Wersja Ostateczna

Zamiast opisu fragment wiersza:
"miasto tworza ludzie
to od nich zależy
stopień nieczułości chciałbym
pisać jak hrabal o skarbach
świata całego"

„...A IMIĘ JEJ POLSKA” to tomik poetycki wydany z okazji 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości, poświęcony ojczyźnie i jej bohaterom, często bezimiennym. Cześć ich pamięci!

Maria Jastrzębska - poetka, tłumaczka, redaktorka i animatorka kultury. Urodziła się 28 marca 1953 roku w Warszawie, cztery lata później wyemigrowała na stałe z rodziną do Londynu, w latach 1973 - 76 studiowała psychologię w Sussex. Mieszka w Brighton. W roku 2012 w ramach projektu Między dwoma światami - Poezja i przekład - Between Two Worlds. Poetry and Translation Biblioteka Brytyjska przygotowała dla archiwum nagrania kilkunastu jej utworów. Jej wiersze były tłumaczone na języki: polski, francuski, fiński, słoweński.

W serii "Poeci do kwadratu" współcześni poeci i poetki prezentują swoje wybory wierszy klasyków, wielkich poetek i poetów czasów minionych. Tom "Chłopiec" to osobista podróż Adama Wiedemanna po twórczości Stanisława Grochowiaka.

Stanisław Grochowiak był wybitnym poetą z kręgu "Współczesności", zapisał się w polskiej powojennej poezji jako twórca poszukujący nowych form ekspresji poetyckiej, przeciwstawiał się tradycyjnej interpretacji „piękna”. To też autor jednych z najpiękniejszych i najniezwyklejszych erotyków w polskiej poezji. Adam Wiedemann z kolei tworzy wiersze liryczne, kpiarskie, wzruszające, złowrogie, zabawne i wzniosłe. Wszystkie dotykają ran świata, a jednocześnie odżywiają nadzieją, czułością, chwilami zachwytem. Co wyniknie ze spotkania tych dwóch poetów?

W serii „Poeci do kwadratu” Marcin Baran przygotował niezwykle ciekawy i jednocześnie bardzo osobisty wybór wierszy Aleksandra Wata. We wstępie „Wat i ja” przyznaje:
[…] muszę wyznać prawdę: zdecydowałem się przygotować wybór poezji Aleksandra Wata i poprzedzić go kilkoma słowami wprowadzenia, dlatego że mam trzy ulubione wiersze, wśród których znajduje się także utwór Aleksandra Wata „W barze, gdzieś w okolicach Sevres-Babylon…”. Fakt ten pozwolił mi myśleć, że jeśli nie w porządku umysłu, to przynajmniej w porządku serca podołam tak trudnemu zadaniu. Różnorodne wiersze Wata, poczynając od futurystycznej prozy poetyckiej „JA z jednej strony i JA z drugiej strony mego mopsożelaznego piecyka”, aż po pełne biblijnych trawestacji i odniesień do antycznych mitów „Ciemne świecidło”, znalazły w niniejszym wyborze swoje miejsce zarówno w „porządku umysłu” jak i w „porządku serca”. Na mapie polskiej poezji XX wieku Wat jawi się jako poeta wielki i kapryśny. Tak też sądził Miłosz pisząc: Kapryśne, wysoce subiektywne zapisy – tym są, przynajmniej z pozoru, późne wiersze Wata. Mówi on o sobie. A przecie, mocą niespodziewanej przemiany, ta kronika własnych przypadłości staje się zarazem kroniką wszystkich udręk naszego stulecia. Niniejszy tom pomieścił sto pięćdziesiąt wierszy z około dwustu pięćdziesięciu wierszy i poematów napisanych przez Aleksandra Wata, poety o niezwykłej biografii, który tworzył w czterech ścianach swego bólu.

„Niepojęte jest to, co niewyobrażalne: gdyby było do wyobrażenia, zapewne byłoby i do pojęcia. Zadziwia mniemanie, że ruchom elektronów w mózgu przypisuje się własność eksplorowania rzeczy. Świadomość – myślenie są cool, ale są też par excellence lokalne. Rozwój wszystkiego ma niepomiernie szerszą paletę barw”. Grzegorz Świątoniowski, poeta, filozof i lekarz, patrzy na świat z bardzo daleka i bardzo bliska, na przemian, w języku poezji i codzienności, filozofii i biologii. Jego ton jest odrębny, suwerenny, poza literacką modą – i nie podlega łatwej klasyfikacji. To myślenie, które wymyka się świadomości i wyraża jej archaiczność, słabość, lokalność.