1984

Describing Tolstoy's crisis of depression and estrangement from the world, A Confession is an autobiographical work of exceptional emotional honesty. It describes his search for 'a practical religion not promising future bliss but giving bliss on earth'. Although the Confession led to his excommunication, it also resulted in a large following of Tolstoyan Christians springing up throughout Russia and Europe.

Mariel Spark knows not to trust a demon, especially one that wants her soul, but what's a witch to do when he won't leave her side - and she kind of doesn't want him to?

Mariel Spark is prophesied to be the most powerful witch seen in centuries of the famed Spark family, but to the displeasure of her mother, she prefers baking to brewing potions and gardening to casting hexes. When a spell to summon flour goes very wrong, Mariel finds herself staring down a demon - one she inadvertently summoned for a soul bargain.

Ozroth the Ruthless is a legend among demons. Powerful and merciless, he drives hard bargains to collect mortal souls. But his reputation has suffered ever since a bargain went awry - if he can strike a deal with Mariel, he will earn back his deadly reputation. Ozroth can't leave Mariel's side until they complete a bargain, which she refuses to do (turns out some humans are attached to their souls).

But the witch is funny. And curvy. And disgustingly yet endearingly cheerful. Becoming awkward roommates quickly escalates when Mariel, terrified to confess the inadvertent summoning to her mother, blurts out that she's dating Ozroth. As Ozroth and Mariel struggle to maintain a fake relationship, real attraction blooms between them. But Ozroth has a limited amount of time to strike the deal, and if Mariel gives up her soul, she'll lose all her emotions - including love - which will only spell disaster for them both.

Lektura szkolna z opracowaniem. Książka zawiera notatki na marginesie, cytaty, które warto znać, biografię autora.

Three couples. One therapist's couch ...

Alice and Niall used to be lovers, best friends and parents, in that order. Now they're no longer on the same page or even reading from the same book.

Ann thought when she and Ken retired, it would be their second spring. Instead, it feels more like an icy winter.

Orla is falling in love with boyfriend Paul, but her complicated past makes her unsure if she can ever be intimate with anyone.

Three couples find themselves telling a stranger about the most private part of their lives - their hopes, their disappointments, their awkward realisations.

Can they learn to be honest with each other? And what life-changing decisions will be made when they do?

Codzienna trasa do gabinetu i z powrotem. Rozmowy z pacjentami na temat ich problemów, nierzadko trywialnych. Monotonia praktyki psychologicznej. Rysowanie karykatur pacjentów. Tak wygląda życie głównego bohatera. Za dwadzieścia dwa tygodnie planuje przejść na emeryturę. A co potem? Czy pozostaje już tylko całkowite zanurzenie się we własnej samotności?

Pewnego dnia do gabinetu przychodzi Agathe. Tak rozpoczyna się najważniejszy etap życia terapeuty i pacjentki.

Debiutancka powieść duńskiej pisarki odniosła światowy sukces i została wydana w trzydziestu krajach, zdobywając wiele pozytywnych recenzji prasy i czytelników.

Ukazując dwie postaci źle traktowane i rozczarowane życiem, Agathe urzeka subtelną atmosferą i ogromną uwagą, jaką autorka poświęca emocjom swoich, czasem nieudolnych postaci.
„Le Monde”

Anne Cathrine Bomann w sposób subtelny ukazuje kwestie, które najwyraźniej bardzo dobrze zna.
„La Repubblica”

Urocze, niepozbawione humoru i głębokie!
„The Irish Times”

Zdumiewające!
„Frankfurter Allgemeine Zeitung”

Główny bohater tej krótkiej opowieści jest przedstawiony dogłębniej, niż większość autorów potrafiłaby to uczynić w tekście trzykrotnie dłuższym.
„The Herald”

Bomann jest psycholożką i przekonująco ukazuje, jak ważne jest otwieranie oczu i serc innych ludzi.
„Daily Mail”

Przez całe życie James Schuyler, znakomity poeta amerykański, zafascynowany był światem dzieci, dziecięcą wrażliwością i wyobraźnią. A zwłaszcza sposobem, w jaki dzieci naśladują i zniekształcają język dorosłych, przywłaszczany z gazet, telewizji, filmowych dialogów. Właśnie językowa mimikra stanowi główny temat tej ironicznej, pełnej humoru powieści Alfred i Ginewra. Najważniejszy jest język, i to, co się z nim dzieje. A zatem deformacje języka dorosłych, a poprzez nie – języka odświeżanie.