9:37

Bogato ilustrowana kolekcja 11 książek prezentujących sylwetki i kariery 11 obecnie aktywnych piłkarzy. Obejmuje następujące postaci: Lionel Messi (Barcelona, Argentyna), Cristiano Ronaldo (Real, Portugalia), Wayne Rooney (Manchester Utd, Anglia), Zlatan Ibrahimovic (Milan, Szwecja), Robin van Persie (Arsenal, Holandia), Jakub Błaszczykowski, Xavi (Barcelona, Hiszpania), Lukas Podolski, Iker Casillas (Real, Hiszpania), Franck Ribery (Bayern, Francja), Wesley Sneijder (Inter Mediolan, Holandia). Najpierw Lionel Messi, potem Cristiano Ronaldo, Wayne Rooney i inni.
Nie tylko suche wyniki i największe sukcesy. Przedstawiamy ich życie prywatne, słabości, słabe i mocne strony charakteru. Odpowiadamy, jak to się stało, że wspięli się na szczyt i komu to zawdzięczają. Wszystko bogato ilustrowane unikatowymi zdjęciami. Przypominamy najładniejsze gole i najważniejsze mecze.

Wiadomości z życia brytyjskiej rodziny królewskiej wciąż podbijają media, miliony osób na całym świecie codziennie śledzą z zaciekawieniem wszystkie doniesienia zza bram Buckingham Palace.

Monarchowie nie gotują. Nie ubierają się samodzielnie, nie nalewają sobie picia ani nie ścielą łóżka. Podobno przyszły władca Królestwa, jego posiadłości i terytoriów, nawet nie wyciska sobie sam z tubki pasty do zębów, gdyż zadanie to należy do jednego z czterech jego kamerdynerów, który nakłada pastę na królewską szczoteczkę ze zdobionego srebrnego dozownika. Oficjalnie zdementowano za to inną słynną legendę o „rozpieszczaniu członków rodziny królewskiej”, zgodnie z którą każdego ranka przed księciem Walii stawiano siedem gotowanych jaj uszeregowanych według ich twardości, każde opatrzone cyfrą oznaczającą liczbę minut gotowania, tak aby mógł każdego spróbować i wybrać najbardziej mu odpowiadające.

Szczodrze sponsorowany przez swoich poddanych brytyjski dwór zatrudniał rzesze kucharzy, pokojówek, lokajów, mamek, nianiek, ogrodników, sekretarzy i urzędników. Pielęgnowane przez stulecia rytuały dworskie miały na celu utrwalenie wizji monarchy jako osoby wyjątkowej, ważniejszej niż prezydenci czy milionerzy. A jak lepiej to osiągnąć, niż udowadniając, że przyziemne czynności nie przystoją monarsze. Na usługach królowej przez długi czas była choćby pomocnica, która podawała monarchini wachlarz w sypialni, nalewała wodę do mycia rąk i zdejmowała rękawiczki. Ale już wkładanie monarchini obuwia i zdejmowanie go było domeną paziów. Tak było przez wieki, tak jest również dziś.

Nawet obecnie tysiące osób czuwają codziennie nad maksymalnym komfortem zaledwie kilkorga osób z rodziny królewskiej. Co ciekawe, z czasem liczba pracowników rosła – dwór Elżbiety II zatrudnia dziś bowiem blisko 1200 osób, podczas gdy jej babka, królowa Wiktoria miała ich „zaledwie” 921.

Roman Graczyk, pisząc biografię profesora Wiesława Chrzanowskiego,  wykorzystał bogaty i różnorodny materiał źródłowy: teksty pisane przez samego bohatera książki  – od młodzieńczych pism ideowych po ostatnie publikacje, znajdujące się w IPN-ie materiały  ze śledztw,  procesów, inwigilacji, przesłuchań, procesu lustracyjnego  Profesora, jak również zeznań jego kolegów i znajomych, a także wspomnienia i relacje.

