Zemsta

La vie Sicilienne de Laura Biel ressemble à un conte de fées.

Tout serait idéal si le monde de Massimo ne tournait pas autour de manipulations, trahisons, et violences.
Laura réalise douleureusement quelles sont les conséquences d'être la femme de l'homme le plus dangereux de Sicile.
Cette deuxième partie de 365 jours est un roman plein d'action, de retournements de situation, de trahisons et de combats pour l'honneur. Chaque chapitre est étonnant, rien n'est évident, mis à part un amour passionnel où il n'y ni de bons ni de mauvais héros mais beaucoup d'incertitude, d'aventure et de passion.

W dniu ślubu Ada czuje się całkiem szczęśliwa. Na swój sposób kocha swojego poczciwego męża o szerokich ramionach. Chce zostać położną, jak jej matka, przysłużyć się społeczności. Lecz gdy po roku małżeństwa nadal nie może ogłosić, że spodziewa się dziecka, pojmuje, że znalazła się w niebezpieczeństwie. Nie czuje się bezpiecznie w mieście, w którym bezdzietne kobiety oskarża się o czary i wiesza się na szubienicy. Musi zostawić wszystko za sobą i uciec. Tak oto w 1894 roku, mając ledwie osiemnaście lat, dołącza do bandy buntowniczek z Hole-in-the-Wall.


Anna North wywraca do góry nogami typową westernową historię. I daje nam kultową bohaterkę, na jaką zasługujemy.
Jenny Zhang

Przerażająca, mądra, czuła i wciągająca.
R.O. Kwon

Banitka podbija stawkę mieszanką historii alternatywnej i feministycznego westernu. Porywająca proza North to fantastyczna filmowa przygoda.
Washington Post

Fanki Margaret Atwood i Cormaca McCarthy'ego nareszcie dostają western, na jaki zasługują
Alexis Cole

Wirtuozerska
New Yorker

TO SPOD PIÓRA TEJ WIKTORIAŃSKIEJ PISARKI WYSZŁY OPOWIEŚCI: „CRANFORD”, „PÓŁNOC I POŁUDNIE”, „RUTH”, „ŻONY I CÓRKI”...

Po śmierci wikarego w miasteczku Combehurst wdowa po nim, pani Browne, sama wychowuje dwoje dzieci w domu na wrzosowisku. Maggie i Edward to rodzeństwo różnego temperamentu. Maggie wydaje się podporządkowana bratu we wszelkich kwestiach. A on maksymalnie wykorzystuje ten układ.
Kilka lat później, gdy oboje są już dorośli, Maggie staje przed dylematem: ocalić brata od więzienia, a tym samym zerwać z narzeczonym w zamian za zatuszowanie malwersacji Edwarda.
I wybór, którego młoda kobieta dokonuje, wprawi wszystkich w zdumienie...


Elizabeth Gaskell (1810-1865) to obok sióstr Bronte chyba najpopularniejsza brytyjska pisarka XIX wieku. Przyjaciółka Charlesa Dickensa, który cenił ją za wyśmienitą prozę. Doskonale też oddawała w swych historiach sytuację kobiet w ówczesnej epoce.

Rowan

Zajmuję się tworzeniem bajek. Parki rozrywki, studia filmowe, pięciogwiazdkowe hotele – to wszystko mogłoby być moje, gdybym odnowił Krainę Marzeń.
Pomysł na zatrudnienie Zahry z początku wydawał się dobry… A potem ją pocałowałem. Sprawy całkiem wymknęły się spod kontroli, kiedy pod pseudonimem wysłałem jej SMS. Zanim zdałem sobie sprawę, gdzie popełniłem błąd, było już za późno.
Ludzie tacy jak ja nie doczekują szczęśliwych zakończeń.
Moim przeznaczeniem jest je niszczyć.

Zahra

Po tym, jak po pijanemu wysłałam aplikację na inne stanowisko i przy okazji skrytykowałam najdroższą atrakcję w Krainie Marzeń, Rowan Kane powinien wywalić mnie na zbity pysk. Zamiast tego zaproponował mi wymarzoną pracę. Gdzie w tym haczyk? Otóż musiałam pracować dla najbardziej wymagającego szefa, jakiego kiedykolwiek spotkałam.
Rowan okazał się niesympatyczny i niedostępny, ale mojego serca to nie obchodziło. Przynajmniej dopóki nie odkryłam sekretu Kane’a.
Nadszedł czas, aby nauczyć miliardera, że pieniądze nie mogą wszystkiego naprawić.
A już na pewno nie nas.

"Dziecko pokuty" Francine Rivers
Wstrząsająca i kontrowersyjna powieść o kobiecie, która nie dała sobie odebrać nadziei.

Była zimna styczniowa noc, kiedy zdarzyła się ta rzecz niewybaczalna, nie do pomyślenia”. Tak zaczyna się opowieść o Dinie, której życie w krótkiej chwili rozpadło się niczym kryształ na dziesiątki drobnych kawałków.

