Baudolino

Tom materiałów źródłowych dotyczących „operacji polskiej”, przeprowadzonej przez NKWD w latach 1937–1938 na terenie Białoruskiej SRS. Jest pierwszą publikacją naukową na polskim rynku poświęconą głównie temu zagadnieniu.

Praca poświęcona jest udziałowi 13. Dywizji Pancernej w wojnie 1939 roku. Formacja ta posiadała w armii II RP najdłuższą historię, gdyż powstała już latem 1918 roku we Francji - jako 1. Dywizja Strzelców Polskich w Armii Generała Hallera. Była jedynym polskim związkiem taktycznym, który wziął udział w I wojnie światowej - walczyła na froncie francusko-niemieckim. Następnie, już w Polsce, wzięła udział w wojnie polsko-ukraińskiej (jeszcze jako 1.DSP) i polsko-bolszewickiej (już jako 13. DP). W przeddzień wybuchu II wojny światowej, w sierpniu 1939 r. dywizja został zmobilizowana i wysłana na Pomorze. Tam weszła w skład Korpusu Interwencyjnego, a po jego rozwiązaniu została przetransportowana do Koluszek, gdzie stała się częścią Armii Odwodowej "Prusy". 13 Dywizja Pancerna w czasie Kampanii Wrześniowej stoczyła m.in ciężkie boje pod Tomaszowem Lubelskim i Falenicą. Jej członkowie mimo strat, zmęczenia oraz przewagi liczebnej i technicznej wroga do końca wypełnili swój żołnierski obowiązek.

W desperackim ataku na janczarów broniących sułtana osmańskiego Murada II dopełnił się los młodego króla Władysława III, nazwanego później „Warneńczykiem”. Rozstrzygnął się także wynik jego antytureckiej wyprawy. Bitwa, rozegrana pod Warną w dniach 10 i 11 listopada 1444 roku, to jedno z najważniejszych wydarzeń późnośredniowiecznej Europy. Była ona końcowym epizodem kampanii nazywanej niekiedy „ostatnią krucjatą”, którą prowadzili wspólnie król, wojewoda siedmiogrodzki Jan Hunyady i kardynał Julian Cesarini. 

Praca przybliża historię antymuzułmańskich i antyosmańskich krucjat XIV i XV wieku, ukazuje udział w nich Królestwa Polskiego i Polaków oraz analizuje ich skutki dla narodów bałkańskich i całej Europy. Opisywane wydarzenia osadzone są z jednej strony w kontekście wypraw krzyżowych, z drugiej zaś ideologii muzułmańskiej świętej wojny oraz kulturowych, politycznych i gospodarczych powiązań ówczesnych państw i ludów. Książka pokazuje, jak wyglądał wówczas konflikt Krzyża z Półksiężycem, zwłaszcza po upadku państw krzyżowców w Ziemi Świętej, i jakie miał znaczenie dla przebiegu wojen z Imperium Osmańskim.

W książce znajdują się liczne materiały graficzne: mapy, schematy bitew i marszruty wojsk oraz ponad 60 rycin i zdjęć. Niezwykle wartościowym dodatkiem jest przetłumaczony na język polski fragment Dawnych kronik Anglii Jana de Wavrin, opisujący bitwę pod Warną.

ARTUR FORYT – z wykształcenia nauczyciel języka francuskiego, absolwent Université de Nice, z zamiłowania historyk. Od ponad dwudziestu lat związany zawodowo z książkami jako tłumacz, autor prac historycznych i przekładówtekstów średniowiecznych.

Zarys historii wojennej pułków polskich w Kampanii Wrześniowej - 8 batalion saperów.

Lasy od wieków  towarzyszyły człowiekowi. Dostarczały niezbędnych do egzystencji surowców, służyły jako schronienie, dawały pożywienie. Człowiek korzystał z tych wszystkich darów puszcz i borów oraz zaczął je przekształcać na swoje potrzeby. Zaczął je w końcu także karczować, by uzyskaną w ten sposób ziemię mogło zagospodarować rolnictwo. Aktywność ludzką w tej sferze dziś określamy mianem gospodarki leśnej. Według współczesnych definicji jest ona działem gospodarki narodowej, na który składa się produkcja wytworzona w gospodarstwie leśnym. Na produkcję tę składają się użytki drzewne, które są głównym celem produkcyjnym oraz użytki poboczne, z których warto wymienić żywicę, korę, owoce leśne, grzyby i zwierzynę łowną. Podstawowym zadaniem współczesnej gospodarki leśnej jest wykorzystywanie lasów jako źródła surowców, przy jednoczesnym utrzymywaniu ich w trwałej użyteczności przez odnowienia, pielęgnację i ochronę. Ma ona także istotne cele pozaprodukcyjne, tak przynoszące korzyści gospodarcze, (ochrona środowiska, czy turystyka), jak i pozagospodarcze, (ochrona zdrowia społeczeństwa).

Obszerna synteza cywilizacji, które powstały po obu brzegach Adriatyku. Idąc śladem Braudela i Matvejevicia, autor opisuje nakładanie się na siebie kultur, religii, aspiracji narodowych, języków, konfliktów. Adriatyk postrzegany jest jako linia podziału między Wschodem a Zachodem, łączy i dzieli, jak dowodzi tego historia, którą przedstawia Ivetic od starożytności do rozpadu Jugosławii. To również opowieść o ludach, które zamieszkiwały brzegi morza, potęg, które nad nim dominowały: Bizancjum, Wenecji, Imperium Osmańskiego, historia handlu i współpracy oraz wojen. Badania rozmaitych źródeł, nie tylko archiwalnych, ale i wykopalisk archeologicznych, napisów na płytach nagrobnych, dzienników pokładowych, a także osobistego doświadczenia – wędrówek wzdłuż wybrzeży i żeglowania po morzu między wyspami – składają się na wyjątkową całość, fascynującą bogactwem i różnorodnością materiału.