Wytnij I Ułóż Ćwiczenia Rozwijające Sprawność Manualną

Przedmiotem publikacji jest próba zebrania wiadomości o początkach tworzenia spisów piśmiennictwa, które wspierały proces kształcenia, dostarczając precyzyjnej informacji o książce. Proces stopniowego podnoszenia jakości informacyjnej wykazów piśmiennictwa pozwolił na opracowanie nowego systemu dokumentacji, którym okazała się bibliografia. Osiągnięcie efektu wymagało żmudnej pracy wielu pokoleń dokumentalistów. Istnieją również ważne dla początków bibliografii zasoby archiwalne, których analiza pozwala na uzyskanie odpowiedzi na pytania nurtujące badaczy bibliografii.

„Dlaczego to niemożliwe?” to książka ucząca dostrzegać i wskazywać absurdalność i nierealność różnych sytuacji, przedmiotów, elementów przyrody i wyglądu ludzi. Patrząc na fotografie i odpowiadając na pytania, dziecko musi powiedzieć, który element zdjęcia jest nierealny i dlaczego. W książce przedstawiono 57 zdjęć. Na stronach parzystych umieszczono fotografie dla dziecka. Na stronach nieparzystych znajdują się pytania i polecenia, które czyta dorosły (nauczyciel, terapeuta, rodzic) pracujący z uczniem.

Zmieniający się kontekst socjokulturowy, nowe ideologie, transformacja wartości, zwłaszcza wartości moralnych, aktualizują potrzebę analiz nad dobrem dziecka. W czasach dynamicznych zmian społecznych jest wręcz konieczne – zarówno w wymiarze teorii, jak i praktyki edukacyjnej – podejmowanie zagadnień związanych z kategorią „dobra dziecka”. Na to zapotrzebowanie próbują odpowiedzieć autorzy niniejszej książki.

Opracowanie stanowi interesujący i wartościowy materiał, inspirujący do rozwijania pedagogicznej refleksji nad dobrem dziecka i sposobami jego urzeczywistniania. Różnorodność tematów sprawia, że książka może mieć szerokie grono odbiorców wśród teoretyków i praktyków edukacji.
Dr hab. Danuta Opozda, prof. KUL

Prezentowana praca jest swego rodzaju debatą nad „dobrem dziecka”. Odsłania te najbardziej znaczące i kreatywne problemy życia, rozwoju i edukacji dzieci, ukazuje niezbędne warunki gwarantujące im pomyślne, ludzkie, bezpieczne dzieciństwo oraz analizuje wybrane aspekty „dobra dziecka”. Jest ważnym studium interdyscyplinarnym, w którym analizy pedagogiczne, socjologiczne i psychologiczne wyrażają wspólną troskę o przyszłość dziecka.

Książka stanowi istotny wkład w rozwój teorii i praktyki pedagogicznej i z pewnością przyczyni się do poszerzenia jej perspektywy badawczej. Formułowane interesujące wnioski mogą być z powodzeniem zastosowane w praktyce, a niektóre z nich mogą się stać sygnałem do poszukiwań nowych, lepszych rozwiązań. Sądzę, że ta wieloaspektowa praca dobrze wpisuje się w nurt nowej pedagogiki dziecka i wzbudzi zainteresowanie wielu pedagogów, studentów, rodziców, opiekunów oraz wychowawców.
Dr hab. Katarzyna Segiet, prof. UAM

„Historyjki obrazkowe z emocjami” to materiały edukacyjne dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, szczególnie dla tych, które mają trudności z odczytywaniem oraz nazywaniem emocji innych osób na podstawie mimiki ich twarzy i mowy ciała. Każda historyjka składa się z trzech obrazków, które dziecko ma ułożyć w odpowiedniej kolejności i włożyć do plastikowych kieszonek. Następnie uczeń powinien nazwać emocje, które odczuwają postacie pokazane na ilustracjach. Najlepiej jeśli zrobi to samodzielnie, analizując wygląd ust, brwi i oczu postaci, ich sylwetki oraz kontekst sytuacji.

Sprawność aparatu oddechowego i aparatu artykulacyjnego ma ogromny wpływ na prawidłową mowę dzieci. Ćwiczenia doskonalące i rozwijające motorykę narządów artykulacyjnych oraz kształtujące prawidłowy tor oddechowy stanowią podstawową część terapii logopedycznej. Pozwalają na świadome kierowanie ruchami narządów artykulacyjnych, usprawniają mięsień języka, wargi, podniebienie miękkie i żuchwę. Dzięki nim dziecko rozróżnia wdech i wydech, poszerza pojemność płuc i wzmacnia mięśnie oddechowe.

Ćwiczenia zamieszczone w książeczce mogą również być podstawą zajęć przeprowadzanych w ramach profilaktyki logopedycznej. Przeznaczone są dla dzieci w wieku przedszkolnym, mogą być wykorzystywane przez logopedów, nauczycieli oraz rodziców do samodzielnej pracy w domu. Wszystkie zadania powinny być wykonywane dokładnie, powoli, każde z nich powtarzamy z dzieckiem co najmniej pięciokrotnie. Rolą dorosłego jest pokazanie poprawnie wykonanego ćwiczenia i zachęcenie dziecka do wspólnej pracy.

Potraktujmy ćwiczenia jako zabawę, a wówczas będą one dla naszych pociech prawdziwą przyjemnością i wykonywać je będą z radością.

Miłej zabawy!

Monografia poświęcona kształtowaniu kompetencji kluczowych w edukacji przyrodniczej stanowi wartościowe opracowanie, będące odpowiedzią na główne wyzwania współczesnej edukacji. Usystematyzowana wiedza zawarta w trzech częściach książki odnosi się do: refleksji dotyczących wkładu dydaktyków przedmiotów przyrodniczych w kształtowanie kompetencji kluczowych, wyników badań nad wybranymi kompetencjami kluczowymi oraz praktycznych rozwiązań w zakresie ich kształtowania na wszystkich etapach edukacji.
Autorzy monografii należą do grona doświadczonych teoretyków i praktyków szeroko rozumianej edukacji przyrodniczej: od przedszkola po studia wyższe. Reprezentują zarówno środowisko akademickie, jak i oświatowe aktywnie działające na rzecz przygotowania społeczeństwa do uczenia się przez całe życie, niezbędnego do dobrego funkcjonowania we współczesnym, szybko zmieniającym się świecie.