Zbrodnia bez kary

Książka uważana za największe dzieło pisarza. Ma stałe miejsce w kanonie klasyki reportażu wojennego. Autor oddaje w niej hołd, stawia pomnik żołnierzom armii generała Andersa. Narracja rozpoczyna się od momentu, gdy Polacy zaczynają przygotowywać kolejny szturm na wzgórze. Każdy rozdział to opowieść o jednej jednostce wchodzącej w skład II Korpusu lub relacja z fragmentu działań zbrojnych. Wańkowicz opisuje nie tylko przebieg kolejnych walk, ale także problemy łączności, akcje saperów, działania kwatermistrzów. Tekst napisany jest z ogromnym pietyzmem i umiłowaniem szczegółu. Cechy te są znakiem rozpoznawczym twórczości pisarza.
Z posłowia gen. Władysława Andersa do wydania londyńskiego „Było to pod Monte Casino” (1954)
„Melchior Wańkowicz dał prawdziwy obraz bitwy ujęty przede wszystkim od strony przeżyć człowieka. Być może, że według zasad suchej nauki, książka ta nie jest „historią”, jest jednak na pewno wiernym świadectwem wielkości ducha żołnierza polskiego, objawionego w najdoskonalszej formie ofiary życia i krwi.”

Czyta Roch Siemianowski

Wydany w 1962 r. zbiór Busz po polsku to jedyna w dorobku Ryszarda Kapuścińskiego książka w całości poświęcona Polsce.

Akcja reportaży rozgrywa się w latach 50. i 60. na polskiej prowincji. Opowiadają one o epizodach z życia związanych z nią ludzi. Bohaterami są między innymi: dwie Niemki uciekające z domu starców w Szczytnie; studenci relegowani z uczelni waletujący w akademikach, bez pomysłu, co robić dalej; prześliczna dziewczyna w bikini, którą jej przyjaciel rzeźbi jako Madonnę do kościoła w miasteczku; górnicy wędrujący ze Śląska z ciałem tragicznie zmarłego w kopalni kolegi, do jego rodzinnej wsi na Mazurach…

Wydanie zostało wzbogacone o napisany w połowie lat 80. XX wieku tekst zatytułowany Ćwiczenia pamięci. Ozdobą tomu są reportaże Danka i Sztywny, które wydają się być niemal gotowymi scenariuszami filmowymi.

Opowieść o życiu, pracy, niepowodzeniach i sukcesach ośmiorga dziennikarzy. Historia o tym jak budowali swoje kariery. Przede wszystkim jednak prawda o życiu, opowiedziana przez mistrzów słowa i przekazu. Zaskakująco zabawna fabuła, nastawiająca pozytywnie, ujmująca i budująca, przekonująca że wszystko jest możliwe. Książka zmuszająca do czytania jednym tchem, naprawdę dobra lektura na wieczór czy wakacyjne plażowanie.

Gratka dla studentów dziennikarstwa lub dla tych, którzy dopiero myślą o podjęciu tego zawodu i chcieliby przybliżyć sobie nieco kulisy warsztatu.

Czy rozmówca jest dla reportera tylko tematem? Czy tematy faktycznie leżą na ulicy? Jak pogodzić pracę, która absorbuje w stu procentach, z codziennością? Jaką rolę w życiu reportera pełni miasto i skąd wiadomo, kiedy nasz słuchacz się wzruszy? Odpowiedzi na te i podobne pytania składają się na zbiorowy portret ludzi, którzy na ogół stoją po drugiej stronie mikrofonu lub kamery. Tajniki warsztatu dziennikarskiego i osobiste wyznania − opowieść z pasją o ludziach z pasją.

Łacińskie „de profundis” oznacza „z głębokości”. Dogłębnie, trafnie, z historycznym i odautorskim komentarzem opisuje tu Wańkowicz dzieje exodusu Polaków do Kanady na przełomie wieków XIX i XX. Ale „Polacy i Ameryka” to nie tylko dzieje exodusu. Mistrz reportażu przedstawia też proces zapuszczania korzeni czy codzienne zmagania z cudzoziemską rzeczywistością. Poznajemy też ówczesną społeczną i polityczną sytuację rodaków, która staje się powodem ruchów emigracyjnych na inny kontynent. Brawa należą się Michałowi Breitenweldowi za bezbłędnie oddany barwny, wańkowiczowski styl.

Heban to złożona z wielu wątków fascynująca, nowoczesna powieść-relacja z „ekspedycji” w głąb Czarnego Kontynentu, ukazująca Afrykę u progu XXI wieku, Afrykę rozdzieraną wojnami, głodem, epidemiami i korupcją.

[...] „Heban” Ryszarda Kapuścińskiego to dramatycznie stawiane pytanie do nas, Europejczyków: czy z takim zapomnianym, umierającym kontynentem będziemy mogli spokojnie żyć?

Co to jest „syndrom Bullerbyn”? Jak dogadać się z małomównym Szwedem? Czego potrzebuje do szczęścia przeciętny mieszkaniec kraju, w którym, jak mawiają złośliwcy, lato trwa jeden dzień? Czy to prawda, że król Karol XVI Gustaw w trosce o środowisko naturalne zakaże swoim krajanom używania wanien? Jak w praktyce wygląda słynne szwedzkie równouprawnienie?

Autorka odpowiada na te pytania, oprowadzając czytelnika po galerii utopijnych portretów jednego z najszczęśliwszych narodów Europy, w otoczeniu stereotypowych łatek i etykiet przypisywanych Szwedom, jak również pośród krytycznych przedstawień w krzywym zwierciadle. Wszystko po to, żeby lepiej poznać Szwecję i jej mieszkańców. Czy dzieli nas coś więcej niż Bałtyk?