Wsparcie dla dorosłych synów z dysfunkcyjnych domów i ich bliskich

Boga nie da się zmierzyć, zobaczyć ani dotknąć.
Wyobraź sobie, że otrzymujesz dowód na istnienie Wszechmogącego...
Wyobraź sobie, że to nauka daje Ci ten dowód...

Tłumaczenie kultowej serii docenionej m.in przez The Times Literary Supplement i The Jung Society of Utah za „prezentację trudnych tematów w prostej formie”. Książki z tej serii to typowe „pigułki wiedzy” – zarówno z zakresu nauk ścisłych, jak i humanistycznych. Przystępnie napisane i bogato ilustrowane, zawierają komplet informacji, które warto znać. Carl Gustav Jung stworzył psychologię analityczną i zrewolucjonizował nasze podejście do ludzkiej psychiki. W swoich koncepcjach, nawiązujących do wschodniego mistycyzmu, mitologii i analizy marzeń sennych, wprowadził wiele wpływowych, wciąż żywych idei, takich jak introwersja, ekstrawersja i nieświadomość zbiorowa. Gary Bobroff przedstawia idee Junga w interesujący i przystępny sposób. Wyjaśnia koncepcje psyche, nieświadomości zbiorowej, archetypów, typów osobowości i wiele innych. Analizuje wpływ filozofii i religii Wschodu na idee Junga, a także ich nieprzerwany wpływ na dzisiejszą społeczność psychoanalityków. Dzięki czytelnym rycinom i zamieszczonemu na końcu każdego rozdziału przejrzystemu podsumowaniu, ta książka jest cennym wprowadzeniem w życie i twórczość Junga i tłumaczy fenomen niesłabnącego znaczenia jego idei dla współczesnego świata.

Systematycznie wzrasta zainteresowanie problematyką charakteru człowieka i realizowanymi w tej dziedzinie empirycznymi projektami badawczymi. We współczesnej psychologii poznawczej problematykę tę podejmują m.in. M. Seligman, Ch. Peterson czy C.R. Cloninger. Niemniej, 70 lat wcześniej William Stern opublikował pierwszą psychologiczną teorią charakteru. Jego poglądy mogą być nadal inspirujące dla specjalistów zajmujących się tą tematyką. W mniejszej publikacji przedstawiono m.in. podstawowe założenia teorii charakteru, a także aktualną propozycją ich empirycznej weryfikacji. Podjęty w pracy przedmiot analiz teoretycznych i badań empirycznych może wzbudzić zainteresowanie nie tylko wąskiego grona psychologów, ale również szerszego kręgu osób, którym bliskie są sprawy kształtowania się charakteru człowieka. To bowiem, co dla człowieka jest życiowo ważne, i to, w jaki sposób działa on w sytuacjach życiowo ważnych, jest w dużej mierze ugruntowane w jego charakterze. Treść książki wychodzi naprzeciw oczekiwaniom społecznym zawartym w pytaniach o to, jakie cechy charakteru decydują o kierunku i jakości indywidualnego działania. Szczególnie cenne wydaje się to, że autorzy poszczególnych opracowań pobudzają czytelnika do refleksji nad rozwojem indywidualnych dyspozycji i orientacji charakterologicznych, które stanowić mogą podstawę kształtującego się poczucia osobowej jakości życia. Niewątpliwym walorem publikacji jest również to, iż jest ona owocem współpracy naukowej przedstawicieli znaczących ośrodków akademickich: Uniwersytetu Jagiellońskiego, Uniwersytetu Wrocławskiego i Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.

Książka przybliża życie uczonego o niebanalnym życiorysie; może zainteresować różnych czytelników (nie tylko psychologów lub historyków nauki): miłośników bio-grafii, „lemo-” i „witkacologów”, pasjonatów intelektualnej historii Polski w XX wieku, badaczy losów uczonych polskich na emigracji.
dr hab. Cezary W. Domański, prof. UMCS

