Anthony Cragg: Sculpture 1969-1985 Volume II

Co wspólnego ma w sobie róża, sztabka złota i Penelopa Cruz? Czy wiesz, że foton jest jak człowiek, bo ma wolną wolę? Czy zasada działania skaningowego mikroskopu tunelowego, a organoleptyczne badanie kobiecych piersi, z zawiązanymi oczami mają coś wspólnego? “9 OGNISK” to książka o wszechświecie, wszechrzeczy, czasie i przestrzeni. Rozważania ujęte są w swobodnych rozmowach przy ogniskach z rozsianymi po świecie przyjaciółmi. Oświecają się nawzajem, rozmawiając o dźwięku, czasie, świetle, kosmosie, falach, fotonach i grawitacji. O historii Warszawy, Australii i bogach Meksyku, a nawet o filmach, polskich i amerykańskich.

Marek przebrał się w szaty kosmicznego błazna ale pod tym strojem skrył okruchy tradycji ludzkich mądrości, wzmacniając swe przypuszczenia cytatami. Te latają jak iskry z ogniska, i stanowią mocną, wręcz samodzielną część treści. Mamy tu niby pogawędki przy ogniskach z towarzyszami podróży, które jednocześnie są wojażami w fizykę i metafizykę. Rozmówcy zastanawiają się nad naturą rzeczywistości, kwestionują związki pomiędzy umysłem a materią i substancją. Fenomen natury, teoria fal świetlnych, mechanika kwantowa, to wszystko wpada i wychodzi z ogniska.

Książka dedykowana jest Pomieszaniu i Wątpliwości. Myśleniu nad istotą otaczającego nas uniwersum i podróży po zakamarkach i nieznanych obszarach ogromnego, nie odkrytego świata jakim jesteśmy my sami.

Marek Tomalik - podróżnik, publicysta, pisarz, dziennikarz radiowy, z wykształcenia geolog. Pasjonat i znawca Australii, do której jeździ systematycznie od 1989 roku. Organizuje wyprawy duchowo-przygodowe, nie tylko w australijski Outback (www.wsednosprawy.pl). Twórca i organizator 23 edycji Festiwalu Podróżników „Trzy Żywioły” oraz wielu innych imprez artystycznych. Menadżer zespołów rockowych. Pisze o podróżach i muzyce. Stały współpracownik National Geographic, Jazz Forum i RMF Classic. Autor książek o podróżach, w tym trzech o Australii. Dziennikarz radiowy, przez 15 lat prowadził w Radiu Kraków program podróżników „Globtroter”, przez kilka miał stałą rubrykę w Przekroju „Nastaw uszu!”, od 2017 roku zaprasza do Jasnej Strony Świata w RMF Classic. Zasiadał w jury Travelerów – prestiżowych nagród przyznawanych przez National Geographic, prowadził obrady kapituły Trzech Żywiołów. Dwukrotny laureat Kolosów. Australia to jego „miejsce na ziemi”, zawsze jednak wraca w Beskidy. Skąd? Z Australii, Singapuru, Malezji, Tajlandii, Birmy, Laosu, Indonezji, Indii, Nepalu, Sikkimu, Syberii (J. Bajkał), Laponii, Egiptu, Syrii, Libanu, Algierii, Brazylii, Meksyku, Peru, Boliwii i krain Europy.

With its wry portrayal of a shallow, materialistic 'leisure class' obsessed by clothes, cars, consumer goods and climbing the social ladder, this withering satire on modern capitalism is as pertinent today as when it was written over a century ago.