Wracała z pracy... Akurat zepsuł się jej samochód... Co prawda było już późno, ale kampus był blisko... Nim jednak tam dotarła, dopadł ją ten mężczyzna ze starego kombi... W jednym momencie jej przyszłość stała się ciemną plamą, która z każdym dniem zdawała się coraz bardziej przerażać.

Potem nadeszły dni, o jakich chciała zapomnieć. „Trzeba tylko – usłyszała chyba w klinice – pozbyć się tego, co poczęło się w tych przerażających okolicznościach... To niegroźny zabieg…" Czy jednak na pewno? To pytanie formułowane na różne sposoby wracało do niej niczym echo, przynosząc same wątpliwości…
Recenzje:

Ta książka odsłania boleśnie ludzką hipokryzję. Nagle budzimy się z pięknego snu. Idealni ludzie, dobrzy chrześcijanie, których poznajemy na początku opowieści, okazują się wcale nie tacy krystalicznie czyści. Wiara okazuje się tylko wygodnym płaszczykiem – nosisz, kiedy ci wygodnie, a jak się robi za gorąco, odwieszasz do szafy. Dla Diny jest to bolesna lekcja.
W tej opowieści dotykamy problemu prawdziwej wiary, płynącej prosto z serca. Wiary, która sprawia, że nie wybieramy tego, co wydaje się nam łatwiejsze czy lepsze. Główna bohaterka wiele wycierpiała w imię swoich przekonań, wiara dała jej jednak oparcie, którego nie potrafili zapewnić jej najbliżsi.

Myślałam, że mnie samą ta religijność zmęczy i zniechęci, ale nie. Za sprawą pióra Francine Rivers można się nawet nawrócić, tak pięknie o niej pisze. W tej powieści doświadczamy bowiem żywego Boga, który kocha swoje owieczki i mówi, ciągle do nich mówi. Trzeba tylko nauczyć się go słuchać.
Autorka serwuje nam błyskotliwą i bezlitosną satyrę życia, w której poniekąd każdy się odnajdzie.

FRANCINE RIVERS - jedna z najpopularniejszych pisarek amerykańskich, autorka ponad 20 bestsellerowych powieści, przetłumaczonych na dwadzieścia języków, m.in. trylogii: „Głos w wietrze", „Echo w ciemności", „Jak świt poranka". Zdobyła liczne nagrody i zaszczyty, w tym Christy Award, za stworzenie inspirującej fabuły o charakterze historycznym, złoty medal Amerykańskiego Stowarzyszenia Wydawców Chrześcijańskich ECPA za powieść „Ostatni zjadacz grzechu" (zekranizowaną przez Michaela Landona). W 2010 roku książki Francine zostały uznane za najlepiej sprzedające się tytuły na liście „New York Timesa".
film reklamowy Dla książki wydanej przez Wydawnictwo Bogulandia dostępny na youtube.

Kiedy musisz zadbać o siebie, nawet kłamstwo się nada... Shibata czuje się wykorzystywana w firmie, w której pracuje od kilku lat. Drobne, ale uciążliwe dodatkowe obowiązki zrzucane na nią ze względu na płeć są jej codziennością. Wyczerpana tą sytuacją, pod wpływem impulsu kłamie, że spodziewa się dziecka. To całkowicie zmienia nie tylko jej pozycję w pracy, ale także całe życie. Odgrywanie roli przyszłej matki okazuje się zaskakująco komfortowe i pochłania ją bez reszty. Z dnia na dzień granica między kłamstwem a prawdą coraz bardziej się zaciera. Dziennik pustki, miejscami surrealistyczny i pełen cierpkiego humoru, jest zapisem samotności, jakiej doświadczają kobiety. Japońskie społeczeństwo zapewnia jedynie powierzchowne rozwiązania i pozorne zrozumienie. Urodzisz – piekło; nie urodzisz – też piekło. Shibata postanawia zadbać o bezpieczne miejsce tylko dla siebie, pielęgnując w sobie małe kłamstwo. Nadchodzi czterdziesty tydzień ciąży. Jaką przyszłość przyniesie „rozwiązanie”? Ta opowieść o kłamstwie w przewrotny sposób obnaża prawdę o społeczeństwach, w których wartość jednostki jest mierzona jej użytecznością dla innych i gotowością do odgrywania z góry wyznaczonych ról. Adrianna Wosińska, redaktor naczelna magazynu „TORII” Emi Yagi (1988) urodzona w prefekturze Nagano, mieszka w Tokio. Ukończyła studia na Uniwersytecie Waseda. Obecnie jest zatrudniona jako redaktorka w czasopiśmie dla kobiet. Dziennik pustki, jej pierwsza powieść, zdobył nagrodę im. Osamu Dazaia, przyznawaną corocznie najlepszemu debiutowi literackiemu.