W dziesiątym numerze, nomadycznego magazynu humanistycznego Format P schodzimy pod ziemię. Eksplorujemy społeczny, użytkowy oraz symboliczny potencjał architektury podziemnej, przeczuwając, że oto wkraczamy w kolejną fazę eksploatacji świata – szturmowanie powierzchni. Po fazie feudalnego zakorzenienia, w wieku XV ludzkość odkrywa ziemię jako glob. Żeglarze zastępują metafizyków w określaniu formy świata, a architektura opanowuje horyzont. Pojawienie się nowoczesnego kapitalizmu w wieku XIX stanowi nowe wyzwanie dla architektury, która pnąc się w górę, podbija to, co wcześniej nie istniało jako przestrzeń spekulacji – powietrze. Wiek XXI zdaje się zapowiadać nowy kierunek – eksplorowanie podziemi jako przestrzeni użytkowych.