A Jak Hipokryzja. Antologia Tekstów O Aborcji, Władzy, Pieniądzach I Sprawiedliwości

Analiza polityczna dwóch publicystów tygodnika POLITYKA, prowadzona od 2007 roku po dzień dzisiejszy.
Jak doszło do tego, że schyłkowa, wydawałoby się, partia, z niedzisiejszym, przywódcą, formacja która sprawiała wrażenie kuriozalnej sekty, stała się mocarnym ugrupowaniem zmieniającym niemal wszystkie reguły państwa?
Książka to nie tylko wybór pisanych na bieżąco analiz politycznych, ale i niepublikowana wcześniej całościowa rekonstrukcja panującej w Polsce ideologii państwowej.

Człowiek do wszystkiego. Rozwiązania największych tajemnic świata. Marek Piotr Gaszyński – polski dziennikarz i prezenter muzyczny, autor tekstów ponad 150 piosenek oraz autor książek o tematyce muzycznej. Znawca historii polskiej muzyki rozrywkowej. Absolwent Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Warszawskiego.

Pragnę polecić zbiór szkiców nie tylko działaczom i politykom lewicy - którym podsunąć mogą one szereg konkretnych wniosków i rozwiązań - ale tym wszystkim, którzy nie godząc się z obecnym biegiem spraw publicznych w naszym kraju, w obozie lewicy upatrują siłę zdolną wyprowadzić Polskę na drogę trwałego i pomyślnego rozwoju.

Chcecie, żeby w Polsce żyło się fajnie? Wszystkim – albo prawie? Potrzeba niewiele. Ochrony zdrowia – solidnie finansowanej, postawionej z głowy na nogi, powszechnie dostępnej. Szkoły – coś jak w Finlandii, tylko nad Wisłą. Autobusu w każdej gminie, publicznego, w rozsądnych godzinach. A poza tym odnawialnej energii, zielonego transportu w miastach, świadomej konsumpcji i śmiałych inwestycji. A, jeszcze związki zawodowe i powszechne oskładkowanie każdej pracy, żebyśmy na starość nie umarli z głodu.
Koncert życzeń? Że nas niby nie stać? Że takie numery to może w Skandynawii? Moi rozmówcy mówią jak jest – w dziedzinach, o których wiedzą niemal wszystko. Dowodzą, że usługi publiczne i polityka przemysłowa to żaden luksus, tylko warunek konieczny, żeby dało się tu nie tylko że fajnie, ale w ogóle – żyć. By przetrwała w Polsce cywilizacja, demokracja, żeby dobrobyt nie był zawiedzioną utopią sprzed lat.
Łatwo nie będzie, ale bez tego ani rusz. A po przeczytaniu, zabierzmy się do roboty. Wybierzmy sensownych polityków, zróbmy ruchy społeczne, zawalczmy. Fajny kraj sam się nie zrobi.

Grzegorz W. Kołodko, intelektualista i polityk, teoretyk i praktyk, akademicki wykładowca i popularyzator wiedzy, ekspert międzynarodowych organizacji. Jeden z głównych architektów polskich reform gospodarczych, wicepremier i minister finansów w latach 1994–1997 i 2002–2003. Autor interdyscyplinarnych prac opublikowanych w 26 językach, najczęściej cytowany na świecie polski ekonomista, członek Europejskiej Akademii Nauki, Sztuki i Literatury, doktor honoris causa i honorowy profesor dziewięciu zagranicznych uniwersytetów. Dyrektor Centrum Badawczego Transformacji, Integracji i Globalizacji TIGER w Akademii Leona Koźmińskiego (www.tiger.edu.pl). Promotor kultury, maratończyk, podróżnik, który zwiedził ponad 160 krajów.

Książka zbiera imponujący dorobek Grzegorza W. Kołodki poświęcony dwudziestu pięciu latom transformacji. Tom otwiera długa rozmowa o polskich przemianach, jaką z G.W. Kołodką przeprowadził Paweł Kozłowski. W drugiej części znajdziemy teksty G.W. Kołodki opublikowane w latach 1989-2014, artykuły i rozdziały książek. W części trzeciej zamieszczone zostały opracowane przez niego programy reform systemowych i rozwoju gospodarczego. Wreszcie w części czwartej znajdziemy eseje i felietony jego autorstwa. Książkę zamyka trzynaście wywiadów przeprowadzonych przez Marcina Wojtysiaka-Kotlarskiego. Rozmówcami byli: Marek Belka, László Csaba, Saul Estrin, Maria Jarosz, Andrzej K. Koźmiński, Ewa Łętowska, Elżbieta Mączyńska, D. Mario Nuti, Cezary Stypułkowski, Władysław Szymański, Vito Tanzi, Michał G. Woźniak i Jacek Żakowski. Tematem wywiadów jest ćwierćwiecze transformacji i rola, jaką odegrał w tym procesie Grzegorz W. Kołodko. Wyjątkowo obszerne indeksy osób i rzeczowy pomagają Czytelnikowi poruszać się w książce i wyszukiwać potrzebne informacje.

