Stłumienie powstania w Getcie Warszawskim w 1943 roku zakończyło kilkuwiekową historię warszawskiej społeczności żydowskiej. Trzeba jednak pamiętać, że od początku okupacji Żydzi zmagali się z szykanami ze strony władz niemieckich: oznaczeniem opaskami z gwiazdą Dawida, konfiskatą sklepów i lokali usługowych, zakazem jazdy koleją i w końcu skazaniem na nędzę i głód w zamkniętym getcie. Wielu niemieckich żołnierzy stacjonujących w Warszawie traktowało życie codzienne getta i jego mieszkańców jako doskonały temat fotografii, które odnajdujemy obecnie w pamiątkowych albumach ich autorstwa. Te zdjęcia są często jedyną szansą, by spojrzeć na ludzi, którzy nie przeżyli wojny, i na miejsca, które przestały istnieć.

Na kartach albumu wydanego w roku 80. rocznicy wybuchu powstania w Getcie Warszawskim znalazły się nie tylko zdjęcia niemieckie, ale też fotografie wykonane przez polskiego fotografa Mieczysława Bila-Bilażewskiego na zlecenie władz okupacyjnych.

Zdjęcia zostały opatrzone komentarzami historycznymi oraz cytatami ze wspomnień i pamiętników mieszkańców Dzielnicy Zamkniętej. Większość z ich autorów to ofiary eksterminacji, są jednak i tacy, którzy cudem ocaleli z zagłady. Oddano im głos, dzięki czemu widzimy los Żydów uwięzionych za murami getta poprzez pryzmat jednostkowych tragedii.

Album został wzbogacony o słowo wstępne autorstwa Tomasza Szerszenia, Magdaleny Rigamonti i Joanny Jastrzębskiej-Woźniak.

Wszystkie zdjęcia w albumie pochodzą ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego. Partnerem publikacji jest Żydowski Instytut Historyczny.