2019 Waza W Kawałkach / 2019 The Vase In Pieces

Almanach Koła Młodych „Sfera 3” jest propozycją wydawniczą przynoszącą wiersze dwudziestu autorów związanych z krakowskim forum młodych przy Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich. Tradycja owego forum obejmuje z górą okres półwiecza. Niniejszy zbiór poezji kontynuuje almanachy „Sfera” (1998) i „Sfera 2” (2006). Wyjaśnijmy, że tajemniczo brzmiący tytuł książki powstał ze skróconego w trakcie dyskutowania w Kole słowa „aksjosfera”. Czy można żywić nadzieję, że zebrane wiersze wynikają nie tylko z głębszej potrzeby ekspresji, ale także z ambicji formułowania odpowiedzi na wezwanie, które płynie ze świata wartości? Nie będziemy tu analizowali poszczególnych utworów (a jest ich sporo!), ani próbowali szufladkowania materii poetyckiej – przecież czytelnik znajdzie w utworach autorskie propozycje młodych godne uwagi (a może i krytyki). Ważne jest, czy mamy tu do czynienia z odkrywczą wizją teraźniejszości i z oryginalnością artystyczną. Powiedzieliśmy, że „Sfera 3” kontynuuje cykl publikacji młodych pisarzy, nawiązując więc do własnych „korzeni”. Dostrzegamy tu twarze znane z wcześniejszych publikacji (por. „Sfera 2”z 2006 roku), do których należą: Małgorzata Lebda, Aneta Kielan, Agnieszka Żuchowska – Arent. Cenne jest to, że pojawia się grupa „nowych autorów”, znanych z publikowanych własnych książek: Michał Piętniewicz, Monika Kusztal, Marta Półtorak, Marta Kostyk, Jadwiga Grabarz, Joanna Bąk, Monika Maśnik, Gina Jusięga, Marta Różańska, Tomasz Olpiński… Do grupy „nowopoetyckich” najmłodszych dołączyli: Marek Psonka, Piotr Szewczyk, Michał Zawrotniak, Aleksandra Furgała, Bartosz Kwiatkowski. Grupa autorów (nazywana niekiedy „nową poezją krakowską”) poszukuje nowych dróg artystycznych i własnej poetyckiej dykcji. Pomieszczone tu utwory ujawniają także próbę odpowiedzi na pytania egzystencjalne i temporalne (zwłaszcza odnoszące się do czasu teraźniejszego). Czytajmy młodą poezję… /Prof. Bogusław Żurakowski

Magdalena Ficowska-Łuszczek – poetka, dziewczyna z okładek pism minionych lat. Urodzona w Warszawie, dziesięć lat mieszkała i tworzyła w Zakopanem. Członkini Związku Literatów Polskich, laureatka ogólnopolskich konkursów poetyckich, trzykrotna stypendystka Ministerstwa Kultury i Sztuki. Debiutowała w 1977 r.

w tygodniku studenckim „ITD”, publikowała wiersze w prasie literackiej: w „Kulturze”, „Literaturze”, „Odrze”, „Poezji”, „Nowym Wyrazie” oraz „Katoliku”, „Dunajcu”, „Gazecie Krakowskiej”, a także w „Świerszczyku” i „Płomyczku”.

Od 1991 r. współpracowała z redakcją literacką 2 Programu Polskiego Radia jako autorka słuchowisk i miniatur poetyckich. W 1997 r. została zaliczona przez paryskie wydawnictwo TEMOINS w poczet czterdziestu czterech czołowych współczesnych poetów polskich – wiersze Magdaleny Ficowskiej-Łuszczek opublikowano w wydanej we Francji "Antologii poezji polskiej 1975–1990" obok utworów Czesława Miłosza i Wisławy Szymborskiej. Jej wiersze umieszczono też w "Antologii nowej polskiej' poezji Borysa Dankowa z 2006 r., wydanej w Bułgarii. W Polsce umieszczono Poetkę w leksykonie Lesława Bartelskiego "Polscy pisarze współcześni 1939–1991", Wydawnictwo Naukowe PWN, oraz w "Antologii tysiąclecia – poezja polska" pod red. Aleksandra Nawrockiego, Wydawnictwo IBiS, Warszawa 2002. Tomiki Magdaleny Ficowskiej-Łuszczek znajdują się w Bibliotece Nobla w Sztokholmie i w Bibliotece Papieskiej w Watykanie.

