Wykop

„Automat z wodą gazowaną z syropem z lub bez. Powieść mińska” to drugie wydanie książki z roku 2015 o tym samym tytule. Jest to opowieść o pragnieniu wolności w Mińsku dławionym żelazną pięścią sowieckiego totalitaryzmu. W gronie stiljagów, noszących koszule w papugi i słuchających rock’n’rolla, rozgrywa się historia miłości, przyjaźni i rozczarowania. W końcu zostaje tylko bezradność po zderzeniu się z twardą rzeczywistością niczym z automatem, z którego nie da się wydusić porcji gazowanej wody. Równorzędnym bohaterem powieści jest stolica Białorusi, zamieszkana przez fascynujące postaci – lingwistycznego geniusza Biga, Tatarkę Nelę, kagebistę Guryka, mordercę Johna F. Kennedy’ego Lee Harveya Oswalda. Mińsk, całkiem zrujnowany w trakcie II wojny światowej, został odbudowany w stylu socrealizmu. Uładzimir Niaklajeu darzy swoje miasto głębokim, ciepłym uczuciem, nic więc dziwnego, że niejeden wątek powieści pławi się w jego nostalgicznym blasku. „Kiedyś Asia wyjechała z Mińska na tydzień do krewnych w Wiedniu. I od razu tłum przy okienku z wodą przerzedził się: kolejek nie było nawet w upały. Z Wiednia Asia przywiozła coca-colę, o której śpiewaliśmy: „Nie idźcie, dzieci, do szkoły, napijcie się coca-coli…” – sami wprawdzie nigdy coca-coli nie piliśmy i, jak się okazało, nie była nam do niczego potrzebna. Co tam jakaś coca-cola w porównaniu z bąbelkową wodą z syropem ze sklepiku Sałamona Majsiejewicza!” Uładzimir Niaklajeu – białoruski poeta, prozaik, opozycjonista, kandydat na prezydenta Białorusi w wyborach w 2010 roku. Laureat Nagrody im. Jerzego Giedroycia za najlepsza książkę prozatorska w języku białoruskim w 2012 roku za powieść Automat z woda gazowana z syropem lub bez. Powieść mińska. Automat… jest pierwsza powieścią Niaklajewa przełożoną na język polski. Jakub Biernat – dziennikarz TV Biełsat, reportażysta, tłumacz i podróżnik. Jego reportaże i teksty publicystyczne poświęcone krajom Europy Wschodniej były publikowane w najważniejszych polskich gazetach i czasopismach. W czasie swoich podroży odwiedził już 13 z 15 krajów powstałych po rozpadzie Związku Sowieckiego. Jego ulubiona postsowiecka republika jest jednak Białoruś.

To pierwsza w Polsce, książka która składa się z najlepszych tekstów napisanych przez społeczność Internautów z serwisu Broszka.pl. Teksty zostały demokratycznie wybrane w głosowaniu całej społeczności serwisu. Oprócz tekstów Internauci wybrali slogany reklamowe, które znajdują się na pierwszej stronie okładki.
Teksty są poukładane w 5 rozdziałach: Bro w łóżku, Bro radzi, Bro na kanapie u terapeuty, Bro w kuchni i Opowiadania.
BroSzura ma wyjątkową i spójną z internetowym wydaniem oprawę graficzną, zaprojektowaną przez Agatę Raczyńską, projektantkę witryny www.broszka.pl BroSzura jest wydawnictwem, którego celem jest promocja twórczości ludzi nieznanych, ludzi, którzy często mijają Cię na ulicy. Ludzi jednak wyjątkowych bo takich, którym się chce!
Broszka.pl to efekt wirtualnej przyjaźni 3 osób piszących blogi - Met, Maurycji i Plazmy. Broszka.pl jest wyjątkowym miejscem w Internecie, gdzie swoje teksty publikują Ci, którym się chce pisać na tyle dobrze, żeby pozostałym chciało się czytać i komentować.

