Wielokulturowość w ujęciu interdyscyplinarnym

Krótka, konkretna, zwięzła książka Piotra Ciacka, to praktyczny przewodnik dla mentorów, psychologów i w ogóle ludzi pracujących z ludźmi. To przewodnik po pułapkach relacji, zasiekach procesów, które każdemu praktykującemu zdarza się niekiedy zastawić na siebie i swojego klienta. Oparta o prawdziwe przypadki może służyć jako „wykrywacz min”, jako inspiracja do autorefleksji nad swoją własną pracą i relacjami z ludźmi. Autor nie tylko diagnozuje i opisuje dysfunkcje procesu/relacji, ale także wskazuje na głębsze ich konsekwencje . Na koniec jednak podaje pomocną dłoń i wskazuje jak im zapobiegać, lub niwelować ich negatywne następstwa.

Bezrobocie. Zachowania zdrowotne. Uwarunkowania to publikacja o dosyć szeroko zakrojonym wachlarzu obejmowanych problemów, zjawisk, sytuacji, w której podjęto próbę ich przeanalizowania z zastosowaniem różnych perspektyw badawczych i metod naukowych. Łącza je pojęcia "zdrowie" oraz "bezrobocie", bowiem Autorzy uczynili te "obrazy społeczne" wiodącymi zagadnieniami w swoich refleksjach oraz analizach. Wartością książki i zarazem osiągnięciem Autorów jest przede wszystkim to, że przy dość wyraźnym skoncentrowaniu się na zdrowiu a zatem na interdyscyplinarności i transdyscyplinarności pedagogiki zdrowia (w wymiarze praca-edukacja / socjalizacja-człowiek-zdrowie), udało się im uniknąć jednostronności w podejściu do poszczególnych obszarów tegoż zagadnienia. Interdyscyplinarność pedagogiki, która dziś wydaje się nie tylko modą, ale raczej chyba i koniecznością, uzewnętrznia się w tej publikacji książkowej w dobrym tego słowa znaczeniu. Wyraźnie widać, iż Autorom zależało, aby ich namysł nad problematyką stał się także przedmiotem dalszej dyskusji i poszukiwań badawczych, co wynika z przekonania, iż dokonane analizy nie pretendują do rozwiązań wyczerpujących. z recenzji dr hab. Mirosława Kowalskiego prof. nadzw. Uniwersytetu Zielonogórskiego

Publikacja dotyczy przystosowania chorych do wybranych przewlekłych chorób somatycznych, takich jak cukrzyca, łuszczyca, reumatoidalne zapalenie stawów, przewlekła choroba nerek. Autorka wyodrębnia trzy grupy zmiennych konstytuujących proces przystosowania do choroby z uwzględnieniem jego uwarunkowań i efektu końcowego: zmienne wyjaśniające (subiektywne znaczenie choroby dla osoby chorej, wiedza na temat choroby), procesy pośredniczące (mediatory – sens życia, strategie radzenia sobie, korzyści związane z chorobą oraz moderatory – typ choroby, czas jej trwania) oraz zmienne wyjaśniane (akceptacja choroby i życia z nią, zdrowie psychiczne, bilans emocjonalny, zadowolenie z życia). Adaptacja rozumiana jako proces oraz przystosowanie jako efekt owego procesu zostały przeanalizowane z perspektywy psychologii pozytywnej, podkreślającej mocne strony osoby chorej, oraz psychologii poznawczej, ukazującej znaczenie procesów poznawczych w rozumieniu, a także przystosowaniu do choroby i związanych z nią uciążliwości i ograniczeń.
„Monografia ma charakter nowatorski, zawiera analizę złożonego procesu przystosowania do przewlekłych chorób somatycznych. Wypełnia lukę w polskim piśmiennictwie psychologicznym, ponieważ nie dotyczy jedynie radzenia sobie z chorobą i jego uwarunkowań, ale złożonego procesu adaptacji, którego efektem jest określony sposób przystosowania do choroby. Autorka prezentuje też propozycję wsparcia psychologicznego w tym procesie. Istotne znaczenie mają tutaj perspektywa psychologii pozytywnej – bazująca na zasobach osoby chorej i perspektywa poznawczo-behawioralna – odwołująca się do poznawczego wymiaru choroby.
Z recenzji prof. dr hab. Stanisławy Steuden (KUL)

