Wolfie Black i kojocie serce

Kiedy jedenastoletni Rafał wyrusza z rodziną do USA, nie przypuszcza, że czeka go prawdziwa przygoda. Tymczasem, w wyniku katastrofy lotniczej, wraz z innymi pasażerami trafia w środek amerykańskiej prerii, do zapomnianego miasteczka leżącego przy tajemniczej i opuszczonej Drodze 66. Czy w miejscu pozbawionym zasięgu i odciętym od świata ktoś ich odnajdzie? I jaką tajemnicę skrywa miejscowa stara kopalnia?

„Brak sygnału” to debiutancka książka Witolda Stefanowicza (ur. 2010), którą napisał w wieku lat jedenastu. Autor mieszka w Olsztynie, jest uczniem szkoły podstawowej, pasjonuje się lotnictwem, motoryzacją i historią. Lubi książki Edmunda Niziurskiego i jazdę na nartach.

Janek, przyszły maturzysta, zgłasza się na ochotnika, aby udzielić korepetycji z matematyki koleżance z klasy. To miało być proste zadanie, jednak chłopak nie wziął pod uwagę temperamentu dziewczyny. Ula nie ma łatwego charakteru. Jest opryskliwa i cyniczna, ale nie bez przyczyny. Od dziecka choruje, a jej życie koncentruje się wokół lekarzy i szpitali. Gdy okazuje się, że z powodu zaległości może nie zostać dopuszczona do matury, niechętnie przyjmuje pomoc od Janka. W świecie tych dwojga nic nie jest takie, jak się z pozoru wydaje. Poukładany chłopak skrywa olbrzymią tajemnicę, a wycofana dziewczyna realizuje swój plan. Czy uczucie, które ich połączy, zmieni nieubłaganą przyszłość? Poruszająca historia o życiu, śmierci, miłości i przeznaczeniu.

Dwoje licealistów z małego miasteczka nieopodal Londynu: Josephine, wzorowa dziewczyna z tak zwanego dobrego domu, oraz Chase, chłopak, o którym można powiedzieć wiele, ale nie to, że jest ideałem. Dom rodzinny Chase'a też trudno byłoby nazwać dobrym ― jego matka od zawsze więcej uwagi poświęcała narkotykom i alkoholowi niż synowi.

Josephine za chwilę wyjedzie na studia do Bostonu, by tam spełniać oczekiwania rodziny ― musi przecież być perfekcyjna. Chase... cóż, po prostu postara się nie wkroczyć na drogę, jaką od lat podąża jego matka.

Z pozoru tej dwójki nastolatków nie łączy nic poza miejscem zamieszkania i szkołą. A jednak mają ze sobą coś wspólnego. Oboje, każde na swój sposób, próbują sobie radzić z samotnością. Chowają się za maską obojętności, ukrywają przed światem swoje prawdziwe, wrażliwe oblicza. Trafiają na siebie przypadkiem, a rozwój wydarzeń sprawia, że powoli odkrywają się przed sobą nawzajem, może nawet bardziej, niż by sobie życzyli. Czy to w ogóle ma sens, skoro Josie za moment zniknie ze świata Chase'a?

Tego lata Alicja w pełni dostrzega swoje ciało i mierzy się z jego fizycznością. Czuje się mocna, silna, ale też dostrzega, że nie wpisuje się w kanon piękna. Gorące lato w mieście będzie dla niej czasem przewartościowań: w przyjaźni, w relacji z ojcem i babcią zastępującą matkę, w budzącym się pierwszym uczuciu. Przede wszystkim jednak będzie odkrywaniem prawdziwej siebie i budowania podwalin własnej wartości.

Przyjaciele z gimnazjum rozpoczynają naukę w liceum. Ich życie nie jest już takie beztroskie. Czy miłość Maćka i Małgosi przetrwa kryzysy? Czy Wojtek całkowicie poświęci się swojej pasji? Czy Kamila okaże się prawdziwą przyjaciółką? Kim jest tajemnicza Klaudia, którą przypadkowo pozna Michał? Czy Kinga zrozumie, co jest dla niej najważniejsze? Kontynuacja bestsellerowej Klasy pani Czajki napisana wartkim, współczesnym językiem. Powieść o szkolnej codzienności, miłosnych wyborach, intrygach, przyjaźniach wystawianych na próbę, walce z kompleksami i odrzuceniem.

Książka nagrodzona III Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren.
Barbara Kosmowska napisała książkę o życiu współczesnych nastolatków. W jedenastu opowiadaniach udało jej się pokazać, jak bardzo jest ono złożone. Jednak nie tylko o problemach są te historie – każda sytuacja może mieć też jasną stronę lub optymistyczne zakończenie, a kryzysy bywają szansą na budowanie lepszych relacji z rodzicami i rówieśnikami. To książka pełna optymizmu, „balsam dla duszy” w trudnym czasie dojrzewania.
Z recenzji Marzanny Kuszyńskiej, Fundacja ABCXXI