Bicentenario de la Independencia de America Latina Cambios y realidades

Każda rocznica związana z procesem zmian systemowych w krajach Europy Środkowej i Wschodniej jest doskonałą okazją do zbilansowania przekształceń demokratycznych i oszacowania naszych perspektyw. Badaczy niepokoją jednak braki terminologiczne, a właściwie ich bogactwo. Definicji transformacji jest bowiem prawie tyle, ilu jest tranzytologów. Mało też ukazało się dotychczas publikacji naukowych dotyczących tendencji odwrotnych lub ograniczających demokratyzację, które bezsprzecznie mają miejsce w krajach posocjalistycznych. Odwracamy od nich wzrok, łudząc się, że zmiany konstytucyjne, instytucjonalne i wolny rynek rozwiążą wszelkie nasze problemy. Uproszczenia powodują, że wciąż trwa spór o początek transformacji i jej zakończenie. Autorzy starają się część tych „białych plam” uzupełnić. Waga tego problemu jest wszak o tyle duża, bowiem proces transformacji jest wciąż niedokończony. W pracy poruszane są tematy badawcze: Demokracja, jako forma sprawowania władzy – zarys problematyki (Kuba Przewoźnik); Stan demokracji samorządowej w Polsce. Jej stan i perspektywy (Marek Barański); Ewaluacja samorządu lokalnego w Polsce w okresie transformacji (Mariusz Dyduch); Koalicja wyborcza jako platforma gwarantująca sukcesy wyborcze na przykładzie wyborów parlamentarnych w latach 1991–2011 w Polsce (Marek Tyrał); Program Rozwoju Subregionu Południowego na lata 2007–2013 jako narzędzie prowadzenia polityki rozwoju w województwie śląskim (Magdalena Goryczko); Kształtowanie się kategorii rodzin partyjnych w Czechach, Polsce, Słowacji i Węgrzech w perspektywie 25 lat demokratyzacji (Sebastian Kubas); 25 lat procesu transformacji samorządu lokalnego w Federacji Rosyjskiej (Barbara Porębska-Maciołek); Geneza i postęp partii politycznych na Ukrainie oraz Polsce: od eksperymentu komunistycznego do okresu reform demokratycznych (Natalia Rudakiewicz); Ukraińska droga do demokracji. Pierwsza dekada budowy niepodległej Ukrainy (Dawid Kania); Próby rozwiązania kryzysu kosowskiego przez mocarstwa zachodnie i Rosję w okresie tranzycji Republiki Serbii w latach 1998–1999 (Jerzy Wiśniewski); Badania i analizy o transformacji. Problematyka środkowo i wschodnioeuropejska wybranych francuskich think tanków (Mateusz Hudzikowski). Publikacja ma charakter interdyscyplinarny. Podzielona jest na dwie części: w pierwszej jest mowa o nowym systemie politycznym w Polsce, a w drugiej o zmianach systemowych w europejskich krajach posocjalistycznych. Może być ona interesująca dla szerokiego spektrum odbiorców, zwłaszcza studentów nauk społecznych, polityków, samorządowców, dziennikarzy.

Część pierwsza przedstawia najważniejsze wyzwania i zagrożenia związane z funkcjonowaniem państwa i administracji publicznej w dobie integracji europejskiej.
Część druga prezentuje problematykę organizacji i zarządzania w administracji publicznej, ze szczególnym uwzględnieniem jakości jej działania.
Część trzecia jest poświęcona zagadnieniom służby cywilnej, profesji urzędniczej, jej specyfice i napięciom, jakim podlega.
Część czwarta wyznacza etyczne standardy dla administracji publicznej, w odwołaniu do koncepcji etosu pracowniczego, wzorów urzędnika funkcjonujących w Polsce oraz brytyjskich doświadczeń.