Mieczysław Choynowski, tytułowy „demon aktywizmu” (określenie użyte przez Stanisława Lema), zasłużył, by znaleźć się w centrum uwagi współczesnych, by o nim nie zapomniano. Jego dorobek naukowy jest wciąż żywy, a dziedzina, którą uprawiał w sposób nowatorski – psychometria – nie straciła impetu. (…) Książka nie jest biografią w ścisłym sensie słowa, jest zbiorem opowieści o funkcjonowaniu człowieka nauki w określonym miejscu i czasie. (…) Kontekst historyczny momentami mu sprzyjał, to znów rzucał kłody pod nogi. (…) Zajmował się zawsze tym co go interesowało, miał wpływ na wybitne postacie swej epoki. Człowiek konfliktowy, zadziorny i buntowniczy, któremu się udało przebywać nieustannie w przedsionku do raju naukowego. (…) Autorzy wykorzystali istniejące, odnalezione nieraz z trudem, materiały archiwalne, zdążyli ocalić od zapomnienia świadectwa coraz mniej licznych współpracowników i znajomych oraz odnaleźć zapiski autobiograficzne bohatera monografii. Ujawnili też zalety własnej pamięci dotyczącej tamtych czasów, co stanowi dodatkowy walor tej opowieści.
prof. dr hab. Zofia Ratajczak


W tomie publikują:
Michał Chruszczewski, Ewa Goryńska, Maryla Goszczyńska, Czesław Nosal, Przemysław Pawlak, Ryszard Stachowski, Elżbieta Strojna, Tadeusz Tyszka.

Zwykle bez trudu rozpoznajemy sygnały alarmowe naszego organizmu. Nie bagatelizujemy gorączki, łącząc ją z rozwijającym się stanem zapalnym. Wiemy, że wysypka na skórze i swędzenie mogą oznaczać reakcję alergiczną, wymioty pozwalają pozbyć się tok-syn z układu pokarmowego, a znużenie i senność skłaniają nas do odpoczynku. W te i we wszystkie inne doskonałe mechanizmy obronne wyposażyła nas ewolucja.

Randolph M. Nesse, uznany światowy autorytet w dziedzinie psychologii i psychiatrii, współtwórca medycyny ewolucyjnej, autor słynnej książki „Why We Get Sick", teraz zmienia kierunek myślenia o emocjach, samopoczuciu i zachowaniach człowieka. W fascy-nujący sposób pokazuje, że na drodze ku doskonałości ewolucja wyposażyła nas w kompleksowy system obronny - chroniący nie tylko nasze zdrowie fizyczne, ale także psychiczne.

Opierając się na doświadczeniach z własnej praktyki klinicznej i spostrzeżeniach z biologii ewolucyjnej, R.M. Nesse uświadamia współczesnemu człowiekowi, że negatywne emocje odczuwane są w dobrze uzasadnionych ewolucyjnie celach - są przydatne, a wręcz konieczne dla naszego przetrwania. Należy je traktować równie poważnie co sygnały somatyczne - jako ostrzeżenia. Trzeba odejść od myślenia, że przyjemne emocje są dobre, a bolesne złe. Niepokój chroni nas przed szkodą w obliczu niebezpieczeństwa. Niski nastrój zapobiega marnowaniu wysiłków na dążenie do nieosiągalnych celów. Lęk i niepewność skłaniają do ponownego prze-myślenia złych decyzji, niejednokrotnie ratując nas przed osobistą katastrofą, czy to małżeńską, czy zawodową. Warto więc przyglą-dać się tym emocjonalnym sygnałom tak samo uważnie jak gorączce czy wysypce na skórze.

A co jeśli wypracowany ewolucyjnie wewnętrzny sterownik nastrojów zawodzi? Co jeśli pewnych uczuć jest w nas więcej, niż tego potrzebujemy? Psychiatria ewolucyjna pomaga ocenić ich adekwatność do sytuacji i wskazać ścieżki do poprawy samopoczucia, podkreślając, że dla poprawnego funkcjonowania systemu alarmowego naszego organizmu nieuniknione są czasem fałszywe alarmy.

Mówimy o papugowaniu, małpowaniu, imitowaniu zachowań, o tym, że dziecko jest kalką, kopią lub lustrzanym odbiciem rodzica. Ludzie naśladują swoje zachowania. Obserwujemy to zjawisko, patrząc na wiernych w trakcie ceremonii religijnych, dzieci na placu zabaw, żołnierzy podczas parady. Woody Allen nazwał tę hiperzdolność Leonarda Zeliga – głównego bohatera jego znakomitego filmu – efektem kameleona.