 Autor tak charakteryzuje swego bohatera:  „był człowiekiem nieschematycznym. Narodowiec, ale silnie akcentujący znaczenie pierwiastka (…) Przeciwny partyjnej dyscyplinie i myśleniu stadnemu. Katolik przekonany o prawie katolicyzmu do publicznej obecności, ale nie afiszujący się ze swoją wiarą i nie poddający się katolickiej modzie (...). Przeciwnik Powstania przed pierwszym sierpnia 1944 roku, ale następnie jego uczestnik, ranny w walkach”.

W 1980 roku był jednym z doradców rodzącej się „Solidarności”. W roku 1989  tworzył Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe, partię mająca być syntezą tradycji narodowej i tradycji chadeckiej.  W wyborach 1991 roku wszedł do Sejmu z listy AWS i został marszałkiem izby.

Dla Wiesława Chrzanowskiego przez całe życie najważniejsze było poczucie, że ma pewne zadanie do spełnienia -  wypełnienie testamentu tych, którzy nie dożyli wolnej Polski. Temu zadaniu służył wiernie.     

Młoda, zbuntowana i rozpieszczona dziewczyna imieniem Yasmine przyjeżdża jak co roku na wakacje do rodzinnego domu. Tym razem jednak prócz niej w posiadłości pod nieobecność rodziców zastaje tajemniczego, starszego mężczyznę imieniem Vae. Yasmine nie darzy go sympatią. Mimo to facet przyciąga ją jak magnes. Co chwilę wchodzi jej w drogę, spotykają się niby przypadkiem, spędzają miłe chwile. Gdy wydaje się, że między parą zaczyna iskrzyć, Vae ma czelność ignorować Yasmine. Przyciągając coraz bliżej, uzależnia ją od siebie... A jak wiadomo, każde uzależnienie bywa szalenie niebezpieczne... Byłam ładną dziewczyną, beztroską rozpieszczoną jedynaczką, córką Włoszki i bogatego biznesmena. Bawiłam się, imprezowałam, piłam i pieprzyłam się na potęgę. Wydawało mi się, że wszystko, co robię, jest normalne. Dla mnie było. Wtedy poznałam jego. Nie sądziłam, że mężczyźni tacy jak on istnieją na świecie. Był… inny. Pokazał mi rzeczy, o których nawet mi się nie śniło. Przyniósł rozkosz i ból, miłość i nienawiść. Zmienił to, co znałam, w co wierzyłam. Nic już nie było takie, jak kiedyś. Nawet ja. Zaślepiona uczuciem nie widziałam, jaki jest, do momentu gdy odebrał mi wszystko, w zamian dając życie, na jakie nie byłam przygotowana. Oto część mojej historii.

Szkoły Podchorążych Piechoty i doświadczony strzelec ciężkiego karabinu maszynowego - szczegółowo opisuje swój udział w walkach w rejonie Fortu IV Hake i na poznańskiej Cytadeli oraz akcję wyłamania się z kapitulującej twierdzy i dramatyczną próbę przedarcia się do niemieckich linii. Na szczególną uwagę zasługują relacje autora dotyczące walk o przedpola Fortu IV Hake, ponieważ dotychczas ich przebieg nigdy nie był tak dokładnie opisany w żadnej polskiej publikacji dotyczącej walk o Poznań.

Every mother`s worst fear became Sharon Rocha`s reality. On Christmas Eve 2002, she received a phone call from her son-in-law saying that her daughter, Laci, was missing. In the hours, days, and eventually months that followed, Sharon struggled to avoid accepting what no parent should ever have to face: the certain knowledge that her child is never coming home. In For Laci, for the first time, Sharon tells us what is was like to live through the long night-mare and opens our hearts to the Laci she loved: the kindergarten artist, the tenth grader who cried on her mother`s lap after her first breakup, the young woman who planned her wedding with joyful enthusiasm.