Autorskie kłopoty

Przezabawnie zilustrowana, pełna humoru i poszerzająca horyzonty książka o technologiach, które mogą odmienić nasze życie… lub wszystko popsuć!
Bestseller „New York Timesa”
Popularnonaukowa Książka Roku magazynów „The Wall Street Journal”  i „Popular Science”

Doktor Kelly Weinersmith, uznana badaczka, oraz Zach Weinersmith, uwielbiany rysownik popularnego komiksu internetowego Saturday Morning Breakfast Cereal, przeplatając opisy własnych poszukiwań i wywiady z wybitnymi naukowcami, błyskotliwie opisują, co może nam (jakoś wkrótce) przynieść przyszłość.

Jakoś wkrótce to fascynująca książka o możliwościach rozwoju naszej cywilizacji. Przeczytacie w niej o windach kosmicznych, programowalnej materii, pożytecznych robotycznych rojach, drukowaniu 3D ludzkich narządów, tosterach zasilanych syntezą jądrową, rozszerzonej rzeczywistości, wydobywaniu surowców z asteroid, ulepszaniu ludzkiego mózgu, syntetycznej biologii, precyzyjnych lekach i nie tylko!

Przekonajcie się, co nas czeka, no, wiecie…
…jakoś wkrótce!

Jeżeli jesteś dociekliwy i masz umysł otwarty na różne dziedziny wiedzy, lektura tej książki będzie dla ciebie intrygującą poznawczo przygodą!

Nauka to pociągająca dziedzina opowiadająca o nieskończonym kosmosie, mikroskopijnych organizmach, ludzkim ciele i dziejach naszej planety. Zawsze zajmowała się sensem świata i okiełznaniem jego potęgi. Mężczyźni i kobiety – począwszy od starożytnych greckich filozofów, przez Newtona i Einsteina, po współczesnych naukowców wspomaganych komputerami – zastanawiali się, badali, eksperymentowali, obliczali, a czasami dokonywali tak niezwykłych odkryć, że ludzie zaczynali rozumieć świat – albo siebie samych – w całkiem nowy sposób.

Krótka historia nauki zabiera czytelników do gwiazd oglądanych przez teleskop, gdy Słońce zastąpiło Ziemię w centrum wszechświata. Zagłębia się pod powierzchnię planety. Kreśli ewolucję układu okresowego pierwiastków. Wprowadza w świat fizyki objaśniającej elektryczność, grawitację i budowę atomów. Relacjonuje przebieg naukowego śledztwa, które doprowadziło do odkrycia cząsteczki DNA.

Przytaczając zaskakujące i osobiste historie naukowców – zarówno tych sławnych, jak i tych mniej znanych – autor książki bada postęp nauki poprzez stulecia, a czyni to z humorem w sposób fascynujący i przystępny dla młodszych i starszych zdobywców wiedzy.

CZY ŚWIADOMOŚĆ TO TYLKO AKTYWNOŚĆ MÓZGU?
CO DZIEJE SIĘ W NASZYM MÓZGU PODCZAS MISTYCZNEJ EKSTAZY?
CZVM JEST PLURALIZM RELIGIJNY? JAK GO POGODZIĆ Z WŁASNĄ PRAKTYKĄ WIARY?

John Hick podejmuje wyzwanie rzucone przez naturalistyczne koncepcje umysłu, według których doświadczenie religijne można wytłumaczyć naukowo jako wytwór procesów zachodzących w naszym mózgu. Hick w fascynujący sposób opisuje przeżycia związane z doświadczeniami religijnymi oraz metody ich obrazowania. Przekonuje jednak, że nie są one złudzeniami i posiadają pewną wartość – zależną nie od wyznania osoby, która ich doświadcza, lecz od skutków, jakie przynoszą: od tego, jak wpływają na życie ludzi i funkcjonowanie społeczeństw.

„Biorąc pod uwagę, że wszystkie religie wydają się mieć taką samą wartość, jeśli mierzyć ją owocami, jakie wydają w życiu ludzi, nie ma sensu trwać w zwyczajowym przekonaniu, że tylko jedna religia (mianowicie nasza własna) jest jedną jedyną Prawdą. Dlatego przedstawiam pluralistyczną interpretację wszystkich światowych religii. W największym skrócie: religie są różnymi, warunkowanymi przez kulturę ludzkimi odpowiedziami na ostatecznie niewysłowione transcendentne Rzeczywiste. Owo Rzeczywiste czy też Transcendentne, którego natura leży poza zakresem ludzkich pojęć, jest tym, co musi istnieć, jeśli ludzkie doświadczenie religijne na całym świecie ma nie być urojeniem”.
Fragment książki
Nowe pogranicze religii i nauki

Seria W POSZUKIWANIU IDEI XXI WIEKU prezentuje najnowsze publikacje z dziedziny filozofii, nauk społecznych, etyki i neurobiologii, które nie są znane polskiemu czytelnikowi. Stanowią one odbicie najaktualniejszych tendencji intelektualnych we współczesnej humanistyce, naukach przyrodniczych oraz studiach interdyscyplinarnych.
W ramach serii dotychczas ukazały się:
Michael Ruse, Ateizm. Co każdy powinien wiedzieć?
Martin L. Kringelbach, Ośrodek przyjemności. Zaufaj swoim instynktom
Chad Meister, Wprowadzenie do filozofii religii
Henry Jenkins, Sam Ford, Joshua Green, Rozprzestrzenialne media. Jak powstają wartości i znaczenia w usieciowionej kulturze
Victor J. Stenger, Bóg. Błędna hipoteza. Jak nauka wykazuje. że Bóg nie istnieje
Thomas Metzinger, Tunel Ego. Naukowe badanie umysłu a mit świadomego „ja”
Wkrótce ukażą się:
J.L. Schellenberg, Religia ewolucyjna

