Ignacy Pan i jego plan

Antologia jest kontynuacją tomu Antologii obejmującej okres do pierwszej wojny światowej (2 wydania: obcojęzyczne i polskie, 2011) i ten sam zakres geograficzny – Polskę, Rosję (ZSRR), Niemcy, Francję, Anglię. Mimo iż dotyczy tylko 20 lat międzywojennych, materiał jest bogaty i problemowo zróżnicowany. Jeśli chodzi o estetyczną ocenę dzieła Chopina, to uległa ona znacznemu pogłębieniu, m.in. dzięki rozwojowi muzykologii, co zaowocowało badaniami biograficznymi, pierwszym wydaniem listów kompozytora oraz analizą jego stylu, zwłaszcza w aspekcie melodyki i harmoniki. Chopin równorzędnie z Beethovenem i Wagnerem zyskał w krytyce pozycję jednego z największych twórców, którzy zrewolucjonizowali muzykę XIX wieku. Niemcy nazywali go duchem pokrewnym Bachowi, Francuzi – prekursorem modernizmu, Anglicy – zauważali klasyczne mistrzostwo warsztatowe, a Polacy i Rosjanie podkreślali narodowość, ale i bogactwo wartości uniwersalnych.

Kazimierz Kord, światowej sławy dyrygent, napisał swoją Autobiografię nie tylko po to, by zostawić po sobie ślad ale także po to, by lepiej zrozumieć swój zawód, któremu poświęcił całe życie. W książce opisuje swoją drogę do sławy: edukację muzyczną, początki kariery, pracę w WOSPRiT, Metropolitan Opera House, Filharmonii Narodowej. Pisze o dyrygenckiej codzienności polegającej na ciągłym analizowaniu i obserwowaniu wszystkiego co z muzyką związane, aby jak najpełniej wypowiadać się w jej języku, o podróżach i spotkaniach z wyjątkowymi ludźmi: muzykami, śpiewakami, reżyserami, kompozytorami. Dużą część książki poświęca dyrygenckiemu warsztatowi: panowaniu nad dźwiękiem, nauce partytury, współpracy z zespołem i wielu innym zagadnieniom, które są kluczem do jak najlepszego wykonania utworu.
„Sztuka nie wybacza, wszystko podsumowuje. Nie wystarczy raz osiągnąć doskonałość, bo nawet u największych powtarzające się niedostatki będą się nawarstwiać i wpływać na ocenę ich dokonań. Tak właśnie, podstępnie, wkrada się bylejakość i warto mieć świadomość tego zagrożenia już na początku kariery. Pojawia się wówczas przymus pracy na najwyższych obrotach, co musi stać się standardem obowiązującym trwale, naturalnym. Jeśli ponadto utrzymamy surowe kryteria oceny produkcji muzycznej, równe lub wyższe od wymagań stawianych przez kolegów, znajdziemy się w gronie profesjonalistów” – fragment książki

Pierwsze nowe opracowanie gam i pasaży na skrzypce od wielu lat, przygotowane przez Antoniego Cofalika, autora najpopularniejszej w Polsce szkoły gry na skrzypcach, "Skrzypcowego ABC". Publikacja z powodzeniem może zastąpić inne, starsze wydania gam innych autorów.
Z "Gam", podzielonych na 5 części pod względem stopnia trudności i ilości oktaw, mogą korzystać zarówno początkujący adepci gry na skrzypcach, jak i skrzypkowie profesjonalni, np. w celu szybkiego rozegrania się przed koncertem.

Listy Fryderyka Chopina do George Sand i jej dzieci – Solange i Maurycego, jakkolwiek zachowane tylko w części, bowiem sama George Sand zdecydowała się zniszczyć w roku 1851 znaczny pakiet swej korespondencji w Chopinem, pozwalają uchwycić różne odcienie uczuciowych relacji, jakie charakteryzowały ten niezwykły związek obojga jakże różnych osobowości artystycznych, a także prześledzić jego ewolucję od miłosnego uniesienia, poprzez dramatyczne świadczenia majorkańskie, wspólne zamieszkiwanie w Paryżu i Nohant, wreszcie − pełne goryczy rozstanie w roku 1847. Zasadniczą część książki dopełniają trzy obszerne aneksy zawierające zarówno listy George Sand do szerokiego kręgu jej przyjaciół, którym stale przekazywała wiadomości o Chopinie, jak też listy Chopina adresowane do rodziny i przyjaciół, w których wspominał on o George Sand. Niniejsze, drugie wydanie zbioru opracowanego przez Krystynę Kobylańską zostało poszerzone o listy George Sand i Chopina odnalezione we Francji od czasu pierwszego wydania z roku 1980. Oprócz wyczerpujących przypisów, książka zawiera kalendarium, noty biograficzne, a także kilkadziesiąt ilustracji.

Zbiór zawiera wybór najbardziej znanych utworów Ignacego Jana Paderewskiego, który zasłynął nie tylko jako wybitny mąż stanu i wirtuoz fortepianu, ale także jako kompozytor utworów scenicznych, orkiestrowych, kameralnych i solowych. Wydanie to przedstawia najbardziej popularne utwory Paderewskiego na fortepian, począwszy od słynnego Menueta po Krakowiaka.

W 2020 roku Polskie Wydawnictwo Muzyczne przeprowadziło międzynarodową kampanię promującą twórczość fortepianową polskich kompozytorów. Druga edycja projektu „Muzyka z Kraju Chopina" zawiera także dzieła Paderewskiego. Zapraszamy do oglądania tutaj

Pewnego piątkowego popołudnia w szafie Zofii Bonnitczanki pojawia się niecodzienny gość, który zamiesza nieco w jej codzienności. Tego dnia mama Zosi przynosi do domu nietypowo wyglądający futerał i prosi córkę o jego przechowanie. Mama Bonnitkowa na co dzień pracuje w orkiestrze filharmonii, a futerał, który właśnie przyniosła do domu bardziej przypomina trumnę hrabiego Draculi niż pokrowiec na instrument. Z tajemniczego futerału wyskakuje jeszcze bardziej tajemnicza postać, która przedstawia się Zosi jako Antonio Lucio Vivaldi.
Mistrz Vivaldi zabiera Zosię w podróż przez 4 pory roku, podczas której mają okazję się poznać, wspólnie doświadczają niezwykłych przygód i świetnie się bawią. „Pan Vivaldi, 4 pory roku i ja” to ciekawa i wciągająca historia, pełna humoru i magii, która zabierze Cię w świat muzyki klasycznej. Dzięki tej książce dowiesz się, Drogi Czytelniku, skąd się wzięły muzyczne Pory Roku, kim jest kompozytor, co to jest tremolo i pizzicato (i że to wcale nie jeden z rodzajów pizzy, chociaż nazwa mogłaby na to wskazywać), a także do czego muzykom potrzebne są nuty i pięciolinia. Zapraszamy do lektury.