Bukartyk. Fatalny Przykład Dla Młodzieży

Wydział Spraw Otwartych i Niewyjaśnionych to ostatnia szansa na ujęcie sprawców, zanim zbrodnia się przedawni. Praca policjantów z Archiwum X to nie tylko spektakularne sukcesy, jak odzyskanie skradzionego obrazu Moneta czy wyrok skazujący dla potrójnego zabójcy z Opola Lubelskiego, ale też porażki jak ta, gdy mimo dowodów nie udało się zatrzymać mordercy recepcjonistki hotelu w Jaśle. Czy istnieje zbrodnia doskonała? Dlaczego nie wszystkich zbrodniarzy udaje się złapać? Tomasz Kin Dziennikarz i autor. Redaktor naczelny Exklusiv. Twórca pierwszego radiowego talk-show „7 Grzechów Głównych” – Antyradio i „Rezerwat” – radio PIN. Przez 4 lata lat w radiowej suterenie przesłuchiwał najgłośniejszych twórców muzyki niezależnej, tworząc pionierską audycję z muzyka na żywo – radio Roxy. Przez 9 lat prowadzący programy w TVN Style i TVN Warszawa. W 2016 objechał świat, by spotkać się z polskimi emigrantami w dokumentalnym 10 odcinkowym cyklu „Sukces Nie Zna Granic”. Miłośnik wywiadów z niezwykłymi postaciami życia publicznego. Pisał felietony do Razem, Wprost i Zwierciadła.

Ks. Przemysław KAWA Kawecki SDB - salezjanin, dziennikarz, wychowawca młodzieży, kaznodzieja i rekolekcjonista. Absolwent teologii UKSW oraz socjologii KUL. W latach 2006 - 2012 pracował w TVP, realizując/prowadząc programy: "Pytając o Boga", "Słowo na niedzielę", "Mam przepis na pielgrzymowanie". W stacji Religia.tv prowadził "Rozmównicę", a w TVR program "Z wiara". Pasjonuje go popkultura. Chętnie angażuje się w projekty popularyzujące duchowość przy użyciu nowych narzędzi i pomysłów, które daje współczesna kultura medialna. Twórca projektów "Hip-hop dekalog", "Osiem błogosławieństw dla hip-hop" oraz magazynu "DRAKKA - Pismo dla grzeszników". Prowadzi Ośrodek Młodzieżowo-Powołaniowy EMAUS w Czerwińsku nad Wisłą. Działa w ramach Salezjańskiego Ruchu Ewangelizującego SAUREL. Współorganizator ogólnopolskiego festiwalu Campo Bosco, organizator cyklicznych spotkań konferencyjno - warsztatowych ProVOCATIO oraz Misterium Męki Pańskiej w Czerwińsku. Autor książki "Siła serca kontra siła pieści".

Czy Jarosław Kaczyński miał rację? „…Tylko radykalne zmiany w administracji i budowa elitarnego aparatu specjalnego mogą zahamować postępujący rozkład państwa…” / z książki / Lektura oddawanej do rąk czytelników książki i osobiste doświadczenia każdego czytelnika z ostatnich dwudziestu kilku lat pozwolą każdemu ocenić trafność dokonanej przez Jarosława Kaczyńskiego analizy i słuszność, zarówno wyciągniętych z niej wniosków, jak i wizji przyszłości. Poglądy Jarosława Kaczyńskiego wyrażane w połowie 1993 roku wciąż są aktualne. W publikowanej rozmowie jawi się on jako analityk i wizjoner. Uderza jego przenikliwość przy sondowaniu postsolidarnościowych i postkomunistycznych środowisk władzy u początków trans-formacji. (…) Pokomunistyczna gospodarka interesuje go prawie wyłącznie w aspekcie uwłaszczenia nomenklatury, czyli kapitalizmu politycznego – a ten odciska się tymczasem na relacjach władzy – i, jak celnie pokazuje Kaczyński – deformuje i korumpuje państwo. (…) . A dostęp do informacji (…) pozwolił zarobić miliony krajowym i zagranicznym cwaniakom ulokowanym blisko węzła przenikającego się układu postkomunistów i post... nie do końca wiadomo kogo, co Kaczyński sygnalizuje. / Rok 2014 J.Staniszkis z przedmowy / PC uzyskało w wyborach 1993 r. zaledwie 4,4%, rozważanie więc władzy tej formacji to radykalny wariant historii alternatywnej, niemniej wydaje mi się, że gdyby jednak do tego doszło, udałoby się zmienić w Polsce tak dużo i nadrobić wskazane niedostatki na tyle, by nasze dzieje potoczyły się szczęśliwszym torem / Rok 2014 J.Kaczyński ze Wstępu / „Okrągły stół” przebiegał w atmosferze dwuznaczności i niejasności moralnej. Nie rozdzielono starych i nowych czasów, PRL i niepodległej Polski. Zabrakło elementu inauguracji. Nie zburzono Bastylii. „Okrągły stół” na pewno tym nie był, dzień 4 czerwca 1989 roku też nie. Zaciążyło to w istotny sposób na świadomości społecznej. Cały czas istnieje element kontynuacji. Nie wiadomo, gdzie się kończy PRL, a zaczyna wolna Rzeczpospolita. Nie powiedziano ludziom wyraźnie, czym było powojenne pięćdziesięciolecie: formą protektoratu, obcą okupacją czy ułomnym państwem polskim? /Jarosław Kaczyński/

Pierwsza dekada członkostwa Polski w UE skłoniła autorów książki do podjęcia próby identyfikacji oraz oceny wybranych ekonomicznych i społecznych zmian, jakie dokonały się w naszym kraju.
Oszacowanie tzw. czystego efektu unijnego i uchwycenie skali jego wpływu na poszczególne segmenty polskiej gospodarki nie zawsze były możliwe, ponieważ oddziałuje na nią zbyt wiele czynników zarówno o charakterze wewnętrznym, jak i zewnętrznym.
Dlatego też Autorzy książki dokonali wyboru obszarów analizy, skupiając się przede wszystkim na "mierzalnych" efektach członkostwa Polski w UE.

