Wspólnota samorządowa wobec współczesnych wyzwań i zagrożeń społecznych. Studium przypadku gminy miejskiej Szczytno

W obecnych czasach przemian na ziemi istnieje wielka potrzeba sięgnięcia do korzeni, do mądrości przodków, do czegoś stabilnego.

Jamie Sams pobierała nauki u Starszyzny różnych Narodów Rdzennych mieszkańców Ameryki. Swoje wieloletnie doświadczenie przekazała w formie książki. Książka ta może stać się towarzyszką życia, przewodniczką uzdrowienia i rozwoju osobistego. Wypełniona jest mądrością i naukami, które przez setki pokoleń przekazywane były w tradycji ustnej.

W piękny, poetycki sposób Jamie Sams mówi o podstawowych prawdach, dotyczących naszej ludzkiej natury. Posługuje się Opowieściami, aby nauczać i przekazywać wiedzę – tak jak robili to w dawnej Europie skaldowie, mistrale, lirnicy, bardowie i bardy, czy też gawędziarki i bajarki – snując opowieści i śpiewając ballady czy pieśni o zwykłych ludziach, o bohaterach i wielkich czynach, o ludzkim losie i wartościach ludzkiego życia, a wszystko to po to, aby pomóc ludziom radzić sobie z codziennymi wyzwaniami i trudnymi doświadczeniami życiowymi tak, aby zachować wiarę i pozostać istotą ludzką z otwartym sercem, wrażliwą, współczującą i radosną. Te opowieści uczą, jak odzyskać poczucie własnej wartości, uzdrowić wszelkie emocjonalne zranienia i jak szanować i kochać samą siebie czy samego siebie. Dowiadujemy się, że nie ma „człowieka idealnego” – wszyscy jesteśmy ludźmi i jako ludzie popełniamy błędy, które pomagają nam się rozwijać i stawać takimi, jakimi chcemy lub marzymy, by być. Nie ma też „człowieka uniwersalnego”, jednego wzorca. Każda istota ludzka jest niepowtarzalna i unikalna, i jeśli chcemy się porównywać, to jedynie z własną wizją siebie pełnej, zrealizowanej czy siebie pełnego, zrealizowanego.

13 Pierwotnych Klanowych Matek to książka lecząca duszę, gdyż słowa, które czytamy i obrazy, które one w nas wywołują, docierają prosto wgłąb naszej istoty, karmiąc duszę spragnioną poezji, piękna, kreatywności, miłości i świętości – siebie i świata, który nas otacza i przenika.

W VIII edycji Nagrody Teofrasta magazynu Charaktery
książka otrzymała to wyróżnienie w kategorii
NAJPOPULARNIEJSZEJ KSIĄŻKI NAUKOWEJ!

Autorka przedstawia rezultaty drugiego etapu badań poświęconych psychologicznym charakterystykom wybranej grupy aktorów polskich. Bez wątpienia są to rezultaty warte opublikowania, ponieważ były to badania unikatowe i to nie tylko w skali krajowej. Nie znam drugich takich badań, w których analizie poddano relatywnie liczną grupę aktorów i prześledzono w tej grupie zmiany psychologicznych charakterystyk po upływie 20 lat. (…). Rezultaty badań podłużnych zostały przedstawione w klarowny sposób i zinterpretowane na podstawie współczesnych teorii rozwoju osobowości. Książka ma istotne walory naukowe, a jednocześnie w interesujący sposób portretuje psychologicznie środowisko aktorów. Z tego względu książka ma również istotne walory diagnostyczne, bo sądzę, że aktorzy należą do ciekawej grupy osób edukujących się niestandardowo i uprawiających swój zawód w relatywnie twórczy sposób. W toku prowadzonego wywodu Autorka w umiejętny sposób wykorzystuje dane z wielu wywiadów z aktorami. Są to ciekawe ilustracje losów i poglądów aktorów polskich, wspierające wątek badawczy i diagnostyczny książki.
prof. dr hab. Czesław S. Nosal – fragmenty recenzji

BARBARA MRÓZ – prof. nadzw. dr hab. w dziedzinie psychologii, zatrudniona na Wydziale Zarządzania i Nauk Społecznych UZZM oraz w Uniwersytecie SWPS, przez 21 lat pracowała w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego. W trakcie pracy naukowej zrealizowała wiele projektów dotyczących psychologii osobowości, zarządzania, twórczości oraz jakości życia. Jest autorką książek: Osobowość wybitnych aktorów polskich. Studium różnic międzygeneracyjnych (2008), Poczucie jakości życia u pracowników wyższego szczebla. Uwarunkowania osobowościowe i aksjologiczne (2011), Functioning in the Workplace. Quantitative and Qualitative Psychological Research (2012), Szef X – pracownik Y. Wyzwania w zarządzaniu pokoleniem Y (red.) (2014) oraz ponad 80 artykułów.
Członkini Polskiego Towarzystwa Psychologicznego PTP oraz Polskiego Stowarzyszenia Psychologii Organizacji PSPO.

