Wszystkie ziarna piasku

This is a very personal book, about being alone and lost'.

In 1975 Kapuscinski's employers sent him to Angola to cover the civil war that had broken out after independence. For months he watched as Luanda and then the rest of the country collapsed into a civil war that was in the author's words 'sloppy, dogged and cruel'. In his account, Kapuscinski demonstrates an extraordinary capacity to describe and to explain the individual meaning of grand political abstractions.

Jedność z różnorodności. Zbiór studiów nad różnymi aspektami dziejów Afryki Książka stanowi zbiór interdyscyplinarnych studiów dotyczących dziejów Afryki. Tematyka poszczególnych tekstów koncentruje się m.in. na historii produkcji piwa w dolinie Nilu, znaczeniu chorób dla eksploracji Afryki, osobistych historiach i doświadczeniach podróżników, historii lokalnej, jak również geopolityce po II wojnie światowej.

******

Unity from Diversity. A Collection of Studies on Different Aspects of African History

The volume is a collection of interdisciplinary studies on African history. The texts discuss, among others, the history of beer production in the Nile Valley, the significance of diseases for the exploration of Africa, personal stories and experiences of travellers, local history and geopolitics after the Second World War.

Maghreb uchodził za region stabilny, odporny na konflikty i kojarzył się głównie z turystyką, nie zaś z zawirowaniami politycznymi. Jak złudne może być to przekonanie, dobitnie pokazały wydarzenia w Tunezji, które zapoczątkowały „arabską wiosnę”, zaskakujące nawet część specjalistów.
Książka Brunona Callies de Salies koncentruje się na wydarzeniach od początku XXI wieku w pięciu krajach Maghrebu: Algierii, Libii, Maroku, Mauretanii i Tunezji. Aktualna, wręcz „gorąca” tematyka jest więc jej istotnym atutem. Autor wyjaśnia główne problemy polityczne, społeczne i kulturowe Maghrebu. Porusza wątki ważne i aktualne także w innych krajach arabskich, np. próby osiągnięcia zgody narodowej wśród napięć między autorytarnym stylem rządów, rewindykacjami społecznymi, ambicjami armii, postulatami zwolenników demokracji, walczących islamistów czy obrońców praw człowieka. Można w niej zatem szukać również odpowiedzi na pytania o przyczynę najnowszych wydarzeń rozprzestrzeniających się na Bliskim Wschodzie.

Wstrząsające wspomnienia świadków i uczestników jednej z najbardziej przerażających wojen w kraju określanym Perłą Afryki. Autor ukazuje, jak dziesięć lat po koszmarze wygląda życie na północy Ugandy naznaczonej rebelią rozpętaną przez Josepha Kony’ego w imię... Dziesięciu Przykazań? Książka zdradza, co myślą Ugandyjczycy o trzydziestu latach rządów prezydenta Yoweri Museveniego. Stanowi zapis tego, co mówią ludzie poznawani w drodze – ofiary Bożej Armii Oporu i wojsk rządowych.

Autor rozpatruje wszystkie uwarunkowania, które wpłynęły na przełomowe wydarzenia i przemiany polityczne. Wbrew popularnym wyobrażeniom determinantami polityki w Kongu nie są jedynie: diamenty, uran, złoto, miedź i koltan. Selekcja i hierarchizacja faktografii to kolejne atuty dzieła. Jeszcze innym walorem książki jest polemika z badaczami, którzy utrwalali oraz powielali stereotypy dotyczące Konga. Niektóre fragmenty monografii zawierają wręcz demitologizację popularnych przekazów. Choć Autor przyjmuje wyrazistą optykę w narracji, to jednocześnie dba o rzetelność przekazu i zachowuje naukowy obiektywizm. Poza perspektywą społeczną, uwzględniającą losy przeszło dwustu plemion i siedmiuset narzeczy, wykorzystuje psychologiczną, kreśląc oryginalne portrety decydentów, m.in.: Leopolda II, Patrice’a Lumumby, Moise’a Czombe, Mobutu Sese Seko, czy członków klanu Kabila. W tym zakresie monografia stanowi studium z zakresu przywództwa politycznego. Uważnej obserwacji i badaniu poddane zostały mocarstwa oraz potężne firmy zagraniczne – jedne i drugie w roli kreatorów rzeczywistości politycznej. Podkreślić należy, iż ponad sześćset stron wykładu (uzupełnionego dwustu stronicowymi aneksami) powstało w oparciu o imponującą podstawę materiałową. Wszystko to czyni z książki dzieło unikalne – tak w odniesieniu do dziejów Konga, jak i kontynentu afrykańskiego. Z recenzji wydawniczej prof. UZ dra hab. Ryszarda Michalaka

Drugie wspólne wydanie dwóch najważniejszych książek wybitnego dziennikarza, które pokazały, jak w imię pseudomisji niesienia cywilizacji wybijano rdzenną ludność Afryki i Australii. Autor podkreśla przy tym, jak wiele łączyło tamtą rzeź z hekatombą późniejszego Holocaustu.

Zainspirowany Jądrem ciemności Josepha Conrada, autor obnaża kolonialną ideologię pogardy i chciwości oraz ludobójstwa w imię poszerzania przestrzeni życiowej dla cywilizacji zachodniej. Umiejętnie łączy wiele wątków, by wykazać podobieństwa między zbrodniami dokonanymi na różnych kontynentach na przestrzeni stuleci. Jest to prowokacyjna podróż przez mroczną historię tworzenia białych społeczeństw w Afryce i Australii, podróż wciąż aktualna, bowiem dotyka podziału świata na lepszych i gorszych, silniejszych i słabszych, bogatych i biedniejszych, rządzących i podporządkowanych.