Wisdom Of Insecurity

Z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że każdy z nas, przynajmniej tak myślę, miał mnóstwo podpowiedzi od życia, aby zmienił kurs swojego tworzenia dnia jutrzejszego. Pytanie, czy wsłuchał się w takie sugestie. Może to, co przeczytacie w tej książce pomoże wam w innym spojrzeniu na ludzi i świat, nie tylko duchowy i zrozumieniu, że wszystko jest jedną całością i niczego nie należy oddzielać od pozostałych wytworów naszego tworzenia. Nie ocenianie zła czyni, że odwet topnieje, a zło się pomniejsza. Z czasem zło zaczyna tworzyć się, jawić w naszej rzeczywistości jako coś, co nazwałbym słabszego oddziaływania, a to sprawia, że więcej widać dobra i ta właśnie rzeczywistość zaczyna tworzyć się jako ta przemieniona, w ten sposób buduje się inna rzeczywistość, a ludzie w niej są mniej małostkowi. Można by rzec, że jest to droga, w której nie przemienia się zła siłą, czyli złem, lecz dobrem, bo nie tworzymy energii presji czy odwetu i nie tworzymy ciśnienia. Rzeczywistość staje się spokojniejsza, bo zaczynamy emanować spokojem.

Tego właśnie spokoju wszystkim życzę, a tym, którzy będą próbowali uspokoić swoją rzeczywistość i będą szukać pomocy w argumentach płynących z tych rozmyślań będzie spełnieniem idei dla której powstała ta książka.

Z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że każdy z nas, przynajmniej tak myślę, miał mnóstwo podpowiedzi od życia, aby zmienił kurs swojego tworzenia dnia jutrzejszego. Pytanie, czy wsłuchał się w takie sugestie. Może to, co przeczytacie w tej książce pomoże wam w innym spojrzeniu na ludzi i świat, nie tylko duchowy i zrozumieniu, że wszystko jest jedną całością i niczego nie należy oddzielać od pozostałych wytworów naszego tworzenia. Nie ocenianie zła czyni, że odwet topnieje, a zło się pomniejsza. Z czasem zło zaczyna tworzyć się, jawić w naszej rzeczywistości jako coś, co nazwałbym słabszego oddziaływania, a to sprawia, że więcej widać dobra i ta właśnie rzeczywistość zaczyna tworzyć się jako ta przemieniona, w ten sposób buduje się inna rzeczywistość, a ludzie w niej są mniej małostkowi. Można by rzec, że jest to droga, w której nie przemienia się zła siłą, czyli złem, lecz dobrem, bo nie tworzymy energii presji czy odwetu i nie tworzymy ciśnienia. Rzeczywistość staje się spokojniejsza, bo zaczynamy emanować spokojem.

Tego właśnie spokoju wszystkim życzę, a tym, którzy będą próbowali uspokoić swoją rzeczywistość i będą szukać pomocy w argumentach płynących z tych rozmyślań będzie spełnieniem idei dla której powstała ta książka.



Autor

INTELEKTUALNA PODRÓŻ ŚLADAMI NAJWIĘKSZYCH FILOZOFÓW Co wspólnego mają filozofia i terapia? Dlaczego wybitni myśliciele tak chętnie spacerowali? Czy przewidywanie nieszczęść może być pomocne? I czy filozofia potrafi odpowiedzieć na pytanie, jak wieść szczęśliwe życie? Eric Weiner, autor bestsellerowej Geografii szczęścia, znów wyrusza w podróż. Tym razem wraz z czytelnikami odwiedza miejsca zawiązane z najbardziej wpływowymi myślicielami w historii, między innymi: Grecję, Japonię, Szwajcarię, Wielką Brytanię i Indie. Podróżując pociągiem, zgłębia myśli najwybitniejszych filozofów i próbuje w nich znaleźć odpowiedź na kluczowe egzystencjalne pytania. Ekspresem z Sokratesem. Czego martwi filozofowie uczą nas o życiu to nie tylko fascynująca podróż w poszukiwaniu mądrości. To także zbiór praktycznych duchowych lekcji, które mogą stanowić dla nas ukojenie w dzisiejszych niespokojnych czasach. ERIC WEINER wielokrotnie nagradzany dziennikarz i autor bestsellerów przetłumaczonych na ponad 20 języków. Były korespondent National Public Radio oraz reporter The New York Times. Obecnie współpracuje między innymi z The Washington Post, BBC Travel i AFAR.

Samodzielnie myśleć potrafi bardzo niewielu, ale poglądy pragną mieć wszyscy. Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów, to słynne dzieło niemieckiego filozofa Arthura Schopenhauera. Pokazuje w nim, jak zręcznie dyskutować, by przekonać innych o słuszności własnych sądów, a także – co ważniejsze – by nie dać się zmanipulować sztuczkom tych, do których zawsze musi należeć ostatnie słowo, nawet jeśli nie mają racji. Schopenhauer zajmował się również zagadnieniem wolnej woli, któremu poświęcił osobny traktat (O wolności ludzkiej woli). Wykazał w nim, że wolność jest pojęciem negatywnym, a ludzkie czyny wywodzą się z indywidualnych, najsilniejszych w danym momencie pobudek.