Ukazały się następujące jej tomiki poezji:

"Serce się powtarza" – Nowy Sącz 1984,

"Wzburzony sen" – Wydawnictwo Literackie, Kraków 1987,

"Nefertari – obłok pyłu na drodze" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 1999,

"Na podobieństwo swoje" – Warszawa 2000,

"Urwisko" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2006,

"Zaklinanie szczęścia" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2010,

"Gniew motyla" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2014,

"Jak Feniks z popiołów" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2017,

"Wiersze wybrane – SELECTED POEMS" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2017,

"Rajski ptak" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2018,

"Wilki" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2019,

"Anielica" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2019,

"Gwiazda" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2019,

"Bogini" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2020,

"1,5 sekundy do Raju" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2020,

"Na szczęście są chmury" – Wydawnictwo Miniatura, Kraków 2021,

"Przerwana omerta" – Wydawnictwo Poligraf, Brzezia Łąka 2022,

"Zapadnia" – Wydawnictwo Poligraf, Brzezia Łąka 2022.

"Anihilacja" – Wydawnictwo Poligraf, Brzezia Łąka 2023.

Wydała też baśnie i wiersze dla dzieci:

"Tatrzańskie opowieści" – Wydawnictwo Elgros, Warszawa 1999,

"Wielka wróżka" – Toruń 1993,

"Orzeszek" – Wydawnictwo Elgros, Warszawa 1999,

"Powrót wielkiej wróżki" – Wydawnictwo Elgros, Warszawa 2000.

(...)Uważna lektura monologów w formie dystychów lub w postaci strofoid nasuwa wiele zaskakujących skojarzeń, które pojawiają się pod wpływem aluzji do znanych zjawisk i kultowych symboli, ponieważ Autorka czerpiąc inspiracje z tradycji chrześcijańskiej, judaistycznej, a nawet buddyjskiej, ukazuje podmiot liryczny jako osobę zharmonizowaną, ale w swej istocie paradoksalną: z jednej strony niezwykle skomplikowaną istotę duchowo-cielesną, z drugiej zintegrowaną jaźń będącą w harmonii z mikro i makrokosmosem. Oryginalność tej poezji polega także na braku jakiejkolwiek nachalności w prezentowaniu przemyśleń i doświadczeń, przenika ją na wskroś wyciszenie będące atrybutem kontemplacji, bo też ona jest punktem wyjścia i zwieńczeniem pracy nad tekstem(...)"

Zbiór twórczości debiutujących w 2015 roku poetów.

Wyobraźnia językowa Wojciecha Zamysłowskiego jest wyobraźnią całkowicie i bezwzględnie rozgłębionej przez język przestrzeni: bardziej uwikłanej i (jeżeli mogę tak powiedzieć) „splamionej” architektonicznie niż samą architekturą wiersza wzmacnianej i fortyfikowanej. Obcujemy z projektem spełnionej babelicznej utopii, z bardzo ryzykowną, a poprzez to – arcyświeżą próbą poematu wizualnego. Przypomina się wielkie przestrzenne pisarstwo oraz osiągnięcia poezji wizualnej Stanisława Czycza, między innymi legendarny Arw. Przypomina się literacki bunt Bursy. Przypomina się Norwid. Zamysłowski potrafi te długi „kapitalizować”, a to znaczy – po równo – i pożytkować, i uniejednoznaczniać.
Karol Samsel

Tożsamość bohatera tej książki konstytuuje się w rozproszeniu, między dyskursami. Pamiętajmy przy tym, że słowo „dyskurs” pochodzi od łacińskiego „discurere”, które oznacza „biec w różne strony”. Wojciech Zamysłowski, a za nim jego liryczne alter ego, rozbiega się właśnie, wychodzi z siebie. Lub inaczej: próbuje się odnaleźć na przecięciu różnych języków, rejestrów, perspektyw. Zobaczcie sami, jakaż to gonitwa!
Marcin Orliński

"Drzewo" to trzeci, najbogatszy (treściowo i objętościowo) tom wierszy Jacka Lilpopa, autora utworów oszczędnych, lapidarnych, szlachetnie czystych i poruszających niezafałszowanym liryzmem.
Poezja Lilpopa posiada siłę niezaprzeczalną, czerpiącą z autentyzmu notowanych na żywo przeżyć. Najbardziej poruszające są strofy najboleśniejsze. I najwznioślejsze zarazem. Te o odejściu Rodziców poety.