Zarys fizjologii człowieka

Jest to pierwsze polskojęzyczne wydanie znanego i cenionego na świecie podręcznika do nauki fizjologii człowieka. Zawarta w nim obszerna wiedza jest przedstawiona w wyjątkowo przejrzysty sposób. Profesjonalnie i zgodnie z założeniami tak zwanego zintegrowanego podejścia pokazuje wzajemne powiązania procesów fizjologicznych. Idealnie łączy wiadomości z poziomu molekularnego z poziomem komórki, tkanki i całego organizmu. Wyjątkowo bogaty, przejrzysty i kolorowy materiał graficzny (ponad 450 rysunków, schematów i wykresów) doskonale ilustruje omawiane zagadnienia i zapewnia wysoki poziom dydaktyczny publikacji.

Książka dostarcza nie tylko wiedzy o zasadach funkcjonowania ludzkiego ciała, lecz także wskazówek, jak należy się uczyć i rozwiązywać problemy:
każdy rozdział rozpoczyna się od listy oczekiwanych wyników, która jednocześnie stanowi informację o zawartości rozdziału;
ryciny, zatytułowane „Zwróć uwagę na…”, mają na celu lepszą prezentację wybranego zagadnienia (np. rycina z rozdziału 1.,dotycząca koncepcji mapowania, przydatnej w podejmowaniu decyzji klinicznych);
zagadnienia w panelach „Bieżący problem” umożliwiają sprawdzenie umiejętności odniesienia zdobytej wiedzy do opisów przypadków klinicznych;
ryciny, zatytułowane „Elementy zasadnicze”, stanowią podsumowanie najważniejszych wiadomości z danego tematu i są szczególnie przydane przy powtarzaniu materiału;
oddzielne rozdziały (10, 17 i 22) są poświęcone sposobom koordynacji procesów fizjologicznych różnych układów w celu podkreślenia integracyjnej natury fizjologii;
w „Dodatkach” znajdują się m.in.: odpowiedzi na pytania, powtórka wiedzy z fizyki, logarytmów i genetyki;
„Słownik/Skorowidz”, znajdujący się na końcu książki, pozwala szybko zapoznać się z nowymi pojęciami.

W podręczniku przedstawiono najważniejsze aspekty fizjologii człowieka, kierując się potrzebami odbiorców, którymi są przede wszystkim studentki wydziałów kosmetologii. Opanowanie materiału zawartego w przedstawionej książce powinno stać się punktem wyjścia do dalszej nauki takich przedmiotów, jak higiena, patologia, dermatologia czy kosmetologia. Cechą wyróżniającą naszą książkę spośród innych podręczników fizjologii jest rozdział poświęcony skórze, w którym szeroko omówiono zagadnienia z morfologii, histologii oraz fizjologii tego narządu, poruszając jednocześnie problematykę dotyczącą włosów, paznokci oraz gruczołu mlekowego.

Podręcznik zawiera niezbędne wiadomości na temat fizjologii człowieka, uwzględniające najnowsze informacje przydatne w późniejszej nauce przedmiotów klinicznych. Przejrzysty układ książki pozwala na łatwe i selektywne korzystanie z poszczególnych partii materiału stosownie do potrzeb studentów oraz koncepcji wykładu. Bogaty materiał graficzny – prawie 200 rycin – ułatwia rozumienie i przyswojenie treści.
Publikacja została przygotowana z myślą o studentach kierunków: pielęgniarstwo, położnictwo, ratownictwo medyczne, analityka medyczna, zdrowie publiczne, dietetyka. Treść uwzględnia zalecenia edukacyjne określone w podstawach programowych.

Książki te umożliwiają interaktywną naukę za sprawą sztuki kolorowania, dzięki której zapamiętanie kluczowych pojęć, zrozumienie rozmaitych procesów oraz poznanie poszczególnych struktur jest łatwiejsze i bardziej zajmujące. Każdej ilustracji towarzyszy zwięzły i przejrzysty opis, a dobór i układ treści oraz grafiki do pokolorowania sprawiają, iż książki te stają się doskonałym uzupełnieniem wielu podręczników.

W podręczniku omówiono wydolność fizyczną, metody jej pomiaru oraz profilaktyczne znaczenie wysiłku. Walory dydaktyczne książki podnosi właściwa selekcja materiału oraz odpowiedni układ treści. Każdy rozdział jest poświęcony czynności danego narządu lub układu i podzielony na dwie części. W części 1 przedstawiono prawidłowe funkcjonowanie narządu lub układu w spoczynku, a w części 2 - zmiany funkcjonowania w czasie wysiłku. Podręcznik jest adresowany do studentów akademii wychowania fizycznego, akademii medycznych, wydziałów rehabilitacji, fizjoterapii, a także turystyki i rekreacji.

Doprawdy wstyd, Czytelniku, że od kiedy pierdzieć począłeś, nie wiesz nawet, jak to robisz i jak to robić powinieneś. Sprawa ta, analizowana przeze mnie rzetelnie, dotąd zaniedbana była wielce nie dlatego, że niegodna uwagi, ale z powodów innych: zdawało się bowiem, iż żadnej metodzie nie podlega, i nowych w tej materii nie poczyniono odkryć. To błąd. Znacznie bardziej, niż zwykliśmy mniemać, potrzebna jest wiedza, po co pierdzimy. Pryncypia owej sztuki przedkładam przeto zainteresowanym.

Sztuka pierdzenia ukazała się we Francji w roku 1751. Szybko zdobyła ogromną popularność, a jej najbardziej rubaszne ustępy czytano na salonach po spożyciu ostatniego dania wystawnej kolacji. Lektura dzieła, wzbudziwszy śmiech, ułatwiała trawienie. Dziś jego przenikliwość docenią nie tylko amatorzy owej pożytecznej sztuki, ale i wszyscy, którzy lubią podróżować po krainie absurdu.