Biały wieloryb

Najbardziej znana i najpopularniejsza seria wydań utworów Fryderyka Chopina przygotowana przez I. J. Paderewskiego, L. Bronarskiego i J. Turczyńskiego. Zamiarem Komitetu redakcyjnego było jak najwierniejsze oddanie zamysłu kompozytora poprzez silne oparcie wydania na rękopisach, kopiach zatwierdzonych przez samego Chopina oraz na pierwszych wydaniach. Całość składa się z 21 tomów.

Ideą popularnych serii Director’s Choice i Curator’s Choice wydawanych przez Scala Arts & Heritage jest subiektywny wybór i prezentacja kilkudziesięciu najcenniejszych muzealiów, dokonany przez kierującego daną instytucją. Wiele ważnych światowych muzeów ma już swoje edycje, do grona polskich placówek, po jedynym jak do tej pory Muzeum Narodowym w Warszawie, dołącza Muzeum Fryderyka Chopina.

Wśród prezentowanych obiektów znaleźć można rękopisy muzyczne, listy kompozytora, przedmioty osobiste i dzieła sztuki ilustrujące recepcję osoby i twórczości Chopina – obrazy, ryciny, rzeźby, medale i plakaty. Tom poświęcony kolekcji Muzeum Chopina wyróżnia się płytą CD z nagraniami interpretacji wybranych dzieł kompozytora na instrumentach historycznych, uzupełniającą prezentację muzealiów - pierwszy raz w tej serii. Publikacja ukazał się w czterech językach: polskim, angielskim, francuskim i japońskim.

Jest to angielska wersja publikacji Ignacy Jan Paderewski. Listy. Korespondencja kompozytora stanowi świadectwo jego żywego intelektu i nietuzinkowej osobowości. Na kartach listów artysta relacjonował m.in. przebieg swych studiów kompozytorskich i pracy twórczej, dlatego też nierzadko są one jedynym źródłem informacji na temat nieznanych wcześniej czy też niezachowanych do naszych czasów kompozycji […]. Treść listów artysty ujawnia także wiele interesujących faktów o współczesnych mu osobach, w tym wybitnych muzykach, kompozytorach, wykonawcach i pedagogach.

Z zachowanych dokumentów wyłania się złożony portret psychologiczny człowieka, który z pełną determinacją – pomimo rozlicznych przeciwności – kreuje swój artystyczny los. Droga Paderewskiego wiodła od mało satysfakcjonującej – w jego mniemaniu – działalności pedagogicznej, poprzez niekwestionowane i szczególnie przezeń upragnione osiągnięcia kompozytorskie, do zapewniającej mu fortunę kariery uwielbianego przez tłumy wirtuoza.

ze Wstępu, Małgorzata Perkowska-Waszek

tłum. John Comber

The composer’s correspondence attests to his keen intellect and remarkable personality. In his letters, Paderewski writes about such things as his composition studies and creative work; hence they are not infrequently the sole source of information about such previously unknown or lost compositions [...]. The contents of the letters also reveal many interesting facts about the composer’s peers, including outstanding musicians, composers, performers and teachers.

Emerging from these documents is a psychological portrait of a man who, despite numerous setbacks, forged his artistic destiny with the utmost determination. Paderewski’s path led from teaching work that gave him little satisfaction, through his undeniable compositional achievements, which he particularly craved, to the career of a virtuoso loved by the crowds, which made his fortune.

from the Introduction, Małgorzata Perkowska-Waszek

Pięknie ilustrowana książeczka opisuje życie Paderewskiego od najmłodszych lat, przede wszystkim jego dążenie do zostania sławnym muzykiem. Po co? Nie dla sławy, nie dla podróży, nie dla pieniędzy, ale żeby zrealizować wielki plan. Jaki? Czy mu się udało? Przeczytajcie sami.

Zabawna, kolorowo ilustrowana, rymowana opowieść o Fryderyku Chopinie, przy okazji wyjaśniająca dzieciom pojęcie improwizacji:
"Są tu tacy, co "impro" nie znają, bo to skrót od trudnego jest słowa: gdy trwa występ, lecz brak nut lub tekstu, jedno wyjście jest: i m p r o w i z o w a ć; na bieżąco wymyślać scenariusz, grać lub śpiewać - i nie znać finału. Impro-Frycek był mistrzem i w graniu, i w robieniu słuchaczom kawałów."

W tomie 2 Pism Karola Szymanowskiego zgromadzone zostały i podane po raz pierwszy do druku teksty powstałe z pobudek literackich.
Obok 14 samoistnych tekstów znajduje się wiele luźnych szkiców, fragmentów, zapisków, myśli i aforyzmów. Cześć zasadniczą stanowią odnalezione obszerne fragmenty zaginionej powieści „Efebos”, obok nich wstęp do nie napisanego pamiętnika, diariusz pierwszej podróży do Afryki, fragmenty libretta i szkice sceniczne. Dopełnienie prozy literackiej stanowi ponad 30 wierszy.
Zebrała i opracowała Teresa Chylińska


„…Co nam mówi Szymanowski-literat? Z czego się spowiada, o czym marzy?
Aby te ułomki zrozumieć, musimy pamiętać o modernistycznym zmartwychwstaniu Dionizosa. Szymanowski nie jest szczególnie oryginalny, trzyma się motywów obiegowych. Mówi jednak czuć to od razu! O doświadczeniach najbardziej własnych. Zwłaszcza we fragmentach i brulionach wypowiada swe myśli, marzenia, przekonania najwyraźniej, najostrzej. Czy najpełniej, najprawdziwiej? Wolno wątpić, bo najpełniejsza, najprawdziwsza była muzyka.
Pisma literackie Szymanowskiego są czymś, co on sam musiał sobie powiedzieć, ale czego nie mógł i nie chciał powiedzieć ludziom. Więcej: co nie mogło zostać artystycznie uchwycone w literaturze, ale musiało zostać sobie przez artystę uświadomione, aby wypowiedział się potem muzycznie”.

Ze wstępu Jana Błońskiego