Zgoda

Opracowana przez jednego z najaktywniejszych polskich wolnomularzy, a równocześnie ważnego dostojnika w strukturach wyższych stopni, ta unikalna publikacja ujawnia (?) 100 masonów, z pośród tych, którzy mieli największy wpływ na losy świata. Są na tej liście osoby powszechnie znane jako wolnomularze, jak Mozart, Waszyngton czy Churchill, ale też wiele postaci, które mogą wywołać zaskoczenie.
Co parę lat ukazują się kolejne książki i artykuły ukazujące nowe informacje o członkostwie różnych znanych osób w strukturach wolnomularskich. Książka Klausa Dąbrowskiego bierze pod uwagę najnowszy stan tych ustaleń. Ostatnią jej częścią jest skrupulatny wykaz źródeł.
Portrety wszystkich 100 bohaterów (i bohaterek) książki stworzono przy pomocy narzędzi sztucznej inteligencji (AI). Dzięki tej technologii udało się odtworzyć twarze osób czasem dotąd znanych jedynie z kilku starych rycin, czy słabej jakości dawnych fotografii. Teraz można spojrzeć w twarz osobom takim jak Monteskiusz czy Abramowski, jakby były nam współczesne.

Klaus Dąbrowski otrzymał pierwsze trzy stopnie wtajemniczenia w Wielkim Wschodzie Polski. Od 2005 roku jest członkiem Uniwersalnej Ligi Masońskiej (U.F.L.) zbliżającej do siebie masonów “regularnych” i “liberalnych”. Od 2006 roku jest redaktorem portalu wolnomularstwo.pl. Od 2018 roku kieruje freemasonry.network — jednym z największych na świecie serwisów poświęconych wolnomularstwu. Został wyniesiony do 33° — najwyższego stopnia Rytu Szkockiego Dawnego i Uznanego przez Wielką Lożę Włoch A.F. and A.M. (Palazzo Vitelleschi) w 2010 roku, a obecnie pełni urząd Suwerennego Wielkiego Komandora Rady Najwyższej Polski.

„1720 dni na Syberii” – to drugie, zmienione wydanie wcześniejszej publikacji, która w 2009 roku ukazała się pt. „Gorzki smak mleka, czyli nigdy więcej".
Strony książki odsłaniają przed czytelnikiem historię opartą na faktach. Historię, przedstawiającą losy młodziutkiej autorki, której dane było spędzić pięć długich lat w nieludzkich warunkach na Syberii. W słowie wstępnym autorka zdradza miedzy innymi jaka była etiologia powstania tej pozycji. Całość kończy się autorskim epilogiem, tworząc tak jakby klamrę zamykającą pewien fragment życia Danuty Sienkowskiej-Haffke. Na końcowych stronach prozy znajduje się także zarys biograficzny i zdjęcie autorki.

A tak w tekście zamieszczonym na drugiej stronie okładki wypowiada się o książce jedna z wnuczek pani Danuty – Magdalena Turowska:
Lata 40 XX wieku. Niekończąca się podróż w topornych wagonach. A potem Syberia, na której poddać się znaczy tyle, co umrzeć. Gdzie aby przetrwać, trzeba imać się każdej dostępnej pracy, czy będzie to taśma produkcyjna, czy wyrąb tajgi, czy chodzenie po zasypanych śniegiem chałupach z talią wróżebnych kart w dłoni. „1720 dni na Syberii” to prawdziwa historia nastoletniej dziewczyny, która wraz z matką i czwórką rodzeństwa trafia do Kraju Ałtajskiego. Anna, bo tak jej na imię, ogląda świat z wrażliwością dziecka. Ze szczegółami przedstawia surowość, ale i kulturę odległej krainy. Trudy życia na zesłaniu, ale także, zabawne niekiedy, perypetie swoich bliskich. Maluje portrety szeregu bohaterów drugoplanowych, przywołuje czastuszki śpiewane dla otuchy nad kubkiem kipiatoku. Bez silenia się na nadmierny dystans, ale i bez martyrologii, Anna zabiera nas w podróż, w wyniku której „ta straszna Syberia” staje się jeszcze straszniejsza, a zarazem dziwnie bliska.

