Abolition Feminism Now

Ta książka jest o globalnej strategii Komunistycznej Partii Chin, a dokładniej o jej planie zdobycia dominacji nad światem. Plan Pekinu jest o wiele bardziej wyrafinowany niż wszystko, co można zobaczyć w filmach dokumentalnych o drugiej wojnie światowej lub w hollywoodzkich fabułach o różnych spiskach. KPCh nazywa to „decydującym starciem”, długotrwałą kampanią cichych inwazji w celu odtworzenia w skali globalnej tego, co uważa za swój własny, lepszy system. W teorii, to faktycznie może się udać.

Dziady to cykl dramatów romantycznych autorstwa Adama Mickiewicza. Ze względu na swoją strukturę nazywane są dramatem amorficznym, który charakteryzuje się brakiem strukturalnej jedności, kolejne wydarzenia nie są ze sobą połączone. II część jest dramatem społecznym, IV – dramatem miłosnym, a III – dramatem narodowo-rewolucyjnym. II i IV część Dziadów oraz wiersz Upiór, ze względu na miejsce powstania, nazywane są Dziadami wileńsko-kowieńskimi, natomiast III część – drezdeńskimi; według badaczy zaś miały one być zadośćuczynieniem dla rodaków, odkupieniem win za to, że poeta nie brał udziału w powstaniu listopadowym.

Josef Škvorecký należał do wybitnego pokolenia powojennych pisarzy takich jak Václav Havel, Bohumil Hrabal czy Milan Kundera, którzy zdefiniowali współczesną czeską literaturę. Jego najgłośniejsza i wielokrotnie nagradzana powieść „Przypadki inżyniera ludzkich dusz” została uznana za arcydzieło, które inspirowało kolejne pokolenia autorów.

Niniejszy wybór tekstów to nieznane dotąd w Polsce opowiadania Škvoreckiego, opisujące realia i przewrotność życia w czasach faszyzmu i komunizmu. Pierwsze miłości, protesty, młodzieńcze przyjaźnie. Autor czaruje czytelnika pięknym językiem, humorem i lekkością narracji. Wszystko to skąpane w nutach ukochanego przez Škvoreckiego jazzu.

Che Guevara was an inveterate letter writer and diarist throughout his short but extraordinary life. His letters and diaries are those of a master narrator, characterized by a brutal honesty, a remarkable lack of ego, a razor-sharp wit, an iron will and a great capacity to express his love and affection for his closest friends and family.

This selection of Che Guevara's correspondence, beginning with letters penned in his early travels around Latin America as a medical student, shows how he polished his unique style over the years. This selection maps the emergence of a dedicated revolutionary and original political thinker from the wide-eyed young Argentine who set out to discover Latin America. Covering the entirety of Che's life, from his famous motorcycle journey around South America to the Cuban Revolutionary War, from the setting-up of the pioneering communist state of Cuba to his revolutionary travels to the Congo and Bolivia. But it also reveals a more intimate, personal side to Che, including his letters to his mother, wife and children.

In one of his last letters to his young children, Che advised them to 'always be capable of feeling deeply any injustice committed against anyone, anywhere in the world. This is the most beautiful quality in a revolutionary.'

Autorka monografii nie stawia przed sobą zadania analizy miejsca instytucji ochrony praw i wolności obywatelskich w systemie politycznym, ograniczając się do opisu rozwiązań organizacyjnych. Stanowi on dogodny punkt wyjścia dla dalszych, pogłębionych teoretycznie i empirycznie badań porównawczych. Główną zaletą pracy jest geograficzny zasięg rozważań i objęcie opisem także i tych państw, które rzadko przyciągają uwagę prawników czy politologów – jak np. państwa basenu Morza Karaibskiego, Afryki Subsaharyjskiej lub Oceanii. W sumie otrzymujemy deskrypcję kompletną, z której wyłączona została jedynie Europa, stosunkowo dobrze opisana w literaturze. Pozwala ona na porównanie rozwiązań stosowanych w rozwiniętych demokracjach (USA, Kanada, Australia, Nowa Zelandia, Japonia, Izrael), „kulejących” demokracjach (Brazylia, Indie, Gruzja) i mniej lub bardziej zaawansowanych autokracjach (Rosja, Turcja, Iran, Irak, Filipiny, Wenezuela)..

Systemy ochrony prawnej przyjęte w poszczególnych państwach zostały opracowane według określonego schematu, obejmującego reprezentatywne instytucje tego rodzaju i według logicznej kolejności. Uwzględniono więc: organy wymiaru sprawiedliwości (sądy), instytucje kontroli konstytucyjności prawa, instytucje egzekwujące odpowiedzialność konstytucyjną, instytucje ombudsmana, organy kontroli państwowej oraz inne instytucje ochrony prawnej. Autorka omówiła obowiązujące w konkretnych państwach systemy władzy sądowniczej, strukturę i kompetencje sądów, statusy sędziów, sądownictwo konstytucyjne lub inne organy powołane do kontroli konstytucyjności prawa, sądy wojskowe, specjalne (np. sądy wyborcze w Chile), organy związane z sądownictwem, a także procedury egzekwowania odpowiedzialności konstytucyjnej, instytucję ombudsmana, inne organy powołane do ochrony praw człowieka i obywatela, organy kontroli państwowej (np. Izby Obrachunkowe), prokuraturę, adwokaturę. Przyjęta systematyka prowadzenia rozważań jest tą optymalną do prezentacji rozwiązań w poszczególnych państwach, decyduje o przejrzystości i czytelności tekstu, także ułatwia przeprowadzenie komparatystyki opisywanych instytucji i rozwiązań.

George Orwell (1903-1950) – angielski pisarz, dziennikarz, uczestnik wojny hiszpańskiej po stronie republikańskiej (swoje doświadczenia z tych czasów opisał w doskonałej reporterskiej ale i głęboko socjologiczno-filozoficznej książce W hołdzie Katalonii), socjalista z przekonań, ale zarazem radykalny przeciwnik systemów totalitarnych. Uznawany za twórcę najwybitniejszych dystopii XX wieku – Folwark zwierzęcy i 1984. W tej ostatniej stworzył pojęcioe nowomowy i specjalny język anglosoc. I prawdopodobnie rozważania Orwella na temat języka zawarte między innymi w eseju Język angielski a polityka pozwoliły mu na wprowadzenie w swym głównym dziele pojęcia nowomowy.
Orwell w realnie istniejącym języku angielskim dostrzegał już zagrożenia płynaće ze sfery polityki. Przyczyny "psucia się" języka widzi Orwell nie tylkow polityce ale także w ekonomii i również w ... naszym umysłowym lenistwie, uleganiu "łatwości" i bezmyślności. Orwell potrafi te negatywne zjawiska pokazać na konkretnych przykładach.
Psucie języka (przez polityków i zaprzyjaźnione z nimi media (by odwołać się do czasów spółczesnych) to droga do upadku demokracji...