Lidia Nowak stworzyła poradnik, w którym ujawnia klucz do przemiany osobistej i społecznej - asertywność. Autorka pokazuje, jak ewoluowało rozumienie asertywności i prezentuje trening zachowań asertywnych jako skuteczne narzędzie do budowania postaw obywatelskich, przywracania poczucia autonomii, godności. Dzięki osobistym opowieściom bibliotekarek poradnik staje się zapisem rzeczywistych sytuacji, podpowiada jak radzić sobie z codziennymi zachowaniami współpracowników i czytelników oraz jak budować pozytywne kontakty w relacjach zawodowych i rodzinnych. W swojej książce Lidia Nowak skupia się bardziej na uchwyceniu ducha asertywności, a mniej na technikach, wychodząc z założenia, że to nie znajomość technik czyni człowieka asertywnym, ale postawa. Lidia Nowak porusza także trudny temat mobbingu. W sumie blisko 200 stron pożytecznej podróży po krainie asertywności.

Bezrobocie. Zachowania zdrowotne. Uwarunkowania to publikacja o dosyć szeroko zakrojonym wachlarzu obejmowanych problemów, zjawisk, sytuacji, w której podjęto próbę ich przeanalizowania z zastosowaniem różnych perspektyw badawczych i metod naukowych. Łącza je pojęcia "zdrowie" oraz "bezrobocie", bowiem Autorzy uczynili te "obrazy społeczne" wiodącymi zagadnieniami w swoich refleksjach oraz analizach. Wartością książki i zarazem osiągnięciem Autorów jest przede wszystkim to, że przy dość wyraźnym skoncentrowaniu się na zdrowiu a zatem na interdyscyplinarności i transdyscyplinarności pedagogiki zdrowia (w wymiarze praca-edukacja / socjalizacja-człowiek-zdrowie), udało się im uniknąć jednostronności w podejściu do poszczególnych obszarów tegoż zagadnienia. Interdyscyplinarność pedagogiki, która dziś wydaje się nie tylko modą, ale raczej chyba i koniecznością, uzewnętrznia się w tej publikacji książkowej w dobrym tego słowa znaczeniu. Wyraźnie widać, iż Autorom zależało, aby ich namysł nad problematyką stał się także przedmiotem dalszej dyskusji i poszukiwań badawczych, co wynika z przekonania, iż dokonane analizy nie pretendują do rozwiązań wyczerpujących. z recenzji dr hab. Mirosława Kowalskiego prof. nadzw. Uniwersytetu Zielonogórskiego

Coraz mniej milczenia to cztery autentyczne, wstrząsające historie osób mających odwagę odsłonić tajemnice swojego dramatycznego dzieciństwa, w którym były poniżane, upokarzane, maltretowane i wykorzystywane seksualnie. Rodzice lub opiekunowie robili wszystko, by dziecko wyrządzone mu okrucieństwo poczytywało za dobrodziejstwo. Jak dzieci przeżywały te tragedie? Jakie są następstwa tych dramatów w ich dorosłym życiu?

Różnica między mądrością a inteligencją polega na tym, że inteligentny potrafi wyjść z sytuacji, w którą mądry nigdy się nie wpakuje. Autor nieznany Gdyby chodzący po ateńskich ulicach Sokrates nie wierzył w uczenie mądrości, nie zatrzymywałby ludzi, aby rozmawiać z nimi i uświadamiać im różne niemądrości. Platon nie zakładałby Akademii, a Arystoteles – Liceum. Wielu innych filozofów nie pisałoby dzieł o mądrości, którą warto krzewić. Do podobnego wniosku prowadzą koncepcje i badania psychologiczne w XXI wieku, które sugerują, że można jej nie tylko uczyć, ale nawet nauczyć. O ile łatwo znaleźć książki lub artykuły poświęcone mądrości z perspektywy teoretycznej, o tyle trudno o praktyczne wskazówki, jak rozwijać mądrość. Oto książka, która próbuje tę lukę wypełnić. Czytelnik znajdzie w niej nie tylko przegląd filozoficznych i psychologicznych koncepcji mądrości. Autor odpowiedział na pytania czy bycie mądrym jest związane z wiekiem, płcią, poziomem inteligencji, wykształceniem, bogactwem i wieloma innymi cechami, czy mądrość jest przedmiotem refleksji w edukacji, biznesie i służbie zdrowia. Zamieścił także serię praktycznych ćwiczeń pozwalających rozwinąć refleksyjność, krytyczne myślenie, emocjonalny dystans oraz inne cechy uznawane za atrybuty mądrości. Dr Sławomir Jarmuż podjął odważną próbę przedstawienia zagadnienia zarówno od strony teoretycznej, jak i aplikacyjnej. Książka jest ciekawa, skłaniająca do myślenia, wolna od górnolotnych uniesień – dość częstych w literaturze mądrościowej. Byłoby dobrze, gdyby trafiła do nauczycieli, do managerów, do lekarzy, do aktywistów społecznych. Oczywiście, powinna trafić do studentów psychologii skażonych często pedagogiką konformizmu, posłuszeństwa, uległości i obojętności na los innych ludzi. Z recenzji prof. dr hab. Wiesława Łukaszewskiego