Wszystkie materiały zamieszczone w tej publikacji powstawały w pierwszej połowie 2009 roku będąc zarówno reakcją jak i pozycją, jaką zajęłam wobec konfliktów lokatorskich narastających w obu miastach, w których rozgrywa się moje życie. Mam na myśli Warszawę i Berlin. To właśnie te konflikty, mój bezpośredni udział w tak zwanych działaniach lokatorskich, dyskusje z wieloma osobami zaangażowanymi w te działania oraz prezentacje, które przygotowałam na wydarzenia w Warszawie (Konferencja Lokatorska, luty 2009) i Zagrzebiu (Targi Książki Anarchistycznej, marzec 2009) spowodowały, iż zdecydowałam się poświęcić trochę czasu i przelać na papier zebrane w ten sposób informacje, doświadczenia i przemyślenia. W ten sposób powstały zaprezentowane tu cztery teksty, trzy opracowania i jedno opowiadanie. Teksty, co warto chyba podkreślić, nie zostały napisane bynajmniej z perspektywy zewnętrznej, typowej dla socjologa, eksperta od ruchów społecznych czy znawczyni tematyki mieszkaniowej. To perspektywa osoby zarówno bezpośrednio problemem dotkniętej jak i emocjonalnie zaangażowanej w zaistniały konflikt. Materiały pojawiły się więc wiosną i latem 2009 r. na różnych stronach i portalach internetowych czytywanych w głównej mierze przez zaangażowane w tą tematykę środowiska anarchistyczne i lokatorskie oraz dodatkowo, jak przypuszczam, przez kilku agentów państwowych służb bezpieczeństwa odpowiedzialnych za monitorowanie i kontrolowanie oddolnych ruchów społecznych. W związku z tym, przez parę miesięcy, były one dostępne tylko w cyfrowej formie i tylko dla tego ograniczonego (w kontekście służb bezpieczeństwa wręcz w podwójnym sensie) grona osób...

Tylko zintegrowane, zdeterminowane, zorganizowane silne działania indywidualne, społeczne, ekonomiczne i polityczne mogą zapewnić teraźniejszym i przyszłym pokoleniom takie warunki życia, aby mogły być zaspokojone wszystkie ich potrzeby służące rozwojowi wartościowego życia we wszystkich sferach bytu ludzkiego.
W tych działaniach powinno się odnajdywać i odpowiednio zabezpieczać konieczne środki służące kształtowaniu stylów życia, które będą uwzględniać przede wszystkim najwyższą wartość życia ludzkiego i wysoki priorytet działań na rzecz środowiska naturalnego. W centrum strategii modernizacji sfery ekonomii i innych przestrzeni zintegrowanego rozwoju powinien zawsze znajdować się człowiek ze specyfiką swojego otoczenia społecznego, gospodarczego, politycznego, technologicznego, ekologicznego i odziedziczonych reguł myślenia i działania, które tworzą sieć wzajemnie oddziałujących na siebie czynników.
Naukowe myślenie oparte na sztywnych standardach badawczych odwołujących się do tego, co mierzalne, wskaźników uśrednionych jest dysfunkcjonalne wobec realnych problemów ludzi, którzy są przecież w zróżnicowanym stopniu ograniczeni od strony zasobów, ale przede wszystkim informacyjnie, emocjonalnie i poznawczo, i z tej perspektywy racjonalizują swoje cele rozwojowe. Nauka nie może służyć samej sobie. Jej przeznaczeniem jest nie tylko wypełnianie funkcji poznawczych, odpowiadanie na pytanie, jak było i jest, ale przede wszystkim dostarczenie wiedzy, jak mogłoby być, i recept, co zrobić, aby było lepiej.
Ze wstępu
Pasjonująca lektura, niesłychanie erudycyjny przegląd podstawowych kwestii związanych z modernizacją Polski w minionym stuleciu – od odzyskania niepodległości po dzień dzisiejszy i budowaniem jej należnego miejsca w rozwijającym się świecie. Napisana przystępnym językiem, wzbogacona licznymi odsyłaczami do najwybitniejszych nie tylko polskich intelektualistów i luminarzy ekonomii, socjologii, historii, filozofii i innych nauk. Umiejętne operowanie przez Autorów syntezą wywiedzioną z naukowych dowodów, potwierdzonych świadectwami historycznymi, udokumentowanymi faktami, a nie jedynie uśrednionymi wskaźnikami – wszystko to sprawia, że to dzieło czyta się z wielką przyjemnością. Książka warta polecenia przede wszystkim politykom, ekonomistom, studentom i każdemu kto chce rozumieć, że historia jest magistra vitae także w ekonomii, a refleksje nad zintegrowanym rozwojem torują drogę do życia w dobrostanie i bycia dobrym.
Prof. dr hab. Jerzy Żyżyński,
ekonomista związany z Uniwersytetem Warszawskim, członek Rady Polityki Pieniężnej