Wielka Księga Świętych

Autor prowadzi czytelnika przez Rok Liturgiczny w niezwykłej refleksji i zadumie nad wybranym fragmentami Pisma Świętego, którymi posługuje się liturgia w danym dniu. Rozważania te są swoistą katechezą.

Ponad trzydzieści jeden lat kapłaństwa i doświadczenie zdobyte w świadczeniu opieki duszpasterskiej różnym społecznościom z wielu środowisk i grup etnicznych nadają inny klimat tym rozważaniom, niestandardowy. Łączą się w nich i przeplatają konteksty biblijne, historyczne, patrystyczne, homiletyczne i w końcu praktyka życia codziennością.

Książka pogłębia wiarę a dzięki bardzo zrozumiałym rozważaniom na temat Słowa Bożego otwierają serce na Dobro, Piękno i Prawdę. Autor, niemal przy każdym z nich podkreśla potrzebę zaufania Panu „Jezu, ufam Tobie” zawsze powinno być refrenem życia każdego wierzącego człowieka.

W niniejszej publikacji wskazano wybrane aspekty ekumenicznej teologii politycznej. Autor wyraża zdecydowane przekonanie, że chrześcijanie potrzebują ekumenicznej teologii politycznej. Powinna ona unikać błędów, wskutek których ruch ekumeniczny w przeszłości uwikłał się w zależność od ideologii dalekich od chrześcijańskiej wizji świata i człowieka, pozwalając na to, aby w niektórych przejawach działalności publicznej Kościoły niebezpiecznie upodobniły się do zaangażowanych politycznie organizacji społecznych, ryzykując utratę własnej tożsamości oraz zaniedbanie podstawowej misji, jaką jest głoszenie Ewangelii i wzywanie do nawrócenia. Podstawowym problemem tej książki jest ustalenie, czy można stworzyć zarysy ekumenicznej teologii politycznej, która wznosiłaby się ponad konfesyjne podziały i wspierała skuteczne świadectwo Kościołów dotyczące życia politycznego (wraz z jego kontekstem społecznym, kulturowym, ekonomicznym czy ekologicznym).Książka ma charakter ekumeniczny – opiera się na dokumentach międzykościelnych dialogów doktrynalnych, na tekstach przygotowanych przez organizacje ekumeniczne oraz na ekumenicznej literaturze teologicznej, zawiera autorską propozycję ekumenicznej teologii politycznej.

Czy da się nawrócić na… radość? Skąd ją czerpać? Czy radość jest wyłącznie darem, czy można się jej nauczyć? Co robić, żeby nie stracić jej w trudach codzienności? Bóg obiecuje nam w Biblii „pełnię radości”. Święty Paweł pisze: „Zawsze się radujcie!”. Ewangelia jest radosną nowiną o zmartwychwstaniu. A jednak… W codziennym życiu, pełnym napięcia, zachowanie radości nie jest proste. Czasem brakuje na nią siły. A kiedy patrzymy na zło, które się dzieje na świecie, radość może się wydać wręcz nie na miejscu. Ks. Grzegorz Strzelczyk w kolejnych już „ćwiczeniach duchowych” zaprasza nas do tego, żeby radość trenować. Pozwolić sobie na nią. Odnaleźć jej prawdziwe, głębokie źródło. Zrozumieć, na czym naprawdę polega. Odrzucić błędne wyobrażenia na jej temat. Odkryć radość dla siebie, osobiście. I praktykować ją – tak, by stała się zaraźliwa.

Trzynasty tom serii Synodi et Collectiones Legum obejmuje 103 dekrety papieskie pochodzące ze zbioru Collectio Hispana. Ich znaczenie historyczne jest doniosłe, bowiem wespół z konstytucjami prawa rzymskiego oraz kanonami synodów leżą u podstaw prawodawstwa średniowiecznej Europy.
Collectio Hispana była najbardziej autentycznym i znaczącym źródłem spośród wszystkich kolekcji przedkarolińskich. Swoim wpływem obejmowała nie tylko Półwysep Iberyjski, lecz także całą Galię. Stanowiła również podstawę dla rozmaitych dekretów i zbiorów prawa kanonicznego (w tym szczególnie Dekretu Gracjana z 1140 roku).
Lektura niniejszego tomu nie tylko dostarczy wiedzy stricte historycznej, ale również pozwoli lepiej zrozumieć mechanizmy rządzące tworzeniem prawa we współczesnej Europie.

