Ze Złości

Pisząc „63 noce” oparłem się na faktach i autentycznych postaciach. Mój Orzeł to Agaton, czyli Stanisław Michał Jankowski, Legenda Powstania Warszawskiego. Większość opisów walki ulicznej wymyśliłem, ale gdy doszło do wędrówki kanałami, sięgnąłem po oryginalne relacje i na takiej podstawie napisałem swoje partie. Przejścia kanałowe są więc zainspirowane głównie fragmentem autobiograficznej książki Agatona „Z fałszywym ausweisem w prawdziwej Warszawie: wspomnienia 1939-1946.” Co do reszty zacytowanych faktów, to pilnowałem się, żeby pisać skąd mój bohater zdobywa kolejną wiedzę na temat Powstania. W „63 nocach” drugim (ale nie mniej ważnym) planem akcji jest współczesna Warszawa. Pojawiają się ludzie z krwi i kości, bo to plan mocno autobiograficzny. W kilku epizodach obsadziłem znajomych. Wystąpili z pełną tego świadomością, autoryzując nasze fikcyjne rozmowy, a napisanie książki o moim życiu zasugerował mi kolega Bartek Sosnowski, za co mu dziękuję!

Henia (Henryka) Karmel-Wolfe urodziła się w 1921 roku w Krakowie. Mieszkała z rodzicami i młodszą siostrą Iloną przy ul. Józefa 1 na Kazimierzu, w kamienicy będącej własnością rodziny od początku XIX wieku. Henia i Ilona uczęszczały do polskich szkół publicznych oraz do Gimnazjum Hebrajskiego. Były to Żydówki nowoczesne, aktywne w młodzieżowym ruchu syjonistycznym Akiwa, a jednocześnie wychowane w duchu polskości i kulcie polskiej literatury. W 1942 roku znalazły się w krakowskim getcie, a następnie w obozie w Płaszowie. W 1943 roku zostały wywiezione do obozu pracy przymusowej w Skarżysku-Kamiennej, rok później zaś przeniesione do Lipska, do jednego z dwóch podobozów KZ Buchenwald. Ciężko ranne w kwietniu 1945 roku podczas marszu śmierci więźniów z ewaluowanego obozu, po zakończeniu wojny spędziły dwa lata w Sztokholmie na leczeniu i rehabilitacji zapewnionej przez Szwedzki Czerwony Krzyż. W 1947 roku zadebiutowały wspólnie tomem poetyckim Śpiew za drutami, złożonym z wierszy pisanych w niewoli (II wydanie: Austeria 2015). W 1948 roku Henryka wraz z mężem Leszkiem i urodzonym w 1946 roku synkiem Janem wyjechała do Stanów Zjednoczonych (siostra poszła w jej ślady rok później). W 1951 roku urodziła córkę Joy. W 1971 roku wydała autobiograficzną powieść The Baders of Jacob Street, a drugą, pod tytułem Marek and Lisa: A Love Story, tuż przed śmiercią. Zmarła nagle w 1984 roku.

Czwarty tom znakomitej serii Johna Flanagana, która od ponad trzydziestu tygodni nie schodzi z listy bestsellerów „New York Timesa”.
Czy ci, którzy jeszcze niedawno byli śmiertelnymi wrogami, mogą połączyć swe siły i walczyć ramię w ramię przeciwko wspólnemu nieprzyjacielowi?

Wiosna miała oznaczać koniec niewolniczej doli Evalyn i Willa. Ale gdy tylko przyjaciołom udało się dać nogę z zimowych siedzib Skandian, tajemniczy jeździec porywa dziewczynę. Will, choć zahartowany i sprytny nie jest w stanie stawić czoła sześciu napastnikom… Na szczęście Halt i Horace przybywają w samą porę! Rychło okazuje się, że ci, których wzięto za przypadkowych rzezimieszków są tak naprawdę szpiegami wielkiej armii. Władca Temujai przygotowuje gigantyczną inwazję, która zagrozi nie tylko Skandii, ale również innym niezależnym królestwom. Czworo Aralueńczyków musi przekonać dumnych mieszkańców Północy o tym, że wszystkim grozi śmiertelne niebezpieczeństwo. Will, Evanlyn, Halt i Horace są gotowi stanąć do walki u boku Skandian i wesprzeć ich swoimi umiejętnościami i mądrością – o ile oczywiście Oberjarl wyrazi zgodę na to, by w szeregach jego wojowników znaleźli się obcy…

