Winne szlaki po Europie

Którędy na obrotową salę klubową?
Gdzie lotosy rosną na wolnym powietrzu?
Wyspa Gołębi czy Bażanci Zamek?
Gdzie można poczuć klimat węgierskich stepów?
Balaton, czyli nowe spojrzenie na węgierskie morze. Po wyjeździe z Pascalem odkryjesz, że ton nadaje Balaton.
Akt pierwszy. Pierwszy raz Balaton zobaczyłyśmy z okien pociągu. I to był szok. Oszałamiający widok nijak nie przystawał do sprzedawanych nam w Polsce wyobrażeń („Ale że gdzie na wakacje? Nad Balaton? Zwariowałaś?! To już nie ma lepszych miejsc?”). Ogromna szmaragdowa toń. Niemal karaibskie odcienie wody – ni to błękit, ni to zieleń – z fantastycznymi wzgórzami wokół. To ma być ta kałuża? Zdumiałam się, że Balaton jest taki duży.
Akt drugi: „Ale że gdzie się przeprowadzasz? Nad Balaton? Zwariowałaś?!”. To jest wyjątkowo krótki akt, bo jednak większość niedowiarków chce to cudo zobaczyć na własne oczy. I dla nich jest akt trzeci: „Jak ja ci zazdroszczę…”
Katarzyna Kociuba, dziennikarka, autorka przewodnika oraz Rejsu po Węgrzech

Jaką ofiarę składa przed każdym dniem pracy Balijczyk?
Ciało czy świątynia?
Gdzie na festiwal latawców?
Którędy na wyspę demonów?
Bali i Lombok, czyli nowe spojrzenie na wyspy.
Z Pascalem każdy wyjazd na Bali wypali.
W miejscowym języku słowo „Bali” oznacza „ofiarowanie”. Dlatego właśnie przebywając na wyspie, widzimy wszechobecne ofiary canang sari. Słówko „canang” składa się z dwóch sylab: „ca” oznacza istotę, natomiast „nang” – cel. Pochodzi z języka kawi, bazującego na starym języku jawajskim, którym z kolei mówili przodkowie współczesnych Jawajczyków. To właśnie wszędobylskie canang z kadzidełkami, złożone na tle przepięknych świątyń, w towarzystwie fantastycznie kolorowych kwiatów frangipani o specyficznym, rajskim zapachu i charakterystycznych rzeźb, z jednej strony przyciągające dobre moce, z drugiej odstraszające te złe, tworzą niepowtarzalną atmosferę, tajemniczość, wyjątkowość, magię – jednym słowem duchowy krajobraz

Barcelona Miasto Gaudiego! Gaudi – szaleniec czy geniusz? Gdzie bije serce i dusza Katalonii? Ile wież ma Sagrada Família? Gdzie zjeść najlepsze mariscos? Podczas podróży z Pascalem dotrzesz do miejsc znanych tylko barcelończykom! Barcelona oczarowuje, trudno się w niej nie zakochać. Koniecznie trzeba wypić spokojnie małą filiżankę kawy i poobserwować życie miejscowych. W restauracji, zamiast szukać ulubionego dania w karcie, lepiej łamanym hiszpańskim zapytać kelnera, co poleca. Barcelona ma bogatą kuchnię, warto pokosztować nowych smaków. Nawet jeśli coś nie przypadnie nam do gustu, to będziemy bogatsi o ciekawe kulinarne doświadczenie. A wieczorem, po zwiedzaniu, warto zajrzeć do jednego z wielu parków lub posiedzieć na plaży, wsłuchując się w szum fal, i poczekać na zachód słońca… Barbara Zielińska, blogerka Zjawiskowa Barcelona Chociaż Barcelona liczy sobie wiele wieków, to trudno oprzeć się wrażeniu, że największy wypływ miał na nią Gaudi. Stolica naznaczona jest jego dziełami: baśniowymi, kolorowymi, zjawiskowymi, a czasem psychodelicznymi… Bez względu na to, czy komuś się podobają, czy nie, nikogo nie pozostawią obojętnym, zmuszając do poszukiwania kolejnych jego dzieł, rozsianych po całym mieście. Co ciekawe, dzieło jego życia czeka już 135 lat na ukończenie…

Turystyka motocyklowa to najlepszy sposób na zwiedzenie świata, ale uprawianie jej bez odpowiedniej wiedzy i umiejętności może zmienić podróż życia w katastrofę. Konsekwencją może być kosztowna naprawa motoru, złamanie i kontuzje, aresztowanie w kraju trzeciego świata, a nawet rozwód. Niektórzy odczuli to na własnej skórze. Dzięki lekturze Biblii turystyki motocyklowej możesz skorzystać z doświadczenia jej autora Freda Rau’a. który już najważniejsze lekcje osobiście przepracował. Fred Rau dzieli się w niej doświadczeniem całego życia spędzonego w podróży na motocyklu, poruszając takie tematy, jak planowanie podróży, wybór odpowiedniego sprzętu, najlepsze zastosowanie systemów GPS, pakowanie bagażu i wiele innych. Jest to najlepszy poradnik dla osób które nie wyobrażają sobie życia bez motoru i chcą być przygotowane do jednej z najwspanialszych przygód swojego życia czyli podróży na motocyklu przez kontynenty.