Rafig Novruzov - Cultural paradigms

De officiis libri tres Łukasza Opalińskiego to już dziewiąty tom serii Biblioteka Staropolskiej Myśli Politycznej. Jest to, jak pozostałe opublikowane XVII-wieczne traktaty, wydanie dwujęzyczne, które zawiera transkrypcję łacińskiego oryginału i jego tłumaczenie na język polski. Podstawę edycji stanowi wydanie z 1668 r. ze wstępem i kilkoma przypisami Andrzeja Maksymiliana Fredry, którego dzieła są trzonem Biblioteki Staropolskiej Myśli Politycznej. W De officiis Opaliński nawiązuje do dzieła Cycerona o tym samym tytule. Polski autor, podobnie jak Arpinata, dzieli traktat na trzy księgi. W księgach O prawości, O miłości, O pobożności pisze o człowieku, państwie i Bogu. Jego De officiis uznać można za próbę całościowego wyjaśnienia świata. Autor omawia w O powinnościach m.in. takie zagadnienia jak: powołanie władzy, prawo wojny, prawo własności, kondycja katolicyzmu po soborze trydenckim. Osoba twórcy De officiis jest równie interesująca jak jego dzieło. Łukasz Opaliński, jeden z największych erudytów XVII-wiecznej Rzeczypospolitej, pochodził z rodu wywodzącego się od rycerzy Bolesława Śmiałego i Bolesława Krzywoustego. Był jednym z najzamożniejszych magnatów w Koronie. Polityk swoim doświadczeniom parlamentarnym dał wyraz w Rozmowie plebana z ziemianinem. Ponadto był pomysłodawcą i współtwórcą pierwszej rodzimej gazety „Merkuriusz Polski”. Jego traktat teologiczno-polityczno-prawny, który oddajemy w Państwa ręce, to z pewnością dzieło, które spopularyzuje myśl staropolską i dostarczy wiedzę o ówczesnej Rzeczypospolitej.

Podstawowym celem badawczym tej książki jest opis i analiza porównawcza sposobów funkcjonowania w sferze medialnej Polski i Ukrainy obrazów przeszłości i dyskursu historycznego odwołującego się do elementów historii narodowej

XX w. W zawartych w niej pogłębionych studiach i analizach staramy się – w różny sposób i za pomocą odmiennych metod – odpowiedzieć na trzy pytania:

Jakie są źródła wiedzy o przeszłości w Polsce i w Ukrainie i na ile media masowe są w stanie wytwarzać „wspólnotowy” obraz przeszłości?

Kto i co mówi o przeszłości historycznej w mediach masowych?

Jakie są formy i dominujące style, w jakich przeszłość historyczna jest przytaczana i prezentowana, w zależności od gatunku i rodzaju medium?

Barbara Markowska, Tomasz Stryjek

(fragment Wprowadzenia)




Autorzy prezentują i porównują medialny dyskurs historyczny w Polsce i w Ukrainie. Bazując na bogatym materiale empirycznym i posługując się szerokim wachlarzem narzędzi analitycznych, dążą do udzielenia odpowiedzi na pytanie, jaką rolę pełnią media we współkreowaniu pamięci historycznej. Interesuje ich także to, jak historyczność kształtuje sferę medialną, zwłaszcza w ramach bliźniaczych procesów polityzacji mediów i mediatyzacji polityki. Odkrywają, że o ile polaryzacja polityczna w Polsce czyni z historii ważny element dyskursu medialnego, o tyle w Ukrainie trudna sytuacja polityczna, szczególnie po 2014 roku, powoduje stosunkowo mały udział treści historycznych w przekazie medialnym. Analizy autorów umieszczone są w kontekście wyników badań postrzegania historii w polskim i ukraińskim społeczeństwie. […] Wielką zaletą książki jest uchwycenie złożoności reprezentacji historii w mediach w obu krajach, ich zależności od dynamiki bieżących wydarzeń społeczno-politycznych, struktury pola medialnego, a także szerszych procesów tożsamościowych.

hab. Anna Horolets, prof. UW (fragment recenzji wydawniczej)

Monumentalne 4-tomowe Dzieje kultury polskiej pozostają ciągle bodaj naciekawszą skarbnicą wiedzy na temat polskiej kultury od lat nadawniejszych aż po czasy zaborów. Napisane w erudycyjnym stylu przez Aleksandra Brückner (1856-1939) profesora honoris causa Uniwersytetów Warszawskiego i Wileńskiego, kulturoznawcy, językoznawcy, historyka idei, historyka literatury polskiej i słowiańskiej, autora takich dzieł jak Encyklopedia staropolska, dzieje języka polskiego, Słownik etymologiczny języka polskiego, Mitologia słowiańska, w sumie autora ponad 1800 artykułów i książek. najważniejszym jednak bodaj jego osiągnięciem pozostają napisane w latach 1930-32 Dzieje kultury polskiej do tej pory nieoceniona skarbnica wiedzy o nas Polakach i naszej sztuce, literaturze, obrzędach, obyczajowości....