Relacje ze spraw prowadzonych przez małżeństwo Warrenów

Uważasz, że duchy są zwykle odpowiedzialne za nawiedzenia starych i opuszczonych domów?

Nic nie wiesz o świecie duchów.

Myślisz, że laleczki są słodkie i niewinne?

Historia opętanej lalki Annabelle zmusi cię do tego, żeby zastanowić się nad tym raz jeszcze.

Straszą cię dziwne hałasy, trzaskanie drzwiami i niepokojące dźwięki?

Naprawdę przerazi cię historia o poltergeiście z Enfield.

Książka Demonolodzy, która przez wiele tygodni znajdowała się na liście bestsellerów „New York Timesa”, ujawnia zdumiewające mechanizmy, które kryją się za wydarzeniami nadprzyrodzonymi i wyjaśnia, dlaczego opętanie czy nawiedzenie może spotkać każdego z nas. To wstrząsające archiwum Warrenów, wybitnych amerykańskich demonologów, tropicieli zjawisk mrożących krew w żyłach, jest dowodem na to, jak niewiele wiemy o świecie duchowym. Opisane tu wydarzenia stały się inspiracją dla twórców filmów Obecność i Obecność 2.

Edward i Lorraine Warren – wybitni specjaliści w zakresie demonologii, nawiedzeń, opętań, egzorcyzmów. Z ich doświadczenia korzystał między innymi Kościół katolicki w Stanach Zjednoczonych (Ed był jedynym świeckim demonologiem uznawanym przez Watykan). Wspólnie przebadali tysiące niesamowitych przypadków nawiedzeń i prowadzili najgłośniejsze śledztwa dotyczące opętań, m. in. Amityville (1976), nawiedzenie domu rodziny Snedekerów w Southington (1986-88, na podstawie tych wydarzeń powstał film Udręczeni), Perronów w Harrisville (1970, film Obecność) czy Smurlów w Pittston (1985-1987, film Nawiedzony dom). Po śmierci Eda w 2006 roku, jego żona kontynuuje ich wspólne dzieło.

„Moje przygotowanie do roli opierało się przede wszystkim na książce Demonolodzy. Historie tam opisane przeraziły mnie. Do szpiku kości”.

Vera Farmiga, aktorka nominowana do Oskara, odtwórczyni roli Lorraine Warren w filmie Obecność.

Ks. dr hab. Witold Janocha, prof. KUL, kapłan diecezji kieleckiej; pracownik naukowy Katedry Nauk o Rodzinie w Instytucie Teologii KUL. Prezentowane ogólnopolskie badania socjologiczne wśród duchownych katolickich przeprowadzono w ramach projektu pt. ,Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych a legislacja i praktyka pastoralna Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce" finansowanego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w latach 2019-2021. Projekt zakładał dokonanie szczegółowej analizy korelacji między postanowieniami Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych a dokumentami i praktyką pastoralną Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce. Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, ratyfikowana przez Polskę w 2012 r., jest swoistą konstytucją dla osób z niepełnosprawnością, uznaną i przyjętą przez szereg państw na całym świecie. Jednym z głównych założeń Konwencji jest poprawa sytuacji osób z niepełnosprawnością poprzez usystematyzowanie ich praw w drodze jednego aktu prawnego rangi międzynarodowej. Ponadto celem dokumentu jest zapewnienie osobom z dysfunkcjami równego dostępu do życia publicznego oraz korzystania na równych zasadach z przysługujących im praw i wolności obywatelskich. Dostosowanie istniejącego prawa oraz regulacji i umożliwienie aktywnego włączania osób niepełnosprawnych odbywa się z powodzeniem w wielu obszarach życia społecznego. Ważne jest, aby również w Kościele rzymskokatolickim w Polsce istniały standardy, które będą zgodne z postanowieniami Konwencji i przyczynią się do większej dostępności oraz pełnego uczestnictwa osób z niepełnosprawnością w życiu wspólnoty Kościoła. Należy przy tym podkreślić, że jest to kwestia szczególnie istotna, ponieważ na jakość życia jednostki w sposób znaczący wypływa aktywność religijna i duchowa, o czym świadczą badania naukowe.