Wychowanie Bez Nagród I Kar

Rodzina to swoisty mikrokosmos, który tworzą nie tylko poszczególni jej członkowie, ale też istniejące między nimi relacje oraz przekazy międzypokoleniowe. Jak w tym gąszczu zależności nie zagubić własnych potrzeb i indywidualności, ale także jak docenić zasoby złożone w tym życiodajnym, ale przecież też trudnym miejscu, jakim nieraz okazuje się dla nas własna rodzina? Rozmowa z prof. Ireną Namysłowską, która od wielu lat towarzyszy rodzinom jako psychiatra i psychoterapeutka, stanowi przystępny przewodnik po kolejnych fazach życia rodziny – od zakochania, przez narodziny dzieci i okres ich „wylatywania z gniazda”, aż do śmierci jednego z małżonków czy partnerów. Prof. Namysłowska unika przy tym koncentrowania się na samych problemach i dysfunkcjach, bo – jak przekonuje – w rodzinie tkwi wielka siła, dzięki której zdolna jest ona stawić czoło największym kryzysom.

Praca Beaty Marii Nowak stanowi bez wątpienia znakomity przykład publikacji, która - zachowując wysoki poziom naukowy - jest i oryginalna i uniwersalna oraz zrozumiała nie tylko dla specjalistów. Może ona stanowić naukowy przewodnik w zakresie teorii rozwoju i sposobów funkcjonowania nowoczesnej rodziny. Autorka w sposób błyskotliwy i erudycyjny, interpretując uzyskane wyniki badań i uwzględniając resocjalizacyjny kontekst funkcjonowania rodziny w kryzysie, trafnie wskazuje na potrzebę kreowania systemu rodzinnego ku jego autonomii i pokryzysowej autokreacji tożsamości społecznej.

(Z recenzji prof. zw. dr hab. Zdzisława Kosyrza)

Chciałbym pochlebnie wyrazić się o strukturze publikacji. Zawiera ona wszystkie elementy opisu, warsztatu poznawczego i aplikacji praktycznej uzyskanej wiedzy. To jest bardzo ważna cecha pracy naukowej - ukazanie użyteczności zdobytej wiedzy, przymierzenie jej do ewentualnej naprawy rzeczywistości. I to uważam za cenny wysiłek Pani Beaty Marii Nowak. Mam wrażenie, że na szczególną aprobatę i uwagę krytyczną zasługuje część piąta poświęcona zagadnieniom rozwiązań modelowych. To bardzo wartościowy fragment, który rzadko wieńczy prace badawcze. Tymczasem jest to ogromnie ważny, a może najważniejszy element działalności naukowej.

(Z recenzji prof. zw. dr hab. Tadeusza Pilcha)

Dzięki „Trzem sekretom” święte małżeństwo wydaje się nie tylko czymś możliwym do osiągnięcia, ale jednocześnie atrakcyjnym. To bardzo osobiste zaproszenie do odkrycia radości płynącej z codziennego praktykowania cnót ubóstwa, czystości i posłuszeństwa.

Zdecydujcie się - na 33-dniowe rekolekcje w zaciszu swojego domu, a zyskacie nową jakość i głębię wyjątkowej relacji – między wami i Bogiem.

Maria Montessori (1870-1952)była włoską lekarką i pedagożką, która pod wpływem doświadczeń pracy z dziećmi z problemami psychicznymi i ubogimi stworzyła nową metodę wychowawczą. Jej podstawą jest nieskrepowany rozwój dzieci na różnych płaszczyznach zgodnie z ich indywidualnymi potrzebami i możliwościami. Należy wykorzystać ich naturalną kreatywność, ciekawość świata, chęć uczenia się, rozwoju współpracy i zabawy z innymi dziećmi. Dotyczy to zwłaszcza okresu do 6. roku życia, gdy dzieci rozwijają się najszybciej, a ich umysł jest najbardziej chłonny. Dorośli - rodzice, nauczyciele i opiekunowie - powinni je w tym wspierać, a nie formować za pomocą nakazów i kar. Tę metodę do dziś stosuje się w przedszkolach Montessori. „Umysł dziecka” to jedna z najważniejszych prac Marii Montessori, a jej spostrzeżenia i rady są ciągle aktualne.