Metoda edycji genów pozwala na zaprojektowanie całego ludzkiego genomu. Cybernetyczne protezy zastępują już nie tylko narządy ruchu, ale także narządy zmysłów… Neuroimplanty łączą aktywność mózgu z programami sztucznej inteligencji. Międzynarodowe projekty stworzenia wirtualnego mózgu są coraz bardziej zaawansowane…

To tylko część zagadnień, które każą nam potraktować tezy współczesnych transhumanistów niezwykle poważnie. Czy człowiek integrując się z technologią modyfikuje swoje człowieczeństwo? Czy podlega doskonalącej go ewolucji? Co go czeka u jej kresu...? Swoiste techno–przebóstwienie czy bytowa degradacja? Co łączy technocentryczny nurt z głęboko religijnym Mikołajem Fiodorowem, dziewiętnastowiecznym myślicielem rosyjskim, twórcą kosmizmu, autorem wyjątkowego w dziejach ludzkości naukowego projektu wskrzeszania zmarłych? Dlaczego niektórzy czołowi transhumaniści uważają Fiodorowa za prekursora swoich idei, swego duchowego ojca?

Czy transhumanizm jest stechnicyzowaną wersją lucyferycznej religii?...

Autorzy badają proces migracji, pracy i życia uczonych przybyłych do Polski z zagranicy, zatrudnionych na pełnym etacie w Krakowie – w jednej z polskich „dolin krzemowych”. Zajmują się krakowskim światem akademickim, analizując strony internetowe uczelni i przeprowadzając wywiady pogłębione w dwóch kontekstach: światowych migracji wysoko wykwalifikowanych specjalistów i strukturalnej złożoności współczesnych fal migracyjnych, a także całej zbiorowości cudzoziemców zatrudnionych w polskich placówkach naukowych. Publikacja jest pierwszym obszernym tekstem poświęconym kompleksowej analizie imigracji uczonych do Polski.

Rozprawa Marka Woszczka Potencjalność, fizyka i odkrycie surrealności natury
zakwalifikowała się do finału Konkursu o Nagrodę im. Barbary Skargi
ogłoszonego w maju 2019 roku, a rozstrzygniętego w listopadzie 2020.
Temat konkurs brzmiał: Metafizyka dziś
„Ideologia niekwestionowalnych praw […] prawdopodobnie nieprzypadkowo zaczęła zyskiwać coraz większe wpływy właśnie (i dopiero) w wieku siedemnastym – stuleciu krwawych turbulencji społeczno-politycznych, gwałtownego rozwoju kapitalizmu kupieckiego, dzikiej ekspansji imperialnej i religijnej fragmentacji na ogromną skalę. […] W tym sensie przygodna idea niepodważalnych, nawet odwiecznych praw stała się jako legitymizacja elementem tworzenia nowoczesnego porządku opartego na projektach okiełznania rzeczywistości na nowo, czyli tego, co Latour tak trafnie nazwał „Nowoczesną Konstytucją”.
[…]
Z tego powodu wielki projekt oświecenia – jako samoświadomego projektowania i tworzenia obszarów stabilności w generalnie niestabilnym świecie, a więc ciągłego politycznego samodefiniowania i solidarnego przekształcania kruchego świata ludzkiego w bezmiernym polu natury – nie może ontologii tej ostatniej po prostu ignorować, zastępując ją skromnie metodologią nauki i oddając pole antyoświeceniowej fantazji czy religii działającej we własnym interesie. Jeśli projekt ten ma być autorefleksyjny i chcemy mu sprostać, nie możemy pozwalać sobie na ciągłe mylenie legitymizujących mitologii przyrody z tym, co o przyrodzie możemy wiedzieć i wiemy […]”.
Z tekstu
Marek Woszczek o swoim eseju
W moim eseju dyskutuję problem nowożytnej konstrukcji pojęcia przyrody i tego, dlaczego jest ona nieadekwatna, wytwarzając dodatkowo wiele kolejnych, pozornie intuicyjnych, ale wątpliwych konstrukcji metafizycznych, takich jak fundamentalne ujęcie przyczynowości jako powodowania w czasie zdarzenia przez inne zdarzenie czy logiczne pojęcie możliwości jako kontrfaktyczności, która ewentualnie ma następnie podlegać selekcji i tajemniczemu „urzeczywistnianiu”. Chcę pokazać, że konstrukcje te w żadnym wypadku nie były i nie są lokalnymi, intuicyjnymi innowacjami współczesnej metafizyki, ale wiążą się ściśle ze sposobem, w jaki od XVII wieku, zwłaszcza w obrębie mechaniki, zaczęto wyobrażać sobie naturę wraz z wyłonieniem się centralnej roli zasady racji dostatecznej, koncepcji praw przyrody i globalnego porządku świata, który wyznacza to, co możliwe, i to, co wykluczone, aberracyjne (bezprawne). […]
Celem mojego eseju nie jest oczywiście pojedynkowanie się z ideami z przeszłości, lecz coś bardziej konstruktywnego. Staram się pokazać, że mamy poważne kłopoty, by zrozumieć dużą część fizyki fundamentalnej, którą już teraz dysponujemy, ponieważ inwestujemy zaufanie w niewłaściwy zestaw zasad metafizycznych, które wydają się oczywiste i niezbędne, lecz są raczej wygodnymi heurystykami o bardzo ograniczonym zakresie.