Narrator, jednocześnie główna postać utworu, snajper, reprezentant świata chrześcijańskiego, kieruje strzelbę w stronę swego celu – muzułmanki, która ze swego punktu obserwacyjnego celuje z broni w jego stronę. Każde z nich może strzelić w ciągu sekundy, żadne nie wykonuje decydującego ruchu. Doruntina – jak nazywa swoją przeciwniczkę narrator, nawiązując do bałkańskiej legendy o miłości, która przezwycięża śmierć – staje się niemą słuchaczką opowieści o dzieciństwie i dojrzewaniu bohatera, jego studiach literackich, wątek ostatnich wojen domowych toczonych na Bałkanach przeplata się z osobistymi doświadczeniami i przeżyciami autora. Liczne nawiązania do bohaterów dzieł literatury światowej sprawiają, że przeszłość miesza się z teraźniejszością, fikcja z rzeczywistością. Konflikty zbrojne są tu tylko pretekstem do poszukiwania odpowiedzi na pytania najistotniejsze, dotyczące natury człowieczeństwa. Otrzymujemy uniwersalną opowieść o życiu i śmierci, miłości i nienawiści, bezsensie wojny, wewnętrznych konfliktach i absurdalności ludzkiej egzystencji. Blaže Minevski - macedoński prozaik i dramaturg, urodził się w 1961 roku w Gevgeliji, ukończył dziennikarstwo na Uniwersytecie w Skopje. Autor powieści, opowiadań i dramatów. Jego tłumaczona na wiele języków powieść Celownik otrzymała tytuł „powieści roku” dziennika „Utrinski Vesnik”, prestiżową nagrodę „Stale Popov” – przyznawaną przez Stowarzyszenie Pisarzy Macedonii dla najlepszej prozy, oraz nagrodę Miasta Skopje – „13 Listopada”. Potwierdzeniem polularności Blaže Minevskiego są kolejne macedońskie wznowienia powieści Celownik oraz nagroda dla „najczęściej czytanego autora”, którą na podstawie ilości wypożyczeń utworów pisarzy macedońskich we wszystkich bibliotekach publicznych w kraju przyznaje Narodowa i Uniwersytecka Biblioteka im. Św. Klimenta Ochrydzkiego w Skopje. Utwory Blaže Minevskiego wydawane są w przekładach na inne języki. Powieść Celownik ukazała się w języku angielskim, armeńskim, serbskim, słoweńskim, arabskim, chińskim i włoskim. Tłumaczenia na język serbski doczekała się jego powieść Ja, Tito i Myszka Miki, a na język bułgarski – powieści Powinniśmy zrobić zdjęcie, zanim zaczęliśmy się nienawidzić i Wyznania pewnego wilczomlecza.

Dzwon na trwogę to powieść o tajemniczych związkach sztuki teatru i życia duchowego, a w warstwie fabularnej o inwazji islamu na Europę.

„Plujący żelazem lotny potwór już zwinął się w nagłym zwrocie przed czołem, błysnął złowrogo w słońcu i z rosnącym wciąż szumem i gwizdem pędził tuż blisko z powrotem. Na jego grzbiecie stał człowiek i strzelał” – to tylko mały fragment jednej z brawurowych szarż powietrznych opisanych w pierwszej powieści kpt. Meissnera. Akcja Eskadry, bo taki tytuł nosi ta książka, toczy się podczas wojny polsko-bolszewickiej. Śmierć jednego z pilotów w rozbitym samolocie i ciężka rana dowódcy eskadry pociągną za sobą wiele zmian w życiu porucznika Szyllinga i jego kolegów. Czy nowy dowódca zdobędzie zaufanie zgranego zespołu? Któremu z odważnych pilotów odda swe serce piękna sanitariuszka? I czy wszyscy szczęśliwie wrócą ze swych podniebnych akcji, gdy po nimi rozgrywać się będzie jedna z najważniejszych bitew w naszej historii?

Kamyki w butach to próba nawiązania szczerej, pełnej życzliwości i zrozumienia rozmowy z czytelnikiem, a jednocześnie zachęcenia go do podjęcia wewnętrznego dialogu ze sobą samym na temat wszystkich trudnych, bolesnych, traumatycznych wydarzeń, przeżyć czy wspomnień, które nie pozwalają w pełni cieszyć się życiem, odbierają spokój ducha, hamują rozwój. Ten głęboki namysł nad własnym wnętrzem może bowiem zaowocować większą psychiczną równowagą, umożliwić harmonijną egzystencję, pozwolić czerpać radość z codziennych chwil. Danuta Maria Walczak to psycholog z dwudziestoczteroletnim stażem pracy jako terapeuta, biegły sądowy i konsultant ds. psychoprofilaktyki. Najbardziej ceni sobie indywidualną pracę terapeutyczną i doradczą (także diagnostyczną) z pacjentem, wymagającą wielkiej mobilizacji i wysiłku, ale zarazem ogromnie satysfakcjonującą. Od 2004 r. mieszka z mężem Michałem w Szwajcarii. Jest zodiakalnym Wodnikiem - nietuzinkowym, twórczym, o szerokich zainteresowaniach. Często skupia myśli na filozoficznych aspektach życia. Wierzy, że w ludzkim umyśle kryje się wielki potencjał samopomocy w kryzysie. Rysuje, pisze wiersze, projektuje i tworzy barwne witrażowe lampy.