Bądźmy szczęśliwi Homo urbanus w czasie zarazy

Od początku XX w. dominujący dyskurs interpretacyjny utożsamia kultury modernizmu skandynawskiego z postępem, optymizmem, emancypacją, równouprawnieniem i spełnioną utopią społeczną. Książka A propos Inferno ukazuje inne oblicze literatury i kultury północy Europy. Miejsce centralne zajmują w niej figury zejścia, ruch ku dołowi wiodący od współczesności do tradycji literackiej i kulturowej, od oficjalnej religii do heretyckich wędrówek po sferach piekielnych, od antropologii logocentrycznej do poetyki cielesności, od porządku symbolicznego do semiotycznego. Książka ukazuje procesy formowania się kanonu literackiego, konstruowania i dekonstruowania prekursorów, dialogu intertekstualnego, translacji między kulturowej a wreszcie przekraczania granic między literaturą a innymi obszarami kultury na przykładzie tekstów Augusta Strindberga, Knuta Hamsuna, Oli Hanssona i Gunnara Ekelöfa.

Aborcja to problem tysięcy istnień ludzkich. Każdego dnia. Wykonywana w czasach Homera, Platona, Dantego i dziś. Ulepszająca tylko swoje środki. I wzbudzająca ciągłe kontrowersje. Tak u Żydów, jak i u pierwszych chrześcijan; u wierzących i niewierzących; u starożytnych Rzymian jak i u współczesnego człowieka. Problem odwieczny i nadal nierozwiązany. Wymagający nieustannie nowego i całościowego spojrzenia.
Niniejsza książka, napisana przez trzech autorów – historyka, filozofa i bioetyka – wychodzi naprzeciw temu oczekiwaniu, ukazując problem przerywania ciąży z trzech różnych punktów widzenia. Być może kiedyś aborcja przeszła też koło twojego życia, Drogi Czytelniku. Na szczęście odeszła w dal. Dlatego dziś możesz otworzyć te strony i zagłębić się w ich treść. Zapraszam do lektury!

Monografia jednej z 25 najbardziej wpływowych (według „Wall Street Journal”) kobiet Europy zawiera próbę analizy czynników sprawczych przywództwa i źródeł społecznej percepcji charyzmy przywódcy. Autorka korzystając z własnych doświadczeń zawodowych, w oparciu o multidyscyplinarną wiedzę naukową, formułuje i uzasadnia dwie koncepcje modelowe i teoretyczne: pierwsza odnosi się do przywództwa w ogóle, a druga do przywództwa charyzmatycznego. Postawione hipotezy poddane są konfrontacji z wybranymi przypadkami przywództwa, powszechnie postrzeganego jako charyzmatyczne: Jana Pawła II, Lecha Wałęsy, Margaret Thatcher i Steve’a Jobsa.

Punktem wyjścia jest introspekcja autorki wynikająca z „biograficznie zdeterminowanej sytuacji”,
z wieloletniego doświadczenia związanego ze stawianiem celów i przewodzeniem ludziom w ich osiąganiu.
Konceptualizacja hipotez, których źródłem jest „zasób uprzednich doświadczeń”, wykorzystuje dorobek
teoretyczny socjologii, szczególnie w jej nurcie morfogenetycznym, upatrującym sprawczości społeczeństwa
w jego podmiotowym działaniu.

Unikalność książki Marii Wiśniewskiej polega właśnie na tym, że nie wpada ona ani w pułapkę wąskiego praktycyzmu, ani abstrakcyjnego teoretyzowania, czyniąc własną praktykę biznesową heurystycznym jedynie źródłem swoich intuicji i hipotez, a następnie w fazie uzasadniania i wyjaśniania mocno podbudowując, weryfikując i rozwijając swoje domysły w oparciu o multidyscyplinarną wiedzę naukową (Z recenzji prof. Piotra Sztompki).

******

The Anatomy of Charismatic Leadership

The monograph of one of the twenty five most influential women in Europe (according to The Wall Street Journal) contains the analysis of causative factors of leadership and sources of social perception of the leader’s charisma. The author, using her own professional experience and multi-disciplinary scientific knowledge, provides two model and theoretical conceptions: the first one refers to general leadership, the second one to charismatic leadership. The hypotheses are confronted by selected cases of leadership seen as charismatic: of John Paul II, Lech Wałęsa, Margaret Thatcher and Steve Jobs.