…nie tylko ekonomista, ale również znakomity socjolog i politolog. Jednym słowem, intelektualista i erudyta dysponujący wszechstronną wiedzą o gospodarce i społeczeństwie. I wizją lepszego świata. Wszystko to poświadcza, że profesor Grzegorz W. Kołodko jest autentycznym człowiekiem renesansu.
prof. Maria Jarosz, socjolog, Polska Akademia Nauk
Kołodko ustanowił wiarygodność polityki socjalno-demokratycznej w procesie transformacji (…). Ciągle podróżuje, jego wielką zaletą jest znajomość globalnej gospodarki (…). Gdybym miał wybrać jedno najważniejsze osiągnięcie, to byłoby nim wydobycie Polski z izolacji gospodarczej.
prof. Saul Estrin, London School of Economics
Grzegorz Kołodko wydaje mi się przypadkiem szczególnym. Chyba się w żadnym stadzie nie mieści i do żadnego stada nie pasuje. To jest osobny człowiek. Myślę, że może raczej być punktem orientacyjnym niż jakimś zwornikiem. Koledzy ekonomiści patrzą na niego i pewnie sobie myślą: skoro się okazuje, że tyle razy to Kołodko miał rację, a nie Balcerowicz i jego drużyna, to może warto też słuchać, co dziś Kołodko mówi. Bo pewnie znów ma rację. Tak powstaje ta nowa chmura w polskiej ekonomii i debacie ekonomicznej.
Jacek Żakowski, Polityka
Jest to człowiek, który ma jeden wielki dar. Ma holistyczne spojrzenie na wiele spraw ze zdolnością przenoszenia tego do tekstów swoich książek. To nie jest częsty przypadek. Z tego punktu widzenia jest nowoczesnym ekonomistą w Polsce, człowiekiem, który myśli, potrafi syntetyzować, nałożyć na to większą perspektywę, światową. To jest coś, co go niewątpliwie odróżnia od wielu ludzi w Polsce, którzy i doświadczenie, i refleksję budują wokół „tu i teraz”.
dr Cezary Stypułkowski, Prezes Zarządu mBanku

Książka Jolanty Ambrosewicz-Jacobs stanowi interesującą lekturę z dziedziny studiów nad polską pamięcią Holokaustu, a zwłaszcza jej kształtowania w procesie edukacji. Niemal w całości oparta została na wynikach ogólnopolskich badań, które w 2008 roku przeprowadzone zostały wśród młodzieży. Ich celem było przede wszystkim rozpoznanie, co uczniowie wiedzą na temat Holokaustu, jakie jego reprezentacje dominują w ich świadomości, ale także jaki jest ich stosunek do Żydów oraz skala podzielanych antysemickich przekonań. Na zadane pytania respondenci odpowiadali już po publikacji książki Sąsiedzi. Historia zagłady żydowskiego miasteczka Jana Tomasza Grossa, która zaowocowała nie tylko burzliwą debatą na temat współudziału Polaków w Holokauście, lecz również postępem badań na ten temat. Czy te nowe ustalenia o czarnych kartach w polskiej historii, których stale przybywa, przenikają do programów nauczania i treści podręczników szkolnych? Czy mają swój refleks w świadomości młodzieży? Na te pytania Jolanta Ambrosewicz-Jacobs również odpowiada. Jej książka to swoisty raport ze stanu wiedzy polskiej młodzieży przed i po debacie jedwabieńskiej zanim jeszcze agresywna polityka historyczna w obronie polskiej niewinności na dobre zaczęła siać spustoszenie, które nie ominęło edukacji. Jednakże autorka nie ograniczyła się wyłącznie do analizy wyników badań sondażowych. Na podstawie licznych wywiadów z nauczycielami i edukatorami, wniosków płynących z obserwacji uczestniczących, analizy programów nauczania, wytycznych ministerialnych oraz wielu innych materiałów źródłowych, napisała wnikliwą książkę o meandrach polskiej edukacji o Holokauście. Formalnej, upaństwowionej i przenikniętej duchem polonocentryzmu, ale także otwartej, eksperymentalnej i niezależnej. Książka Islands of Memory. The Landscape of the (Non)Memory of the Holocaust in Polish Education from 1989 to 2015 może być zatem również czytana jako dowód uznania dla niekonwencjonalnych form nauczania o Holokauście, lokalnych inicjatyw jego upamiętniania i edukowania o nim poza murami szkół przez samozwańczych strażników pamięci. Ich nazwisk nie znajdziemy na pierwszych stronach gazet, ale to także o nich jest ta książka. Dr hab. Piotr Forecki, prof. Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu