Bóg - Kosmos - Człowiek w twórczości Hildegardy z Bingen

Z radością przekazujemy do rąk Czytelnika kolejny tom naszego opracowania. Wszystko to, o czym przeczytaliśmy w Apokalipsie w rozdziałach 1-11 – trudne czasy, odstępstwo na szeroką skalę, z zewnątrz ucisk, wewnątrz rozdarcie i konflikty – nie stanowi istoty Objawienia. Jest to dopiero fundament, podstawa do przełomowej ingerencji Boga w dzieje ludzkości. Kolejne rozdziały pokażą nam, że właśnie w tych warunkach, w tym dramatycznym zamieszaniu, pewna grupa ludzi nabierze sił i będzie mogła zaistnieć, ujawniając plany Boże. Wszystko jest pod kontrolą, wszystko ma cel i sens. Mamy więc kontynuację tej samej Dobrej Nowiny, a nie zastraszanie katastrofalnymi wizjami.

W kolejnych rozdziałach 12-16 razem z Janem zobaczymy smoka, czyli szatana, który odnosi porażkę w niebie i spada na ziemię. Wbrew pozorom nie oznacza to dla nas tragedii, gdyż zwycięstwo nad smokiem jest definitywne i ostateczne. Ziemia pozostaje jedynym obszarem, gdzie może on działać, lecz i tutaj jego aktywność jest mocno ograniczona. Problem polega na tym, że zaczyna on zwodzić ludzi, i kiedy ludzie dają się oszukać, na ziemi tworzy się piekło...

Nota biograficzna:
Dr hab. inż. Mirosław Rucki, prof. UTH Radom, przez wiele lat pracował na Politechnice Poznańskiej, gdzie zdobył tytuły magistra inżyniera, doktora oraz doktora habilitowanego. Ukończył studia podyplomowe: pedagogiczne kształcenia zawodowego (Politechnika Poznańska), nauk o rodzinie (Papieski Wydział Teologiczny w Poznaniu) oraz biblijne (PWT we Wrocławiu). Obronił też doktoraty z nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa aramejskiego (Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu) oraz z nauk społecznych w zakresie nauk o rodzinie (Uniwersytet Opolski). Autor lub współautor trzech książek recenzowanych i ponad 200 artykułów naukowych oraz referatów wygłoszonych na konferencjach z dziedziny budowy i eksploatacji maszyn, a także trzech książek i ponad 30 artykułów naukowych z dziedziny biblistyki. Należy do Stowarzyszenia Biblistów Polskich, Society of Biblical Literature oraz Forum Chrześcijańskich Pracowników Nauki.

Mgr Karol Szymański, absolwent Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej, zajmuje się badaniem tekstów Pisma św. i odniesieniem ich do życia chrześcijańskiego. Autor dwóch książek o tematyce biblijnej i kilku artykułów naukowych.

Naucz się być taką mamą, jaką była Maryja.

Przejmująca książka o tym, jak wpatrywanie się w Maryję może uzdrowić i zmienić nasze życie. Śledząc w trakcie lektury poszczególne etapy życia Matki Bożej, jej ufność, otwartość i oddanie w chwilach, kiedy musiało być jej po ludzku naprawdę ciężko, odkrywamy w Niej przewodniczkę w rodzicielskich trudach i radościach.
Autorka książki przywołuje kryzysy w swoim życiu, aby pokazać, jak dzięki wstawiennictwu i opiece Maryi udało jej się wyjść z nich z jeszcze większą wiarą i miłością. Judy Klein przeżyła śmierć męża, brata i pasierba oraz ciężkie uzależnienie syna od narkotyków, ale obecność Maryi i siła Bożej Łaski pozwalała jej odnajdować spokój i miłość. Jej historia pokazuje też, jak naprawdę niezwykłą moc ma zawierzenie Bogu swoich dzieci.

Macierzyństwo jest najtrudniejszą i najbardziej fascynującą przestrzenią mojego życia. Myślę, że pod tym zdaniem mogłaby się podpisać każda matka. Ta książka to świadectwo macierzyństwa przeżywanego w Bożej obecności. Autorka pokazuje, jak w tej drodze dać się poprowadzić Bogu, ufając Mu bezgranicznie jak Maryja.
Aleksandra Pietryga, teolog, dziennikarka, mama Zosi, Franka i Mikołaja

Pisząc w przejmujący, bliski sercu sposób, Klein zaprasza nas do intymnego świata ogromnego bólu i cierpień, których doświadczyła jako żona, matka, siostra i córka – licząc, że lekcje nadziei, jakie otrzymała, przydadzą się również nam podczas naszych zmagań. Jeśli jesteś matką lub babcią, musisz koniecznie przeczytać tę książkę.
Kitty Cleveland, katolicka pisarka, prelegentka i muzyk

Judy Landrieu Klein jest katolickim teologiem, matką pięciorga dzieci, babcią siedmiorga wnucząt i prababcią jednego prawnuka, autorką wydanej przez Wydawnictwo eSPe książki "Dotknąć Nieba". Założyła i prowadzi organizację Memorare Ministries, której celem jest niesienie nadziei i dodawanie odwagi osobom cierpiącym.

Bóg nie jest wielki to ateistyczny podręcznik, bezlitosna rozprawa z grzechami i niegodziwościami wszelkich religii. Hitchens podaje w wątpliwość dogmaty i obnaża, niechlubną przeszłość wszystkich wierzeń. Dowodzi, że wiara często przekształca się w niszczycielską siłę, pełną pogardy i nienawiści wobec całych społeczności. Opisuje intelektualną podróż w kierunku świeckiego spojrzenia na świat, świat oparty na nauce i rozumie; świat, w którym wizję Nieba zastąpiły zapierające dech w piersiach zdjęcia z kosmosu. To nie Bóg nas stworzył. To my stworzyliśmy Boga.

Leszek Kołakowski nie był filozofem chrześcijańskim. Nigdy nie zadeklarował się jako członek żadnego z Kościołów chrześcijańskich i nie praktykował rytuałów religijnych. A jednak chrześcijaństwo jest w samym centrum zainteresowań polskiego filozofa od samego początku jego intelektualnej biografii i to właśnie problematyce chrześcijaństwa poświęci gros swoich tekstów na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Najpierw jako surowy krytyk, później „życzliwy adwersarz”, a w końcu przyjazny sojusznik i jeden z najwybitniejszych znawców teologii naszych czasów. Dlaczego chrześcijaństwo było takie ważne dla Leszka Kołakowskiego? (fragment wstępu) Książka ta to zbiór tekstów Leszka Kołakowskiego na temat chrześcijaństwa. Religii, którą uważał za fundament naszej kultury. Leszek Kołakowski (1927–2009), historyk filozofii, profesor Uniwersytetu Warszawskiego do marca 1968, od 1970 roku Senior Research Fellow w All Souls College Uniwersytetu Oksfordzkiego. Laureat wielu międzynarodowych nagród. Autor m.in. książek Obecność mitu, Jeśli Boga nie ma…, Bóg nam nic nie jest dłużny, Świadomość religijna i więź kościelna.

Medytacje nad obrazem „Ecce Homo” Brata Alberta.

Medytacje ks. Grzegorza Rysia nad obrazem „Ecce Homo”, który znajduje się w Sanktuarium Ecce Homo Świętego Brata Alberta w Krakowie. To nie jest zwykły obraz, bo też nie malował go zwykły artysta. „Ecce Homo” został namalowany nie po to, żeby cieszyć oczy. Z medytacji nad nim rodzą się pytania: Co wiem o Bogu? Ile wart jest człowiek? Patrząc na ten obraz znajdujemy też odpowiedzi na te pytania.

Ks. Grzegorz Ryś, dr habilitowany Historii Kościoła, wykładowca PAT, rektor Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej.

Po obszernej "Historii samotności" (Wydawnictwo Aletheia, Warszawa 2018) niezwykle płodnego francuskiego historyka Georges’a Minois (ur. 1946) polski czytelnik otrzymuje jego monumentalną, prawie 800-stronicową Historię ateizmu. Autor zaczyna ją od starożytności, by poprzez średniowiecze i renesans dotrzeć do nowożytnej Francji, której z natury rzeczy poświęca najwięcej uwagi, i do czasów najnowszych. Zwyczajem elity nowoczesnych francuskich historyków nie tyle relacjonuje zdarzenia, ile na podstawie materiału historycznego stara się rozpoznać i określić przedmiotowe zjawisko. W tym sensie uprawia historię mentalności i poniekąd filozofię, akurat w przypadku kwestii ateizmu nie do pominięcia. Lektura pozwoli zapoznać się nie tylko z procesem przemian postaw w najszerszym sensie ateistycznych, lecz także z ich subtelną analizą, która wydobywa niuanse ich historycznego i filozoficznego zróżnicowania. Atrakcją książki są nowe wyniki badań i nieznane dotąd fakty, zwłaszcza dotyczące XVIII wieku i rewolucji francuskiej. Minois nie stroni też od diagnozy obecnego stanu ateizmu. Dochodzi do wniosku, że przynajmniej w Europie Zachodniej napięcie między wiarą a niewiarą zanikło, a problem wiary (i niewiary) uległ rozmyciu: wierzący często postępuje jak niewierzący, a niewierzący zawsze w coś wierzy, jeśli nawet nie w osobowego Boga. Pozostaje (sceptyczne) pytanie, czy ta diagnoza jest słuszna także w naszej części Europy.