Oto Bob albo mężczyzna w łodzi. Bob łowi ryby. O Bobie opowiada Bob – syn Boba. Syn Boba także ma syna, na którego wołają Bob. Bob – ten najstarszy - mieszka na rzece. Rzeka jest błotnista. Ale Bob widzi w rzece tak jak ryby. Bo Bob zjada rybie oczy. Żeby zobaczyć. Żeby złowić tę jedną rybę. „Bob albo mężczyzna w łodzi jest prawdziwie awangardowym tekstem, w którym - co jest odświeżające – brak najmniejszego śladu pretensjonalności lub ironii. Oto zaklęcie w najczystszej postaci, oto mit. To zaprawdę: modlitwa.” Paste Magazine „Jednym z największych darów, jaki może nam przekazać tekst literacki jest to, że może on odświeżyć nasz język. W powieści Bob albo mężczyzna w łodzi Petera Markusa język nie tylko zostaje odświeżony, ale całkowicie przebudowany.” The Brooklyn Rail

Robert Lowell nazwał powieść Dobry żołnierz Forda Maddoksa Forda najlepszą powieścią francuską napisaną w języku angielskim. Na podobnej zasadzie możemy nazwać Braci Aszkenazy najlepszą powieścią rosyjską stworzoną w jidysz. Czytelnik znajdzie w niej tołstojowski rozmach, wielość i różnorodność postaci, świetnie zrozumiane procesy historyczne, a nade wszystko dramat kobiet i mężczyzn, uwięzionych w pułapce sił o kolosalnej skali. Izrael Joszua Singer, urodzony w Biłgoraju w 1893 roku, był starszym o 9 lat bratem Izaaka Baszewisa Singera. Ich ojciec był chasydzkim mędrcem, matka pochodziła z długiej linii nie-chasydzkich rabinów. Izrael Joszua spędził swe wczesne lata w sztetlu Leoncin, a czas dorastania w Warszawie, gdzie oddziałał na niego ruch żydowskiego oświecenia (haskali). Jako młody człowiek pracował jako dziennikarz w Kijowie, ale jego wczesna fascynacja socjalizmem zderzyła się z brutalną rzeczywistością rewolucji rosyjskiej. W 1934 roku przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie pisywał dla gazety „Jewish Daily Forward”. Opublikował siedem książek, z których najbardziej znaną jest powieść „Bracia Aszkenazy” (1936). [...] Jej centralny motyw to kariera Simchy Meira Aszkenazy – który później porzuci religię i stanie się Maksem – i jego dążenie do dominacji w łódzkim przemyśle tekstylnym. Wszelkie machinacje bohatera przedstawiono z imponującą dokładnością. W tle rozwija się równoległy wątek wrogości i rywalizacji pomiędzy braćmi Aszkenazy: Simcha Meir bierze zaaranżowany ślub z kobietą będącą miłością życia jego brata Jakoba Binema, ten zaś żeni się z dziedziczką wielkiej fortuny, co z kolei jest źródłem konsternacji dla Simchy Meira. Konflikt jest w Łodzi obecny na co dzień. Rozgrywa się pomiędzy braćmi, właścicielami fabryk i robotnikami, rabinami i grzesznikami, Rosjanami i Polakami, gojami i wyznawcami religii mojżeszowej, Litwakami i Żydami z centralnej Polski. Jak mówi stare porzekadło, w kapitalizmie człowiek wyzyskuje człowieka, podczas gdy w komunizmie jest odwrotnie. Tak samo jest w Łodzi – niezależnie od tego, kto nią rządzi, wyzysk trwa, zatruwając atmosferę jadami nienawiści.

Doskonały thriller prawniczy, który niczym nie ustępuje powieściom Grishama! `Sheehan, który jest praktykującym adwokatem sądowym, przejrzyście i klarownie przedstawia ciemną stronę swojej profesji wraz ze wszystkimi nieczystymi zagrywkami stosowanymi podczas długich, męczących godzin spędzanych na sali rozpraw` - The New York Times Book Review.