Wpadnij, to pogadamy...

Oddajemy czytelnikom kolejny tom będący efektem spotkań z twórcami gdańskimi i pomorskimi, w którym uwadze interpretacyjnej związanej z wybranymi tekstami towarzyszą rozmowy/dyskusje z kolejnymi bohaterami spotkań: Tadeuszem Dąbrowskim, Andrzejem Kasperkiem, Kazimierzem Nowosielskim, Jerzym Limonem, Teresą Ferenc i Zbigniewem Jankowskim, Aleksandrem Jurewiczem oraz Adamem Kamińskim. Ich tematykę w dużym stopniu zdominowały zagadnienia związane z tajemnicą, źródłami aktu twórczego, przemianami konwencji literackich, formami uczestnictwa w kulturze, problemami swojskości i obcości, ale rytmem przewodnim okazała się specyfika obecności/nieobecności w przestrzeni kulturowej poezji (literatury) jako sztuki słowa i tworzonych przez nią znaczeń o wymiarze niejednoznacznym, poddającym w wątpliwość funkcjonujące potocznie sensy.

Niektórzy wieścili mu, że będzie karykaturą księdza. Niespełna jedenaście lat jego kapłaństwa to m.in. stworzenie domowego hospicjum, potem budowa od podstaw hospicjum stacjonarnego; współtworzenie Areopagów etycznych – letnich warsztatów dla studentów medycyny; praca katechety w szkole, gdzie ani uczniowie nie oszczędzali jego, ani on ich.

1 czerwca 2012 r. zdiagnozowano u niego nowotwór mózgu. Po dwóch operacjach, poddawany kolejnym chemioterapiom, nadal pracował na rzecz hospicjum i służył jego pacjentom. Wspierał też swoich dawnych uczniów i wychowanków – niejednemu z nich pomógł wyprostować życie. Mówił, że jest „otwarty na cud”, ale jednocześnie przygotowuje się na to, żeby „dobrze przeżyć swoją śmierć”. Ksiądz Jan Kaczkowski zmarł 28 marca 2016 r. Książka Szału nie ma, jest rak, pierwszy przeprowadzony z nim wywiad rzeka, świetnie oddaje jego niepowtarzalną osobowość.

Janek ma ze swojego okna niezwykłą perspektywę: i na śmierć, i na życie może patrzeć z dystansu. Na śmierć, bo wciąż żyje pełną piersią. Na życie – bo świadomie i mądrze codziennie zmaga się ze śmiercią. I o życiu, i o śmierci mówi więc takie rzeczy, że oczy stają czasem w słup, a z nóg spadają ciepłe kapcie. Tu nie ma ani grama ględzenia, jest obudzona po zderzeniu ze ścianą ostra, kryształowa intensywność. Janek lubi powtarzać, że przed śmiercią bardzo chciałby jeszcze zrobić coś pożytecznego. Właśnie zrobił.
Szymon Hołownia

Conversations with the greatest pianists of the turn of the 20th and 21st centuries is a new book series of The Fryderyk Chopin Institute. Garrick Ohlsson – an outstanding pianist, the winner of the 8th International Chopin Piano Competition, is the main character of the first book in the series.

Gdy w połowie 2018 roku ukazał się pierwszy tom, nikt nie mógł przewidzieć, że kiedykolwiek powstanie sequel. Tymczasem mamy rok 2022, a na rynku pojawiła się piąta już część tytułu, który śmiało można nazwać najważniejszą książką w historii polskiego hip-hopu. „To nie jest hip-hop. Rozmowy” powraca z blisko 400-stronicowym zbiorem piętnastu wnikliwych wywiadów.

Jacek Baliński z żelazną konsekwencją buduje renomę serii, która cieszy się nieustającym uznaniem odbiorców oraz szacunkiem rapowej sceny. Nie musi przy tym uciekać się do sensacji, krzykliwych nagłówków, kontrowersji. Zamiast tego stawia na solidny research i rzetelną, skrupulatną redakcję, dzięki czemu trafia do ambitnych czytelników, którym nie wystarczają instagramowe sesje Q&A.

Do piątego tomu zaproszone zostało bardzo zasłużone, zróżnicowane i esencjonalne grono twórców – raperów, producentów, DJ-ów oraz tak zwanych szarych eminencji – z których większość debiutowała jeszcze w latach 90. Rekordowo długie spotkania (łącznie ponad 75 godzin nagrań!) dały rezultat w postaci pasjonującej lektury, pozwalającej szczegółowo poznać przebieg życia i kariery jej bohaterów.

Prywatnie – są parą. Zawodowo – zmieniają Polskę. Ona jeszcze do niedawna była zastępczynią Rzecznika Praw Obywatelskich Adama Bodnara. Jest radczynią prawną i legislatorką, od lat walczy o równość i przeciwdziała dyskryminacji. Teraz jest jedną z twarzy partii Wiosna. On to prawnik, politolog, przez lata w biznesie i administracji, najbliższy współpracownik Roberta Biedronia, z którym zmieniał Słupsk w progresywne miasto, a teraz będą zmieniać cały kraj.
Dr Sylwia Spurek i dr Marcin Anaszewicz od dwudziestu lat realizują swoje ambicje, marzenia i ideały. Pomimo że ich styl życia odbiega od stereotypowych wyobrażeń Polek i Polaków (a może właśnie dlatego), są szczęśliwi i mogą stać się inspiracją dla wielu rówieśniczek i rówieśników.
Jaka jest ich recepta na sukces, dobry związek i – przede wszystkim – szczęśliwą Polskę?

Cały zysk ze sprzedaży książki autorzy przekażą na rzecz fundacji Viva!

Przyjaźnimy się już 17 lat, ale nigdy nie dowiedziałem się tyle o ich doświadczeniach, marzeniach i pomysłach na Polskę, co z tej książki.
Robert Biedroń


To prawdziwa przyjemność czytać rozmowę dwóch kochających się i szanujących osób, które działając w przestrzeni publicznej, potrafią przenieść do niej swoje wartości. Książka doskonale ilustruje popularne hasło drugiej fali feminizmu: „prywatne jest polityczne”, bo to, co robimy na co dzień i jak żyjemy, wpływa na społeczeństwo.
dr Sylwia Chutnik


Wiele lat temu Jacek Kuroń powiedział mi, że przepisem na dobry związek jest wspólna pasja. Pasją Sylwii i Marcina jest zmiana Polski, Europy i świata na lepsze miejsce do życia dla słabszych i dyskryminowanych, nie tylko ludzi, ale też zwierząt. To o tym z wielkim zaangażowaniem rozmawiają w tej książce. Polecam ją, bo nie tylko świetnie się ją czyta, ale przede wszystkim daje ona nadzieję na zmiany. Ta nadzieja jest tym większa, że dla obojga czynienie świata lepszym nie jest zajęciem teoretycznym. Robili i robią to w praktyce. I to od dawna.
Adam Wajrak

Ks. Jan Kaczkowski nie obrażał się, gdy nazywano go onkocelebrytą. Przeciwnie – świadomie wykorzystał swoją chorobę i wiedzę zdobytą przy pracy w hospicjum, aby zwrócić naszą uwagę na rolę medycyny paliatywnej. To dzieło wieńczy książka Żyć aż do końca – rzetelny, ale też pełen ciepła i empatii przewodnik po chorowaniu i umieraniu. Ks. Jan przekazuje w nim solidną dawkę wiedzy cennej dla samych chorych i ich bliskich, jak również lekarzy i personelu medycznego.