W tym tomie kolekcji „Najwybitniejsi Naukowcy”, prezentującej postaci ludzi nauki, których badania przyczyniły się do rozwoju ludzkości w różnych dziedzinach – medycynie, przyrodzie, fizyce czy astronomii, poznamy angielską matematyczkę Adę Lovelace. Ada była córką lorda Byrona, znanego poety. Wychowywała ja matka, która chciała dać jej jak najlepsze wykształcenie, dlatego skierowała jej zainteresowania ku matematyce i logice. Dzięki matce Ada poznała Charlesa Babbage`a, twórcę maszyny analitycznej, zwanej często pierwszym komputerem. Chcąc przybliżyć jego pracę innym, Ada przetłumaczyła z włoskiego artykuł o wynalazku Babbage`a i dodała do niego obszerny komentarz z algorytmem do wykonania na maszynie analitycznej. Z tego powodu uznaje się ją za pierwsza programistkę. W albumie znajdują się krótkie biogramy najważniejszych postaci występujących w komiksie, posłowie dr. Tomasza Rożka, propagatora nauki i twórcy kanału Nauka To Lubię, oraz kalendarium odkryć bohaterki. Twórcą serii „Najwybitniejsi Naukowcy” jest hiszpański scenarzysta i rysownik Jordi Bayarri. Kolekcję poleca portal Nauka To Lubię Junior.

"–?Wiesz? Łapię się coraz częściej na tym, że nie chce mi się żyć – powiedziałaś. – Ta myśl nie niepokoi mnie bardzo. Wydaje mi się naturalną konsekwencją tego ciśnienia, które w mojej głowie już od jakiegoś czasu narasta. Oczywiście od myśli do czynów jest droga daleka, ale pustka, ciemna dziura mnie nie przeraża.

Leżeliśmy obok siebie. Patrzyłem na ciebie, na twoje jasne włosy rozrzucone na poduszce, na białą, jedwabną koszulę nocną. Wpatrywałaś się we mnie z tym dziwnym, zagadkowym wyrazem twarzy i mówiłaś dalej:

–?To uczucie niekiedy we mnie narasta, a czasem się cofa. Mam teraz taki czas, że nie chce mi się walczyć ze swoją słabością. Wolę się temu poddawać. Mówić o tym też coraz mniejszą mam ochotę.

–?Porozmawiajmy, proszę – powiedziałem, gładząc delikatnie twoją głowę.

–?Gdy z tobą o tym rozmawiam, poddaję się potrzebie spuszczenia tego napięcia, które mnie męczy, ale zarazem czuję, że jeszcze bardziej oddalam się od tej Róży, której ty byś chciał i którą ja chciałabym być dla ciebie – ciągnęłaś nieśpiesznie. Nasenna tabletka zaczęła działać. – Wszystko jest takie nierealne. Mam wrażenie, jakbym patrzyła przez szybę. Dziwne, niedobre zmęczenie. Zapadanie się w sobie – wypowiadałaś krótkie zdania. – Chciałabym zapaść w sen i już się nie obudzić. Właśnie tego chcę."

Ta książka prezentuje sylwetki niezwykłych kobiet. Niektóre z nich to postaci biblijne i święte Kościoła katolickiego, inne to postaci historyczne żyjące w różnych epokach; jeszcze inne to bohaterki naszych czasów, które mogliśmy minąć na ulicy lub jechać z nimi w tramwaju…
Wśród przedstawionych pań są takie, które dokonały rzeczy wielkich: budowały szkoły i szpitale, troszczyły się o biednych i chorych. Inne żyły skromnie i cicho, przez nikogo nie zauważane. Co je łączy: kobiecość, hart ducha, duma i osobowość, a przede wszystkim miłość, która dla każdej z nich stanowiła inspirację do działania, niezależnie od tego, czy zakładały fundacje, zajmowały się pracą naukową czy… gotowały zupę.

Mądre, piękne i odważne… bohaterki dla dziewczyn XXI wieku

Okoliczności historyczne spowodowały, że Bronisław Piłsudski, pozostając w głębokim cieniu swego brata Józefa, przez bardzo długi czas był dla Polaków niemal nieznany. Ich losy potoczyły się odrębnymi torami, nie łączyło ich także podobieństwo charakterów. Józef był człowiekiem walki, Bronisław pacyfistą, przeciwnikiem wszelkich działań zbrojnych i jakiejkolwiek przemocy. [...] Książka przybliża zawiłe koleje jego losu. W stulecie śmierci Bronisława Iskry przypominają jego postać nie tylko jako wybitnego etnografa, lecz również od mniej znanej strony – jako człowieka niewolnego od wahań i rozterek, marzyciela i rozbitka duchowego, pechowca i samotnika, któremu życie poskąpiło szczęścia.