Coraz mniej milczenia to cztery autentyczne, wstrząsające historie osób mających odwagę odsłonić tajemnice swojego dramatycznego dzieciństwa, w którym były poniżane, upokarzane, maltretowane i wykorzystywane seksualnie. Rodzice lub opiekunowie robili wszystko, by dziecko wyrządzone mu okrucieństwo poczytywało za dobrodziejstwo. Jak dzieci przeżywały te tragedie? Jakie są następstwa tych dramatów w ich dorosłym życiu?

The book is a popular lecture on basic issues in the of the psychology of creativity and the didactics of creativity. This is because it contains a prophetic description of almost all the important issues for these disciplines, arranged in a three-part whole - from the definitions of creativity and theoretical foundations (Parts 1 and 2), to exercises stimulating the development of creative abilities (parts 3 and 4). The authors present in a clear manner the most important issues of the psychology of creativity: creative processes, the properties of a creative product of creativity, characteristics of creative personality and external conditions of developing creativity/creativity. (...) What is most valuable and interesting is the description of the author's conception of the goals of education for creativity (Chapter III), contrasting with well-known taxonomies of didactics, such as B. Bloom's. A significant part of the book is a kind of manual of techniques for developing specific creative abilities and skills (part 2-4), which is an application of theory to educational practice.







„Książka (…) jest popularnym wykładem podstawowych zagadnień z zakresu psychologii twórczości oraz dydaktyki twórczości. Zawiera bowiem propedeutyczny opis niemal wszystkich ważnych dla tych dyscyplin zagadnień, ułożonych w trzyczęściową całość – od definicji twórczości i teoretycznych podstaw (część 1i 2), po ćwiczenia stymulujące rozwój zdolności twórczych (część 3 i 4). Autorzy (…) przedstawiają w klarowny sposób najważniejsze zagadnienia psychologii twórczości: procesy twórcze, właściwości wytworu twórczego, cechy osobowości twórczej i uwarunkowania zewnętrzne rozwijania twórczości/kreatywności. (…) Co najbardziej cenne i interesujące, to opis autorskiej koncepcji celów edukacji do twórczości (rozdz. III), kontrastujący ze znanymi taksonomiami dydaktyki, np. B. Blooma.
Znaczna część książki to swoisty podręcznik technik rozwijających określone zdolności i umiejętności twórcze (część 2-4), będąca aplikacją teorii do praktyki edukacyjnej.”

prof. dr Krzysztof J. Szmidt

z recenzji

Co jest tak niezwykłego w przyjaźni między psem a człowiekiem?
Jaki sens kryją te wszystkie historie o psach, które ponoć czytają w myślach, podsłuchują nasze rozmowy przy kawie i znikają błyskawicznie, gdy wspomni się o czymś nieprzyjemnym, jak na przykład wizyta u weterynarza? Czy relacja człowieka i psa jest naprawdę czymś wyjątkowym, czy jedynie – patrząc z zimnym dystansem – wyolbrzymioną przez ludzi, w gruncie rzeczy całkiem „błahą” sprawą? Mniej więcej tak samo „błahą”, jak relacja z wieloma innymi zwierzętami, które czują się pod naszą opieką lepiej lub gorzej. Czy pies jest „szczęśliwy” ze swojego życia w rodzinie składającej się jedynie tylko z ludzi i czego potrzebuje, żeby być „szczęśliwym”? A czego potrzebują jego pan i pani, żeby być równie „szczęśliwymi”?
Christoph Jung i Daniela Pörtl poszukują odpowiedzi na te pytania i opowiadają o kulisach szczególnego partnerstwa między człowiekiem i psem. Objaśniają, dlaczego kochamy psy i w jaki sposób nasza wspólna historia sprawia, że nie da się mówić o psach, nie mówiąc o ludziach. A także odwrotnie: nie możemy mówić o ludziach, nie wspominając o psach.