Anty-Lewiatan. Doktryna polityczna i prawna Murraya Newtona Rothbarda autorstwa dr. Radosława Wojtyszyna jest świetnie zorganizowanym i kompetentnym przewodnikiem po myśli amerykańskiego filozofa, ekonomisty i publicysty i z pewnością może służyć za cenne narzędzie dla osób, które chcą pogłębić i uporządkować swoją wiedzę o libertarianizmie.



Anty-lewiatan powstał na podstawie rozprawy doktorskiej, którą Radosław Wojtyszyn obronił w 2012 roku na Wydziale, Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego (był to prawdopodobnie pierwszy doktorat w Polsce poświęcony tematyce ściśle libertariańskiej). W pierwszej części książki czytelnicy znajdą omówienie źródeł myśli Rothbarda — między innymi zwięzłe, acz wyczerpujące przedstawienie tradycji prawno-naturalnej. Druga część to rekonstrukcja podstaw systemu zbudowanego przez Rothbarda: od ekonomii, przez system prawny po relacje między jednostką a społeczeństwem. Trzecia i czwarta część książki są poświęcone krytyce instytucji państwa i najważniejszych państwowych polityk — zarówno z pozycji prawnych, jak i ekonomicznych. Ostatnia część Anty-Lewiatana dotyczy Rothbardowskiej wizji ładu bezpaństwowego.



Dr Jakub Bożydar Wiśniewski we wstępie do książki napisał:



[Rothbard] świadomie i jawnie nawiązuje […] m.in. do indywidualistycznego anarchizmu Lysandera Spoonera, do myśli socjologicznej Franza Oppenheimera i jego przeciwstawienia środków ekonomicznych środkom politycznym, czy też do propozycji Gustave’a de Molinariego, aby w duchu konsekwentnego stosowania zasad klasycznej ekonomii politycznej zlikwidować państwowe monopole prawno-obronne i zastąpić je konkurującymi ze sobą podmiotami rynkowymi. Wielką zasługą Rothbarda jest jednak kompleksowe rozwinięcie myśli powyższych autorów i nadanie im formy spójnej, całościowej filozofii społecznej, łączącej prawnonaturalny anarchizm z głęboką ekonomiczną świadomością natury i implikacji zjawiska własności prywatnej. Książka Radosława Wojtyszyna w skrupulatny sposób prezentuje czytelnikowi szeroką panoramę owych różnorodnych inspiracji Rothbarda, dobitnie podkreślając fakt, że stworzył on syntezę równie intrygującą, co erudycyjną.

Książka poświęcona jest analizie dwóch atrybutów Bożych: wszechwiedzy i wszechmocy. Kenny bada wszechwiedzę Bożą w odniesieniu do prawd apriorycznych i prawd empirycznych oraz do sposobów poznawania prawd czasowych przez byt usytuowany poza czasem. Następnie konfrontuje wszechwiedzę Bożą z zagadnieniem przyszłych zdarzeń przygodnych; zastanawia się, jaka jest relacja Bożej wiedzy do ludzkich wolnych wyborów w perspektywie zarówno deterministycznej, jak i indeterministycznej. W odniesieniu do wszechmocy Kenny stawia trzy pytania: czy Bóg może czynić rzeczy sprzeczne logicznie, czy może zmieniać przeszłość, a także, czy może podejmować działania niezgodne z zasadami moralnymi. I chociaż wymowa książki jest ostatecznie sceptyczna, to jej lektura jest znakomitym ćwiczenie w szkole filozoficznego myślenia.

Po raz pierwszy wydana w Polsce, książka Elaine Scarry to klasyczne studium nad kulturowym i politycznym znaczeniem bólu jako zjawiskiem trudno wyrażalnym w języku, a zarazem wymagającym uwagi i społecznej wrażliwości. Nie jest to abstrakcyjny traktat, lecz nasycona moralną wrażliwością praca oparta z jednej strony na bogatym materiale empirycznym, obejmującym świadectwa osób cierpiących, dane medyczne, dokumenty dotyczące wojen i tortur, a z drugiej – na tekstach z obszaru literatury pięknej, filozofii, medycyny, czy strategii militarnej, w których Scarry tropi ból jako fundamentalny, często spychany na drugi plan problem.