Zwierzyniec literacki

Niniejsza książka, już siódma z serii „Biblioteka – Dzieci – Młodzież” jest tematycznym poradnikiem literackim, prezentującym literaturę dziecięcą i młodzieżową związaną ze światem zwierząt.

Zarówno obfitość pozycji, które ukazały się w ostatnich latach na ten temat, jak indywidualne zainteresowania czytelników, oraz potrzeby wychowawców i nauczycieli tworzących różne programy poznawania środowiska czynią taki poradnik bardzo pożytecznym.

Wykorzystywać go można w procesie gromadzenia zbiorów bibliotecznych, podsuwania odpowiednich źródeł nauczycielom czy bibliotekarzom przygotowującym zajęcia z dziećmi szkolnymi czy przedszkolnymi; można też, oczywiście, korzystać z niego, przygotowując własne projekty. Ale przede wszystkim wydaje się on być niezwykle pożytecznym narzędziem pracy z czytelnikiem indywidualnym – z dzieckiem i ewentualnie jego rodziną, jeśli interesują się oni światem zwierząt i zechcą się z nim bliżej zapoznać.

W żywym, atrakcyjnym stylu autorka prezentuje całą panoramę zwierzęcego świata. Poradnik jest skonstruowany w taki sposób, że można z niego korzystać w dwóch porządkach. Z jednej strony układ rozdziałów prezentuje poszczególne gatunki najpopularniejszych zwierząt. W obrębie zaś rozdziałów omawiane teksty są ułożone według rosnącego stopnia trudności. Zatem utwory dla czytelników młodszych są omawiane zawsze na początkach rozdziałów, a jeśli mamy do czynienia ze starszym kandydatem na czytelnika, lektury odpowiednie dla niego znajdujemy w końcowych częściach rozdziału. To znakomicie ułatwia wyszukiwanie potrzebnych utworów.

Ważne jest to, aby świadomość ekologiczna młodych ludzi nie sprowadzała się do łzawych pretensji wobec „niedobrych”, którzy nie troszczą się o egzotyczne zwierzątka gdzieś hen, na antypodach. Żeby była wzbogacona o refleksję i gotowość do dobrych działań w najbliższym dziecku kręgu, potępienie okrucieństwa i złych nawyków. Nic zaś nie daje tak dobrej okazji do refleksji, jak lektura ciekawej i mądrej książki – a w „Zwierzyńcu” znajduje się ich bardzo wiele.

Z przedmowy prof. Joanny Papuzińskiej