Aldous Huxley. Biografia

Niedoceniony w pełni, choć uznany przez największych – m.in. Przesmyckiego i Leśmiana; wycofany i melancholijny, delikatny i marzycielski; poeta, ojciec, patriota – przedwcześnie zmarły, następnie niemalże zapomniany, później wspominany rzadko, „przy okazji”, „po przecinku”, gdzieś pomiędzy tymi, których historia uznała za bardziej utalentowanych. Aleksander Szczęsny to przykład twórcy tyleż niezwykłego, co tragicznego. Jako należący do pokolenia przełomu wieków, Szczęsny debiutował na styku dwóch epok. Niefortunnie, gdyż jedna bezpodstawnie niepochlebna recenzja sprawiła, że zaliczono go do grona epigonów. Tymczasem jego twórczość stanowi niezwykły pomost pomiędzy poetyką Młodej Polski i dwudziestolecia międzywojennego.
Z Wprowadzenia
Autorka rozwija wątki podjęte przez wcześniejszych badaczy, uzupełnia luki, szerzej pokazuje dorobek Szczęsnego. Jej studia stanowią więc w rezultacie syntezę tego, co już z prac historycznoliterackich i biograficznych wiadomo na temat twórczości i działalności Szczęsnego. Ponadto publikacja jest zadowalającym uzupełnieniem stanu badań, poszerza go i ukazuje w kontekście biografii i całokształtu twórczości. Analizy odznaczają się dbałością i starannością, a także – co jest zaletą tej pracy – zwięzłością analityczno-interpretacyjną.
Z recenzji prof. dr. hab. Edwarda Jakiela

Leopold Tyrmand wrócił do powojennej Polski z własnej woli. Jednak szybko okazało się, że nowa rzeczywistość tłamsi go zarówno literacko jak i osobowościowo. W połowie lat 60. wyemigrował i osiadł w Stanach Zjednoczonych, gdzie próbował stać się autorem anglojęzycznym.

Literacka aktywność Leopolda Tyrmanda zamyka się w czterech dekadach, a zawarte w niniejszym tomie wypowiedzi pisarza dokumentują niemal cały ten okres. Pochodzą one ze źródeł, wśród których są: wywiady prasowe, nieznane, niepublikowane dotąd notatniki czy też materiały służb PRL pozyskane z podsłuchu.
Tyrmandowi nieobce było hasłowe porządkowanie wypowiedzi. Dowodzi tego jego książka pt. Zapiski dyletanta. To właśnie ona stała się konstrukcyjnym wzorem niniejszego tomu, w którym znalazły się szczere, wręcz bezkompromisowe oceny znajomych, pisarzy czy ludzi władzy. Są tu również społeczno-polityczne diagnozy, migawki z peerelowskiej rzeczywistości i wrażenia z podróży po Europie czy USA.

Podejmując lekturę Alfabetu Tyrmanda czytelnik wychodzi na spotkanie z pisarzem, którego w jakimś stopniu zna, ale także takim jego obliczem, którego zupełnie się nie spodziewa.

'All Sorts of Lives is a beautiful, fastidiously researched and fascinating exploration of Mansfield's life and work' A.L. KENNEDY

Restless outsider, masher-up of form and convention, Katherine Mansfield’s career was short but dazzling. She was the only writer Virginia Woolf admitted being jealous of, yet by the 1950s was so undervalued that Elizabeth Bowen was moved to ask, 'Where is she – our missing contemporary?'

In this inventive and intimate study, Claire Harman takes a fresh look at Mansfield’s life and achievements, through the form she did so much to revolutionise: the short story. Exploring ten pivotal works, we watch how Mansfield’s desire to grow as a writer pushed her art into unknown territory, and how illness sharpened her extraordinary vitality: ‘Would you not like to try all sorts of lives – one is so very small.’

‘What a gift to the biographer, this life of adventure and sickness and sex and celebrity… Brilliant’ Sunday Times

‘A searching, incisive and compulsive book. A lesson in how to read and connect and understand’ Sunjeev Sahota

Z wielką odwagą i determinacją autor przebija się przez skorupy ustalonych opinii, by pokazać nam Poświatowską, jako poetkę pełni egzystencji. Ujawnia skryte w jej utworach niespożyte pokłady energii, która obejmuje nie tylko sferę emocji i ciała, ale także ambicje intelektualne oraz zainteresowania filozoficzne. Książka – dobrze osadzona w kontekście bogatej epistolografii pisarki – budzi zaufanie i niemały szacunek.

Innowator – gdy w 1996 roku przychodził do Arsenalu, jedna z angielskich gazet określiła ten ruch wymownym tytułem „Arsene Who?”. Jednak to Wenger w ciągu kilku lat wyznaczył nowe standardy profesjonalnego futbolu i zrewolucjonizował myślenie o diecie, treningu czy sposobie gry. To on wprowadził do angielskiego futbolu francuskie piękno i polot na boisku, wyrażane niesamowitym połączeniem dynamiki, techniki i szybkości. Jemu zawdzięczamy ukształtowanie takich piłkarskich wirtuozów jak Dennis Bergkamp, Thierry Henry czy Cesc Fabregas, wspieranych przez silne osobowości pokroju Patricka Vieiry czy Jensa Lehmanna.

Mistrz – podczas bogatej kariery trenerskiej był finalistą Ligi Mistrzów, zdobył trzykrotnie mistrzostwo Anglii, a także siedmiokrotnie Puchar Anglii – najstarsze piłkarskie trofeum na świecie. Jego legendarni „Invincibles” w sezonie 2003/2004 zostali mistrzami Anglii, nie ponosząc nawet jednej ligowej porażki – to rekord, którego na Wyspach do tej pory nie udało się wyrównać żadnemu menedżerowi i żadnej drużynie.

Legenda – jeden z najbardziej charakterystycznych menedżerów w historii piłki nożnej. Prawdziwy dżentelmen, człowiek do końca wierny swoim zasadom mówiącym, że można i należy wygrywać w pięknym stylu, a futbol to sztuka.

Pierwsza autobiografia prawdziwej legendy futbolu! Pełna smaczków, anegdot i niepublikowanych dotąd wypowiedzi. Must read dla każdego fana piłki nożnej, w szczególności angielskiej.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Wielki fotograf, prekursor fotografii portretowej, daje tutaj, tym razem słowami, portret jednego z największych poetów europejskich wszystkich czasów i języków, poety progu nowoczesności. Dalej: ta książka – jako sylwa – wyprzedza dzisiejsze serie, gdy pisarze opowiadają o samych sobie („par lui-meme” – niedawno czytaliśmy tak po polsku Rolanda Barthes‘a). Bo tu Baudelaire mówi sam o sobie, na przykład w listach do Nadara. Właściwie mówią o sobie wzajemnie, i choć głównym bohaterem zebranych na ledwie stu stronach (ale jak bogatych w treść!) dokumentów, notatek, anegdot, listów, podobizn, rysunków – jest autor Kwiatów zła, drugą najważniejszą osobą pozostaje autor wspomnień. Nadar, który na chwilę zawiesza swą pierwszą profesję, by sposobem Baudelaire’a opowiedzieć o Baudelairze. Już sam tytuł streszcza smaki, zawarte w dziełku, tyleż niewielkim rozmiarami, co istotnym dla dzisiejszych czytelników francuskiego poety i wielbicieli fotografa, który wymyślił ujęcie z lotu ptaka. Zatem: dzieło do przeczytania w jeden wieczór, korzyść intelektualna na całe życie!

Katarzyna Kuczyńska-Koschany