W tej książce Autor opisuje to jedno z kluczowych i fascynujących ludzkich zachowań. Zastanawia się, co nam to zachowanie daje. Pyta: Czy każdy jest społecznym kameleonem? Czy różnimy się skłonnościami do naśladowania? Czy da się „tego” nauczyć i do czegoś „to” wykorzystać? Czy naśladownictwo może być szkodliwe?

Książka ta przedstawia bardzo wszechstronny, wyczerpujący i analityczny przegląd psychologicznej literatury na temat naśladownictwa oraz jego wyznaczniko´w i konsekwencji. Jest to literatura bardzo współczesna, często dosłownie z ostatnich paru lat, zaś autor wykazuje się jej dogłębnym zrozumieniem i porusza się po niej z niezwykłą swobodą i erudycją. Książka pozwala czytelnikowi uzyskać pełną orientację we współczesnym stanie badań nad naśladownictwem i zbliżonymi zjawiskami.
prof. dr hab. Bogdan Wojciszke – fragment recenzji

Wojciech Kulesza (...) jest autorem ogromnej liczby badań, z których część opublikowana została w prestiżowych czasopismach. Można więc śmiało powiedzieć, że jest ekspertem w tej dziedzinie. Nikt w Polsce nie wie na ten temat tyle, co on. (...) I nie udałoby się znaleźć kogoś, kto jest lepszym niż Wojciech Kulesza znawcą tej tematyki. Książka zawiera przegląd potężnego materiału empirycznego. Liczba badań (...) jest imponująca. Staranność w wyszukiwaniu eksperymentów (...) budzi mój szacunek. Trudno wskazać w literaturze światowej podobną pozycję dotyczącą psychologicznej perspektywy mimikry.
prof. dr hab. Dariusz Doliński – fragmenty recenzji

Wojciech Kulesza jest wybitnym naukowcem i autorem kilku nowatorskich prac na temat wpływu naśladownictwa na ludzkie zachowanie i decyzje. Poczynione w ostatnich latach postępy w tej dziedzinie mają bez wątpienia związek z jego pracami. Drugą zaletą Wojciecha Kuleszy jest zainteresowanie badaniami terenowymi. Takie podejście w psychologii społecznej jest nadal zbyt rzadkie.
prof. Nicolas Gueguen

Wojciech Kulesza jest międzynarodowej klasy specjalistą w dziedzinie naśladownictwa i jednym z niewielu badaczy, którzy wnoszą do tej tematyki coś nowego. Jego badania odpowiadają na fundamentalne pytania o filary mimikry i sprytnie pokazują, jak mimikra sprawdza się w życiu. Wojciech nie „naśladuje” starszych badań nad naśladownictwem – twórczo je rozwija.
prof. Rick van Baaren

Prace Wojciecha Kuleszy na temat mimikry i naśladownictwa wzbogaciły naszą wiedzę na temat okoliczności, w których ludzie skutecznie tego rodzaju techniki stosują. Jego badania pokazują, że takie czynniki, jak świadomość tego, że jest się naśladowanym, atrakcyjność osoby naśladowanej znacząco wpływają na skutki mimikry. Bez jego prac w tym obszarze psychologii wiedzielibyśmy znacznie mniej o mimikrze i naśladownictwie.
prof. Scott Wiltermuth

Dr Kulesza, wykorzystując swą pokaźną wiedzę z zakresu mimikry, prowadzi fascynujące badania na temat relacji pomiędzy naśladownictwem, atrakcyjnością fizyczną i zachowaniami prospołecznymi.
prof. Tania Chartrand
twórczyni efektu kameleona

Wojciech Kulesza (ur. 1978) – doktor psychologii, pełni funkcję p.o. kierownika Katedry Psychologii Społecznej i Międzykulturowej na Uniwersytecie SWPS Wydział Zamiejscowy w Poznaniu. Autor wielu artykułów dotyczących efektu kameleona opublikowanych w polskich i międzynarodowych czasopismach. Stypendysta tygodnika Polityka. W latach 2012–2013 przebywał na Florida Atlantic University (USA). W latach 2010–2013 związany z Ministerstwem Nauki i Szkolnictwa Wyższego.