Wybory stanowią istotę demokracji amerykańskiej. Choć w omówieniach amerykańskiego systemu politycznego najczęściej wskazuje się takie elementy ustrojowe jak trójpodział władzy czy zasada kontroli i równowagi, to specyficzną cechę demokracji stanowi powszechność elekcji. Liczba wybieralnych funkcji i stanowisk w Stanach Zjednoczonych przekracza 519 tysięcy - od prezydenta USA aż po hycla w stanie Vermont. Amerykanie uważają wybory za istotę życia politycznego kraju i najbardziej widoczny przejaw zasady,że władzę sprawuje się skutecznie jedynie za zgodą obywateli. Z tego powodu wybory 2020r. będą miały podstawowe znaczenie dla dalszych losów państwa amerykańskiego i jego relacji z obywatelami. Ktokolwiek zasiądzie w Białym Domu, musi odnieść sukces w sposób niebudzący zastrzeżeń i niedający asumptu do podważania wyników elekcji.

Co oznacza bezpieczeństwo państwa we współczesnym świecie? Czy ogranicza się ono jedynie do przetrwania kraju i narodu?
Czy współczesne państwa mogą skutecznie zapewnić sobie bezpieczeństwo?
Jak koniec zimnej wojny i ataki terrorystyczne z 11 września zmieniły postrzeganie bezpieczeństwa państwa?

Według tradycyjnej definicji bezpieczeństwo to wolność od zagrożeń stwarzających niebezpieczeństwo dla przetrwania państwa. (...) Odkąd prawdopodobieństwo wybuchu globalnego konfliktu zbrojnego w Europie jest znikome, coraz powszechniej uznaje się, że definiowanie bezpieczeństwa jedynie w kategoriach militarnych jest niewłaściwe. Po zakończeniu zimnej wojny ujawniły się zagrożenia natury niemilitarnej. Wiele z nich ma charakter transnarodowy, przeciwstawienie się im wymaga zatem podejścia wielostronnego, przez instytucje utworzone w czasie zimnej wojny. Użycie środków militarnych do ich rozwiązania jest nieskuteczne i niejednokrotnie rodzi dalsze problemy.
(fragment Wprowadzenia)

Czy przyczyny wojen i konfliktów zbrojnych zawsze są takie same?

Jaką rolę pełnią współcześnie siły zbrojne państw?
W jaki sposób instytucje międzynarodowe mogą wpływać na utrzymanie pokoju?
Czy porozumienia dotyczące kontroli zbrojeń oraz środki budowy zaufania i bezpieczeństwa skutecznie zapewniają bezpieczeństwo międzynarodowe?

Istnienie różnic interesów między państwami, grupami społecznymi, organizacjami i innymi podmiotami gry politycznej jest rzeczą naturalną i nieusuwalną. (...) Bez względu na to jaką z licznych teorii uznamy za właściwą, pozostaje faktem, iż spory i konflikty międzynarodowe towarzyszą ludzkości od początku jej dziejów i jako takie muszą być uznane za naturalne. Nie każda jednak różnica interesów musi wieść do sporu, a nie każdy spór do wojny. Wojna jest zatem zjawiskiem szczególnym – jak pisał Carl von Clausewitz – jest „jedynie kontynuacją polityki innymi środkami”. Na przestrzeni dziejów zmieniała oczywiście swe formy, zarówno z uwagi na postęp technologiczny, jak i cywilizacyjny, kształtujące metody i cele jej prowadzenia.
(fragment tekstu)

Celem niniejszej publikacji jest przedstawienie międzynarodowej pozycji Białorusi oraz jej relacji ze środowiskiem międzynarodowym, w tym stosunków dwustronnych z wybranymi państwami oraz wielostronnych z organizacjami międzynarodowymi. Znaczny wpływ na wyjaśnienie prowadzonej przez Białoruś polityki zagranicznej wywierają uwarunkowania wewnętrzne.
Celom przedstawionym powyżej została podporządkowana struktura niniejszej książki. W części pierwszej dokonano analizy uwarunkowań wewnętrznych polityki zagranicznej Białorusi. W części drugiej dokonano analizy podstawowych komponentów pozycji międzynarodowej Republiki Białoruś. W części trzeciej przedmiotem analizy są stosunki dwustronne Białorusi z wybranymi państwami. państw rokuje małe szanse na dalszą kooperację między nimi. W części czwartej przedmiotem analizy są stosunki Białorusi z instytucjami międzynarodowymi. Należy podkreślić, że świadomie pominięto relacje z Sojuszem Północnoatlantyckim, gdyż Białoruś „postrzega” NATO przez „perspektywę” Federacji Rosyjskiej, a o wiele większą wagę przywiązuje do Unii Europejskiej.