Najlepszy relaks? Oczywiście aktywnie!
Activebook to przewodnik dla tych, którzy w ruchu odpoczywają najlepiej. Dla uprawiających sport, dla szukających nowych doznań, dla wszystkich pełnych energii. Jeśli nie lubisz siedzieć w miejscu i chcesz zacząć wypoczywać intensywniej – ten przewodnik jest właśnie dla Ciebie!
Bieszczady pełne wrażeń
Rzucić wszystko i wyjechać w Bieszczady? Tak! Na pewno jednak warto zabrać ze sobą dobre buty, rower i kilka innych rzeczy, w tym ten przewodnik, które wydatnie pomogą nam w zwiedzaniu regionu i odkrywaniu jego atrakcji. Przekonamy się, że Bieszczady to nie „tylko” piękne połoniny i przepastne lasy, zaciszne zatoki Jeziora Solińskiego, drewniane cerkwie i opuszczone bojkowskie wsie. Znajdziemy tu zaskakujące ciekawostki krajoznawcze, lokalne galerie i muzea, weźmiemy udział w żywiołowych wydarzeniach artystycznych, a okrasą naszych przeżyć będą regionalne kulinaria. A komu znudzi się wędrowanie lub pedałowanie, może wsiąść na konia lub do kajaka, by zobaczyć Bieszczady z innej niż zwykle perspektywy. Listy „alternatywnych” atrakcji dopełniają widokowe loty paralotniami i szybowcami, przejażdżka słynną wąskotorówką, bushcraft, wędkowanie, podglądanie żubrów i… obserwacje nocnego nieba. Jeśli aktywnie – to tylko w Bieszczady!
* TRASY PIESZE
* TRASY ROWEROWE
* ATRAKCJE DLA AKTYWNYCH

„Gdy powstawała ta książka, nie były jeszcze planowane kolejne części moich opowieści krajoznawczych z Bieszczadami w tytule, więc miałem w jednym tomie opisać najciekawsze dla mnie miejsca w tym regionie, uzupełniając je wspomnieniami z własnych po nim wędrówek. Wybrałem cztery rejony – trzy w Bieszczadach i jeden na Pogórzu Przemyskim, to od niego zaczęła się moja fascynacja tą częścią Polski. Jako dziecko trafiłem na kolonie w Dobrej. Tu zetknąłem się z tajemniczą i tragiczną atmosferą wysiedlonych wsi, których nieliczni mieszkańcy rozpamiętywali niedawne czasy walk z UPA. Jako student wędrowałem po Bieszczadach, ukończyłem kurs przewodnicki i zacząłem prowadzić obozy, na których dokonywaliśmy inwentaryzacji krajoznawczej, a później remontów opuszczonych cmentarzy. Głęboko w pamięć zapadła mi wyprawa do „worka” bieszczadzkiego, będącego w latach 70. XX w. niedostępnym, przygranicznym obszarem. Pierwszy obóz „cmentarny”, w 1987 r., pełen był niezwykłych odkryć kamieniarki we wsiach Bystre i Michniowiec, spotykanej tylko w tej części naszych Bieszczadów. Wędrówki doliną Hoczewki pozwoliły poznać historię głęboko ukrytą pod zwałami niepamięci. Resztki ruin zamku Balów i Fredrów w Hoczwi czy ślady ziemnych obwałowań zamku w Baligrodzie świadczyły o setkach lat historii tych ziem. W Cisnej, leżącej już nad Solinką, odkrywaliśmy pozostałości wielkiego pieca, fryszerki i kuźnic tworzących hutę należącą do Jacka Fredry w pierwszej połowie XIX w. W Jabłonkach oglądaliśmy miejsce śmierci gen. Karola Świerczewskiego, okryte tajemnicą nierozwikłaną do dziś. Czasy wysiedleń i zmagań z UPA to jeden z istotnych wątków tej opowieści”. STANISŁAW KRYCIŃSKI (ur. w 1954 r.) – z wykształcenia inż. chemik, z zamiłowania – historyk i krajoznawca. Autor licznych publikacji dotyczących uroków południowo-wschodniego pogranicza. Karierę turysty górskiego rozpoczął obozem wędrownym w Bieszczadach latem 1974 r. Początkowo interesowały go wyłącznie szczyty, więc wchodził na nie przez kilka lat – najwyższy, który zdobył to Alam Kuh w Iranie (4850 m) – aż z czasem dostrzegł niezrównany urok dolin pełnych pamiątek po dawnych ich mieszkańcach. Chodząc tak dolinami, zauważył, że nie ma takiej góry, której nie dałoby się obejść. Odkrywszy tę genialną zasadę, do dziś dnia kieruje się nią podczas górskich wędrówek.