Książka w wyczerpujący sposób podejmuje trzy zasadnicze tematy. Przede wszystkim autorzy artykułów wyjaśniają, w jaki sposób należy przeprowadzać rzetelną ocenę psychologiczną, by trafnie zdiagnozować dziecko doświadczające alienacji rodzicielskiej. Odwołują się przy tym do pięcioczynnikowego modelu, dzięki któremu można zebrać i uporządkować niezbędne informacje dotyczące matki, ojca i dzieci, a następnie określić prawdopodobne przyczyny, dla których dziecko odmawia kontaktu z jednym z rodziców. Autorzy opisują też przykłady odpowiednich interwencji w lekkich, umiarkowanych i poważnych przypadkach alienacji rodzicielskiej. Kolejny aspekt omówiony w tej książce to spojrzenie na zjawisko alienacji z perspektywy prawnej – wyjaśnienie, w jaki sposób teoria alienacji rodzicielskiej spełnia kryteria sprawy Frye, Dauberta i Mohana w zakresie składania zeznań przez biegłych sądowych. Autorzy opisują tu m.in. wyniki badań naukowych oraz sposób interpretacji zjawiska alienacji rodzicielskiej przez profesjonalne amerykańskie organizacje zajmujące się podobnymi problemami. I wreszcie, autorzy i redaktorzy tekstów zamieszczonych w tej książce rozprawiają się z licznymi mitami na temat alienacji rodzicielskiej, jakie znaleźć można zarówno w literaturze fachowej, jak i w mediach społecznościowych kierowanych do szerokiego grona odbiorców.

Pierwszy z redaktorów książki – dr Demosthenes Lorandos, jest biegłym psychologiem i prawnikiem, jak również autorem trzytomowej publikacji The Litigotor’s Handbook of Forensic Medicine, Psychiatry and Psychology. Drugi redaktor – dr William Bernet, biegły sądowy, psychiatra specjalizujący się w badaniu dzieci i młodzieży, to emerytowany profesor Uniwersytetu Vanderbilta. Był założycielem i pierwszym prezesem grupy alienacji rodzicielskiej (Parental Alienation Study Group) – organizacji non-pro?t poświęconej działalności naukowej i edukacyjnej związanej z zapobieganiem, diagnozowaniem i leczeniem alienacji rodzicielskiej.

Książka zainteresuje osoby zajmujące się problemem alienacji rodzicielskiej: psychologów, psychiatrów, pracowników socjalnych, biegłych sądowych, którzy zeznają w sprawach dzieci ze skon?iktowanych rodzin, prawników specjalizujących się w sprawach rodzinnych, sędziów orzekających w sprawach rodzinnych, a także naukowców prowadzących badania wśród dzieci rodziców rozwiedzionych lub żyjących w separacji.
Patronat: Stowarzyszenie Nasze Dzieci Razem Przeciw Alienacji w Rodzinie.

Opowieść o młodych ludziach walczących o życie w świecie, w którym wszystko zawiodło.
Zanim rozsypią się na kawałki, szukają ucieczki.
W alkoholu, lekach, narkotykach, seksie, przemocy, autoagresji.
Żyją i czekają, aż w końcu serca im pękną. Aż się nie obudzą.

Dzieciaki – nastolatki i dwudziestolatki – balansują na granicy. Próbują radzić sobie z brakiem miłości, depresją, zaburzeniami psychicznymi, nałogami i jednocześnie żyć na własnych zasadach. Im głębiej sięgamy do ich historii, tym jaśniejsze się staje, skąd ich urazy, traumy, dlaczego uciekają i co próbują zapomnieć.
Dawid Karpiuk opowiada to wszystko ich realnymi głosami, których refrenem jest hiphopowy soundtrack. Narracja wymyka się schematom i choć płynie się przez nią jak w transie, to nie jest fikcja.
Te historie wydarzyły się naprawdę.

Dawid Karpiuk – wokalista i gitarzysta Dziwnej Wiosny, autor piosenek i dziennikarz „Newsweeka”. Przyjaciel amstaffa Antka. Dzieciaki to jego literacki debiut.