przed dziesięciu laty Václava Havla, ostatniego prezydenta Czechosłowacji i pierwszego – Republiki Czeskiej. Lektura tej książki to wielka i pożyteczna przyjemność, polecam!
Andrzej S. Jagodziński

Książka Andrzeja Krawczyka o prezydentach Czechosłowacji oferuje atrakcyjne spojrzenie, bo polega na rzadkiej kombinacji: z jednej strony erudycji zawodowego historyka, specjalisty od historii Czech i Słowacji, oraz osobistym, głębokim doświadczeniu czeskiego środowiska, w którym Autor spędził wiele lat jako ambasador Polski. Akapit o ostatnim z bohaterów jest napisany też na podstawie autopsji i jest niezwykle ciekawym spojrzeniem w kontekście zbliżającej się dziesiątej rocznicy śmierci Václava Havla. Książka przekonująco pokazuje, że mając odpowiednią i przemyślaną koncepcję, można jednak pisać historię całych krajów i narodów w zwięzłej formie biografii czołowych polityków. Andrzejowi Krawczykowi udało się to dzięki wrażliwemu połączeniu fragmentów poświęconych osobowościom prezydentów oraz fragmentów wyjaśniających kontekst ich życia i działalności. Jako czeskiemu historykowi czytanie o prezydentach Czechosłowacji nigdy nie wydawało mi się tak interesujące.
Miloš Řezník

To jest poczet królów Czechosłowacji, czyli prezydentów tego państwa w dwudziestym wieku. Zarazem to ciekawa opowieść o losach naszych południowych sąsiadów; opowieść kompetentna i zajmująca. Autor stara się być obiektywny i sprawiedliwy, gdy kreśli tę panoramę dziejową od Masaryka, mędrca i skandalisty, do Havla mędrca i ironisty. A przecież to oni stanowią najlepszą tradycję Czechosłowacji. Łatwo dostrzec stanowisko ideowe Krawczyka, który jest zafascynowany Czechosłowacją, całym swym sercem liberalnego konserwatysty. Bardzo zajmująca lektura.
Adam Michnik


Andrzej Krawczyk – specjalista w dziedzinie historii Europy Środkowej i Bałkanów XIX/XX wieku. Wykładowca historii Europy Środkowej i Historii Prasy Polskiej na UW i KUL oraz historii Polski na Uniwersytecie Karola w Pradze i Komenskiego w Bratysławie. Autor ośmiu książek i ponad 150 artykułów, w tym przetłumaczonej na język czeski biografii Jozefa Tiso.

Po 1989 r. urzędnik państwowy – dyrektor gabinetu ministra Aleksandra Halla w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, dyrektor generalny w Kancelarii Sejmu, doradca premier Hanny Suchockiej, minister w Kancelarii Prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Dyplomata – Ambasador w Czechach, na Słowacji oraz w Bośni i Hercegowinie. Przed 1989 rokiem wspólnie z Bronisławem Komorowskim wydawał podziemne pismo „ABC”.

Opowieść o życiu, które wykracza poza wszelkie scenariusze.
Pierwsza biografia Wołodymyra Zełenskieg, napisana przez ukraińskiego dziennikarza Sergieja Rudenkę.
.
W lutym 2022 roku uwaga całego świata skupiła się na Ukrainie i jej prezydencie. To wtedy z dnia na dzień Wołodymir [Wołodymyr] Zełenski dołączył do grona najważniejszych postaci ostatnich dziesięcioleci i stał się ponadnarodowym symbolem. Ale kim jest człowiek za [ze] zrodzoną na wojnie legendą? Jak to się stało, że aktor komediowy stanął na czele narodu, który rzucił wyzwanie Władimirowi Putinowi i podjął nierówną walkę z brutalnym agresorem? Co uczyniło człowieka bez politycznego doświadczenia wzbudzającym podziw przywódcą?
Ukraiński dziennikarz Siergiej Rudenko opowiada historię życia Zełenskiego ze znawstwem i pasją, jednocześnie zachowując niezależne spojrzenie uczciwego reportera. To nie jest książka napisana z zewnątrz – Rudenko przygląda się Zełenskiemu w zbliżeniu, rozmawia z jego najbliższymi współpracownikami i przeciwnikami, bada jego młodość i przebieg kariery w show-biznesie. Nie jest to też laurka ani demaskatorski proces. To polityczna i osobista biografia człowieka, który pragnął być prezydentem niosącym swojemu narodowi pokój – a został prezydentem czasu wojny. Rudenko doprowadza swoją opowieść tak daleko, jak to możliwe: ostatnie rozdziały książki zostały napisane w schronie, w czasie pierwszych rosyjskich nalotów bombowych na Ukrainę.