Jacques Derrida (1930-2004), filozof francuski, twórca dekonstrukcji - projektu refleksji nad tradycją zachodniej myśli filozoficznej, określonej jako metafizyka obecności, i jej krytyki w perspektywie pisma, różnicy oraz interpretacji (jako plenienia się sensu).
Filozofia "końca filozofii" autorstwa profesora Bogdana Banasiaka to pierwsza polska monografia poświęcona temu najgłośniejszemu myślicielowi współczesności. Jak pisze autor: 
"Podstawową intencją pracy jest zrekonstruowanie zasadniczych zarysów szczególnie znaczącej i głośnej współczesnej koncepcji filozoficznej: dekonstrukcji Jacquesa Derridy, a zatem niejako jej przybliżenie czy do niej wprowadzenie. Ponieważ jednak dekonstrukcja jest nie tylko przemyśleniem filozoficznej tradycji (jej rozczłonkowaniem i zidentyfikowaniem), zwłaszcza w kontekście współczesnych kulturowych przewartościowań, ale też refleksją nad statusem filozofii w ogóle, to intencją pracy jest także pokazanie – sugerowanej tytułem – jej dwuznacznej pozycji wobec tradycji, bo choć swym krytycznym ostrzem rysuje ona „kres filozofii”, to jednak zarazem jawi się jako koncepcja wciąż filozoficzna, co tym bardziej podkreśla charakterystyczne dla niej nierozstrzygnięcie."

Nowe wydanie klasycznej książki o jednym z najważniejszych polskich myślicieli politycznych okresu zaborów. Ukazuje ona związki filozofii i polityki w myśli Mochnackiego, analizuje jego rozważania o narodzie i samowiedzy narodowej, koncepcję władzy rewolucyjnej, stosunek do powstania listopadowego i poglądy społeczne. Stawia też pytanie o to, czy Mochnacki był makiawelistą, podporządkowującym moralność wymogom skuteczności w realizowaniu stawianych polityce narodowej celów. To zarazem uniwersalna opowieść o polskim myśleniu i działaniu politycznym w sytuacji, gdy sukcesy i błędy mają szczególnie dalekosiężne i nieodwracalne konsekwencje.

„Na Mochnackim ciąży, moim zdaniem, jeden tylko poważny błąd polityczny. Tym błędem był współudział w przygotowaniu powstania listopadowego. Oczywiście, że zachodzi wiele okoliczności łagodzących: był to błąd całego pokolenia, nie jednostki, spiskowcami kierowały bezspornie słuszne intencje, a ich zamiary, przynajmniej w tym stopniu, w jakim były określone, miały szanse realizacji. W polityce jednak nic nie zastąpi powodzenia, a powstanie skończyło się przecież wielką katastrofą. Ocena polityczna musi uwzględniać skuteczność; działania społeczne, które nie przynoszą oczekiwanego skutku, mogą być mimo to moralnie chwalebne, ale z politycznego punktu widzenia muszą być uznane za błąd. Działalność polityczna stałaby się w jeszcze większym stopniu, niż jest, dziedziną hazardu i nieodpowiedzialności, gdyby nie stosować wobec niej surowego kryterium skuteczności”.

Bronisław Łagowski – filozof, historyk idei, eseista i publicysta, emerytowany wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, autor m.in. książek Duch i bezduszność III Rzeczypospolitej, Liberalna kontrrewolucja, Łagodny protest obywatelski, Symbole pożarły rzeczywistość, Szkice antyspołeczne.

Biografia Giuseppe G. Mezzofantiego (1774-1849) to frapująca opowieść o największym poliglocie w historii. Mezzofanti był duchownym katolickim, profesorem języków starożytnych i kustoszem Biblioteki Watykańskiej. W 1838 r. otrzymał nominację kardynalską z rąk papieża Grzegorza XVI. Jako poliglota znał kilkadziesiąt języków i już za życia cieszył się sławą językowego geniusza. Poznał osobiście najważniejsze postaci swojej epoki: Byrona, Roselliniego, cesarza Austrii Frnaciszka I, króla Prus Fryderyka Wilhelma IV, cara Mikołaja I oraz księcia Siergieja Wołkonskiego - z wszystkimi rozmawiał w ich ojczystym języku.

Mezzofanti był niezwykle pracowitym człowiekiem; uwielbiał dyskusje z cudzoziemcami i wykorzystywał każdą okazję do nauki języków. Lektura jego biografii z pewnością umożliwi oddzielenie legend związanych z jego życiem od faktów, a także pozwoli ocenić ile w poliglotyzmie jest talentu, a ile ciężkiej pracy.