Terri Parlato "Trzeba sprawić, że historia ma sens. Zostawiać ślady i podprowadzać czytelników, ale nie zdradzić zbyt wiele przed końcem"

Wszystkie mroczne miejsca to książka dziejąca się w dwóch płaszczyznach. Pierwsza opowiada o stracie i tragedii żony, druga natomiast przedstawia historię pani detektyw i jej punktu widzenia. Która z tych dwóch płaszczyzn była dla Ciebie trudniejsza do opisania?

 

Obie te płaszczyzny stawiały przede mną wyzwania. Z detektyw było łatwiej, bo jesteśmy w podobnym wieku, i czerpałam z moich prywatnych życiowych doświadczeń, jednak pisanie o jej życiu zawodowym było trudniejsze. Moje wykształcenie związane jest z edukacją. Prowadziłam zajęcia z literatury dla nastolatków, więc musiałam zgłębić tajniki policyjnych procedur. Mam jednak szczęście, bo przyjaciel z grupy pisarzy jest byłym policjantem, więc był bardzo pomocny. Jeśli chodzi o punkt widzenia młodej żony, czerpałam wiedzę z kursów psychologii, aby lepiej pokazać traumę, którą przeszła. A zatem obie płaszczyzny były wymagające, ale każda z nich w inny sposób.

Czym są „wszystkie mroczne miejsca” dla bohaterów książki?

 

Mroczne miejsca są zarówno dosłowne, jak i przedstawione w przenośni. Dosłownie, to tam gdzie Molly była przetrzymywana. Prawdziwe, namacalne miejsce. W przenośni wszystkie mroczne miejsca znajdowały się w psychice oprawcy, w ciemności duszy. Te mroczne miasta są tam, gdzie mieszka zło.

Jakie były Twoje źródła wiedzy podczas pisania książki? Czy inspirowałaś się może jakąś prawdziwą historią?

 

Ponownie, jak wspomniałam, uczestniczyłam w kursach psychologii, co bardzo pomogło. Robiłam też research i dużo czytałam o sposobie myślenia kryminalistów. I inspirowałam się historiami prawdziwych ofiar zbrodni. Kiedy myślałam o napisaniu książki, obejrzałam reportaż o kobiecie, która opisała swoją historię porwania jako młoda dziewczyna. Byłam poruszona jej siłą i uporem i bardzo mi zależało, żeby pokazać taki rodzaj triumfu nad złem w mojej książce.

Jakie są największe wyzwania podczas pisania powieści?

Sprawienie, że wszystkie elementy do siebie pasują. Całe moje życie pisałam krótkie historyjki, jednak napisania powieści podjęłam się stosunkowo niedawno. Trzeba sprawić, że historia ma sens. Zostawiać ślady i podprowadzać czytelników, ale nie zdradzić zbyt wiele przed końcem. To jest na pewno duże wyzwanie. W końcu chcemy, żeby czytelnik był zaskoczony, ale jednak zadowolony z zakończenia.

Główna bohaterka – Molly – ma wielu przyjaciół. Możesz nam powiedzieć, kto według Ciebie daje jej największe wsparcie po śmierci męża?

Wydaje mi się, że Kim – jej najlepsza przyjaciółka, jeszcze od czasów dzieciństwa. Znały się od lat, ale przez to, że Kim miała swoje obowiązki – nauczanie, wychowanie chorych dzieci, Molly nie chce zawracać jej głowy. Prawda jest taka, że Molly generalnie nie chce nikogo prosić o pomoc. Bo to by oznaczało, że musiałaby zdradzić zbyt wiele ze swojej przeszłości, którą raczej woli skrywać, niż się z nią zmagać.

No właśnie, Molly dotykają demony z przeszlości. Jaka jest jej siła, żeby sobie z nimi radzić?

 

Przed poznaniem męża, żyła w trybie „przetrwania”. Chodziła na terapię, która trochę jej pomogła, ale nie do końca, co sprawiało, że nadal musiała sobie radzić z traumą. Opierała się również na swojej starszej siostrze i jej sile. I myślę, że śmierć męża sprawiła, że musiała stać się jeszcze bardziej zdeterminowana. Zrozumiała, że albo stawi czoła demonom, albo przegra na zawsze.

Wszystkie mroczne miejsca to Twój debiut. Jakie to uczucie, kiedy chwalą cię nie tylko media i czytelnicy, ale także pisarze, którzy już osiągnęli sukces, jak na przykład Lisa Jackson czy Mary Burton?

 

To było niesamowite uczucie. Jestem bardzo wdzięczna każdemu za wsparcie: autorkom i autorom, profesjonalistom związanym z branżą, czytelnikom i recenzentom. I oczywiście mojemu agentowi, który we mnie wierzył. Jestem przeszczęśliwa!

Jakie są twoje najbliższe plany?

Moja druga książka z Ritą Myers pojawi się w Stanach w czerwcu 2023 roku. Otrzymałam bardzo pozytywny feedback na jej temat i mam wiele pomysłów na rozwinięcie bohaterki w kolejnych książkach w przyszłości

OD AUTORKI:

Chciałabym również podziękować polskim czytelnikom, recenzentom, wydawcy oraz wszystkim, których zainteresowały Wszystkie mroczne miejsca. Mój mąż ma polskie korzenie. Jego babcia mówiła do niego po polsku, ale niestety pamięta z tego tylko kilka słów. Bardzo chcielibyśmy kiedyś odwiedzić Polskę.